ข้าวแบบบุฟเฟ่ต์ที่พม่า....หนึ่งอิ่มพุงกางราคาเพียง 23.56 บาท


วันนี้นั่งคุยกับลูกน้องที่ตัดยางในสวน  หลังจากที่พวกเค้ากลับไปเยี่นมบ้านที่พม่ามาร่วม 1 เดือน

อยู่ ๆ เค้าก็ควักแบงค์เก่าของประเทศของเค้า ที่เค้าใช้ไม่หมดขณะที่เดินทางกลับมาเมืองไทย  มอบให้ข้าพเจ้า

..

..

แบงค์ สองใบนี้ ราคา 700 จ๊าต เป็นแบงค์ 200 จ๊าต  หนึ่งใบ  และแบงค์ 500 จ๊าต หนึ่งใบ ราคารวมทั้งสิ้น 700 จ๊าต เลยละ

ข้าพเจ้า มองค่าของเงินแล้ว ตาลุก...วาว  

..

โอ้โห... มันช่างเป็นเงินมากที่เดียวเลยนะ  (ในสายตาของข้าพเจ้า ขณะที่ข้าพเจ้าหลงลืมไปว่า...ค่าเงินในพม่านั้น เมื่อเทียบกับเงินไทยแล้ว)

เงิน 1 บาทไทย  แปลงเป็นเงินพม่าเท่ากับ 29.71 จ๊าต

แล้วเงินพม่า 700 จ๊าตนี่หละ!!....เมื่อแปลงเป็นเงินไทยแลัว มันกี่บาทละเนี่ย!!

จาก website นี้  http://th.coinmill.com/MMK_THB.html#THB=1

..

ข้าพเจ้าสามารถแปลงสกุลเงินของพม่าเป็นสกุลเงินไทยได้ถูกต้องแม่นยำเลยทีเดียว

เงิน 700 จ๊าตนี่เมื่อแปลงเป็นเงินไทยแล้วเท่ากับ 23.56 บาท

..

..

แล้วมันสุดคุ้มตรงไหนเนี่ย!!หากเราใช้เงินก้อนนี้ ...กินข้าวให้พุงกางที่บ้านของเค้า

..

ลูกน้องตัดยางในสวนเล่าให้ฟังว่า...

เงิน 700 จ๊าต ของเค้า สามารถ นั่งกินข้าวแบบบุฟเฟ่ต์ที่บ้านของเค้า ชนิดที่ ตักเอา แกงโน้น  แกงนี่  ขนมหวาน และสารพัดอาหารในร้านอาหารแบบนั้น  ได้แบบอิ่มแป้...กันเลยทีเดียว

ข้าพเจ้าคิดในใจ....แล้วทำไม?บ้านเราเมืองเรา ข้าวปลาอาหารถึงแพงจนหูดับตับไหม้เหลือเกิน

ทุกวันนี้ ข้าพเจ้าสั่งก๋วยเตี๋ยว 1 ชามเล็ก ๆ มีเครื่องเคียงเพียงไม่กี่อย่าง กินไม่กี่คำ ซดน้ำก๋วยเตี๋ยวเพียงไม่กี่ช้อน น้ำในถ้วยก็แห้งขอดแล้ว

...

ข้าพเจ้าอยากย้อนอดีตของตัวเองกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ที่สั่งข้าวแกง หรือก๋วยเตี๋ยว ราคาชามละ  3 บาท 5 บาท อีกจังเลย!!!

..

สุขภาวะ ของการกิน อาหารเช้า แบบ... ราชา  

อาหารเที่ยงแบบ...เจ้าชาย  ที่เลือกบริโภคกันได้อย่าง...อิ่มหมีพลีมัน

อาหารมื้อเย็นเป็น...แบบยาจกก็ได้....ข้าพเจ้าก็ไม่หวั่น  เพราะ....

มันทำให้สุขภาวะการกินของตัวเอง มีคุณค่า และคุ้มค่าต่อคุณภาพชีวิตได้...เป็นอย่างมากทีเดียว

..

ขอบใจเงิน 700 จ๊าตที่ข้าพเจ้าได้รับมาจากลูกน้องคนตัดยางในวันนี้มากนะ... มันทำให้ข้าพเจ้าได้ทบทวนบางสิ่งบางอย่างในชีวิตของตัวเอง

หมายเลขบันทึก: 566690เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2014 23:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน 2014 23:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

คุณมะเดื่อเคยเข้าไปที่ บ้านมูด่อง เมืองตะนาวศรี  เป็นหมู่บ้านชายแดน ที่นั่นถ้าซื้อของของเขา และถ้าแม่ค้า พ่อค้า ของพม่า รู้ว่าเราเป็นคนไทย....เขาจะขอรับเงินค่าสินค้า เป็นเงินบาทไทย จ้ะ  เหมือนเมืองลาวแถว ๆ ริมโขงเหมือนกัน

คุณมะเดื่อ...มีโอกาสเที่ยวหาประสบการณ์ชีวิตมากเลยนะครับ

..

ด้วยเหตุนี้มังครับ...ที่ทำให้โลกทัศน์ของคุณมะเดื่อ กว้างไกลมาก ๆ

..

ขอบคุณเด็ก ๆ ที่ได้อยู่รอบตัวของคุณมะเดื่อ นะครับ พวกเค้าโชคดีมาก ๆ

เหมือนชายแดนกาญจนบุรีเลยครับ

มีชาวพม่าบางคนมารับจ้างกรีดยางที่ทองผาภูมิ

ส่งเงินกลับไปบ้านตลอดเวลา เพื่อไปซื้อสวนยางที่พม่าครับ

บ้านเราผักอุดมสมบูรณื แต่พ่อค้าคนกลางชอบเอาเปรียบครับ

เอาผักที่ปลูกกับนักเรียนมาฝากครับ

บันทึกนี้สะท้อนว่า...คุณค่าของเงิน มิอาจวัดด้วยตัวเลขนะคะ

เราต้องเป็นไปตามกาลเวลา กับการเปลี่ยนแปลง ..หรือปล่าว  คะ 

คิดถึงวัยเด็กจริงๆ ค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท