โอ้พวงพะยอม...
โอ้พวงพะยอม เจ้าหอมอยู่หนใด ผลิดดอกเบ่งบาน ให้ร่มแก่ใคร ๆ บัดนี้พันธุ์เจ้านั้นไซร้ มาอยู่ ณ ถิ่นเรา...
กลับมาถึงบ้านให้คิดแปลกใจ มีกล่องพัสดุใบใหญ่วางไว้บนโต๊ะหนังสือ ... นึกอยู่แว๊บนึงเข้าไปดูที่กล่อง จ่าหน้าซองถึงตัวผม และมีผู้ส่งว่า คุณมะเดื่อ ... ความตื่นเต้นและดีใจเกิดขึ้นพลันทันใด ไม่นึกว่าสิ่งที่เคยขอไว้เมื่อครั้งกระโน้น บัดนี้ คุณมะเดื่อได้ส่งมาถึงมือผมแล้วครับ
ก่อนเปิดกล่อง ต้องบันทึกภาพไว้เป็นหลักฐานกันก่อนครับ แล้วจึงเปิดกล่องดูว่า สิ่งที่คุณมะเดื่อส่งมานั้นมีรูปลักษณ์หน้าตาเป็นอย่างไร เพราะผมไม่เคยเห็นต้น ไม่เคยเห็นดอก และไม่เคยเห็นเมล็ดของ ต้นพะยอม มาก่อนเลยครับ (หรือว่าเคยเห็นแต่ไม่รู้จักก็เป็นได้)
นี่งัยครับ เมล็ดของดอกพะยอม ที่คุณมะเดื่อส่งมาให้ผม ช่างเหมือนกับ ลูกยาง ที่ผมเคยเล่นตอนเด็ก ๆ เลยครับ แต่ลูกยาง นั้นจะมีปีก 2 ปีกครับ และลูกจะใหญ่กว่ามาก ส่วนดอกพยอม จะมีมากกว่า 2 ปีก และลูกเล็ก ที่สำคัญ บินได้เหมือนกัน ผมเอามาโยนเล่นในห้อง ทำให้อารมณ์คิดกลับตอนเป็นเด็ก ๆ ที่หยิบลูกยางมาโยนเล่นและวิ่งตามกันตามประสาเด็กชนบท (หลีกเลี่ยงคำว่าเด็กบ้านนอก) ที่ไม่มีของเล่นอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว...
ผมยังไม่ได้นับเมล็ดว่ามีจำนวนมากเท่าไร แต่คิดว่ามากพอสมควรอยู่นะครับ อ้อ นั่งบันทึกแล้วนึกได้ว่า ผมจะเรียก ว่าเมล็ดดอกพะยอม หรือเรียกว่า ลูกดอกพะยอม ดีนะ เอาเป็นว่า เรียกใหม่ว่า ลูกพะยอมดีกว่านะครับ เหมือนกับเรียกลูกยาง
ตอนนี้ได้ลูกพะยอมมาแล้ว กิจกรรมต่อไปต้องหาข้อมูลต่อว่า วิธีการเพาะพันธุ์ดอกพะยอมจะต้องทำอย่างไร ซึ่งความตั้งใจคือ จะเพาะพันธุ์ดอกพยอมทั้งหมดนี้ ถ้าสามารถทำได้สำเร็จ และได้ต้นเล็ก ๆ จำนวนมาก ผมก็จะประกาศแบ่งปัน และหาสวนหรือสถานที่ปลูกต่อไป เพื่อช่วยให้พะยอมต้นนี้แพร่พันธุ์ไปไกลและไกลครับ
ต้องขอบพระคุณคุณพี่มะเดื่อนะครับ ที่แบ่งปัน พันธุ์ดอกพะยอมมาให้ผมจำนวนมาก (จากบันทึกที่ดอกพะยอมบาน แล้วผมก็อธิษฐานว่าอยากให้บานมาเติบโตที่บ้านเมืองนนท์บ้าง) ขอบพระคุณที่สุดที่ทำให้ผมมีกิจกรรมที่จะทำร่วมกันในครอบครัวอีกแล้วครับ เพราะบ้านผมชอบการปลูกต้นไม้ และกิจกรรมนี้เราจะได้ทำร่วมกันทั้งครอบครัว และเฝ้ารอลุ้นการเจริญเติบโตไปพร้อม ๆ กันแน่นอน
"สิ่งที่แพร่พันธุ์ได้ดีกว่าเมล็ดพันธุ์ คือ มิตรภาพ เพราะมิตรภาพนั้น สามารถกระจายได้ไกลแสนไกลและเจริญเติบโตได้ทุกที่ทุกเวลาบนโลกแบน ๆ ใบนี้ครับ"
(กล่องแห่งความสุขที่ส่งมาจากแดนไกลครับ)
ความเห็น (6)
เป็นเด็ก..บ้านนอก..นั้น..มีความสุข..ที่น่า..อิจฉา..เพราะครั้งหนึ่ง..ชนบท..มีรักอบุอุ่นและสุขสุดนอกบ้าน..และบ้านนอกที่ไม่ควรหลีกเลี่ยง..แต่ไฝ่หา..."ขอให้ดอกพยอมและต้นพยอมที่เกิดใหม่มีคุณภาพชีวิตที่สมเป็นพยอมที่จะมีโอกาศได้อยู่บนแผ่นดิน...ที่หายากขึ้นทุกทีๆ..."
มีรักมาฝากมีต้นไม้มามอบให้...
อ่านบันทึกนี้ ยังไม่เห็นบันทึกนี้ จึงไปถามน้องแบงค์ว่า ได้เมล็ดพะยอมหรือยัง....เป็นอันว่า บันทึกนี้คือคำตอบจ้ะ ด้วยความยินดี อยากเห็นไม้ไทย ๆ แพร่พันธุ์ไปให้มากที่สุดจ้ะ
-สวัสดีครับ
-มิตรภาพแพร่เมล็ดพันธุ์อย่างอบอุ่นและอิ่มใจนะครับท่าน
-เทศกาลแห่งความสุขนี้นำพรจากแม่อุ้นไข จอมดวง มาฝากครับ..
ยินดีปรีดากับกัลยาณมิตรที่น่ารักทั้งสองท่านด้วยนะครับ
ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะเวียนมาเติมเต็มน้ำใจไมตรีครับ
มันเป็นของเล่นชิ้นโปรดเลยทีเดียว อิอิ