วางงาน ว่างงาน หรือ ทิ้งงาน

มึงหยุดทำงานซะบ้าง โลกไม่ถล่มหรอก

วันนี้ได้มีโอกาสนั่งฟังการพูดคุยกับผู้เฒ่า ผมเป็นคนฟังในสนามพูดคุยครั้งนี้ ฟังชนิดที่แทบจะไม่อ้าปากสนทนาเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่ได้ฟังซ้ายทีขวาทีก็พบว่า การเป็นผู้ฟังก็สนุกดี ฟังแบบใช้สมองมิใช่ฟังแบบกลวงๆ

ในช่วงเวลาหนึ่งก็มีคนบ่นให้ฟังว่า รู้สึกเหนื่อย รู้สึกว่ามีงานให้ทำเยอะมาก มันมากเสียจนเกิดความเครียด กลัวงานไม่เสร็จหรือเสร็จไม่สมบูรณ์

ผมเองก็รู้สึกเช่นนั้น มิใช่ว่าผมทำงานหนัก แต่คนที่กำลังพูดอยู่นั้นเขาทำงานหนักจริงๆ และรับรู้ด้วยว่าเขาพูดจริง เหนื่อยจริง และที่สำคัญผมรู้สึกว่าเหนื่อยตามไปด้วย (ชนิดที่ความเหนื่อยสามารถเหนี่ยวนำกันได้)

ผู้เฒ่าจึงพูดออกมาว่า ครั้งหนึ่งท่านก็เคยรู้สึกเช่นนั้น รู้สึกว่างานทุกอย่างมันต้องจัดการด้วยตัวเอง มีหลายอย่างที่ต้องทำ ทำนู่นทำนี่ ทำไปทำมาก็รู้สึกเหนื่อยอ่อน กระทั่งอาจารย์ธาดาท่านมาบอกว่า "หยุดทำงานซะบ้าง โลกไม่ถล่มหรอก"

ผมได้ฟังแล้วต้องคิด ว่าเป็นจริงดั่งที่ผู้เฒ่ากล่าวหรือไม่

หากคำตอบคือ "ไม่จริง" นั่นอาจจะหมายความว่า กูก็หยุดทำงานไปเลยสิ โลกไม่แตกจริงๆเสียด้วย เพียงแต่ถ้าทำเช่นนั้น งานก็ไม่เกิด หรือเกิดก็เกิดช้าเคลื่อนเชื่อง ไร้ทิศทางหรือปราศจากความหมาย แต่หากคำตอบคือ "จริง" นั่นคงหมายความว่า การจัดลำดับความสำคัญของงานให้ดี เรียงหน้าก่อนหลังแล้วตั้งสติทำงาน ปล่อยบ้างวางบ้างเมื่องานนั้นคนอื่นทำได้ หรือทำดีกว่าเราก็ให้ปล่อยหรือคลาย แบบนี้การหยุดทำงานของเราก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ทำงาน

โห......วันนี้ได้เป็นผู้ฟัง ได้สดับ ได้คิด และเข้าใจถึงความสำคัญในการใช้สติก่อนสตาร์ท

สวมหมวกนิรภัยเพื่อป้องกันสติหลุด

ตรวจสอบระบบเกียร์เพื่อป้องกันการออกตัวที่ผิดจังหวะ

และที่สำคัญ อย่าลืมดูว่าคนซ้อนท้ายขึ้นรถมาด้วยหรือยัง เกาะเราหรือยัง จะได้ไปพร้อมๆกัน ถึงที่หมายเวลาเดียวกัน (ฉันถึงก่อน เพราะคนขับอยู่ด้านหน้าเฟ้ย แต่อาจจะผิดหากฉันถอยหลังเข้าที่หมาย)

ธนพันธ์ ๒๓ เมย ๕๗

[ขจิต ฝอยทอง]

ได้แนวคิดดีหลายย่าง

บงทีมีหลายงานทำไมทัน

ต้องลำดับความคิดจริงๆด้วย

ขอบคุณครับ