ดอกหญ้าในเปลวตะวัน

ดอกหญ้าในเปลวตะวัน

                                       กระต่ายใต้เงาจันทร์

ตะวันทอแสงสาดส่องทั่วท้องฟ้า

ทักทายเจ้าดอกหญ้าที่เอนไหว

เจ้าดอกหญ้าดอกน้อยเจ้า...โปรดเข้าใจ…

ฉันส่องแสงให้ทายทักเพราะรักเธอ

สุดแผ่นดินถิ่นไกลในไพรกว้าง

หากเจ้าอ้างว้างมีฉันมั่นเสมอ

แม้จะร้อนผ่านลมฝนที่พบเจอ

ยังมีสายลมที่รักเธอเช่นตะวัน

ความงดงามที่หาง่ายในไพรกว้าง

ปล่อยหัวใจที่บอบบางสู่ทางฝัน

ขอใจเจ้าเอ๋ยจงแกร่งกล้าท้าตะวัน

มุ่งสู่จินตนาการความฝันอันเสรี

ปลดปล่อยหัวใจจากพันธะ

ความชั่วจงลดละและหลีกหนี

แม้จะต่ำต้อยแต่มีคุณงามในความดี

เป็นดอกหญ้าแห่งศักดิ์ศรีใน...เปลวตะวัน...

[คุณมะเดื่อ]

เป็นบทกลอนที่ไพเราะและงดงามยิ่งจ้ะ

[ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ (ศจย.)]

ขอบคุณสำหรับบทกลอนไพเราะค่ะ

ฝากติดตามค่ะ ขอบคุณค่ะ

http://www.gotoknow.org/user/thebeattlecity38/posts