สิ่งดี ๆ สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเราในปีที่ผ่านมานี้ คือ
เกรดพี่ภู (ลูกชายคนโต) ตอนขึ้น ม. 2 เพิ่มจาก 2.5 เป็น 3.1 ครับ
ส่งผลให้พี่ภูได้รับทุนนักเรียนผู้มีพัฒนาการด้านการเรียนสูง
จึงทำให้ได้ไปทัศนศึกษาในกลุ่มประเทศอาเซี่ยน โดยปีนี้จัดไปที่ประเทศกัมพูชาครับ
โดยตีสามเมื่อคืนนี้ ได้ไปส่งขึ้นรถเดินทางไปนครวัด นครธม เรียบร้อยแล้วครับ
ผมสังเกตุว่า พี่ภูค่อนข้างตื่นเต้นกับการเดินทางไปทัศนศึกษาครั้งนี้มากเป็นพิเศษ
ทั้ง ๆ ที่เค้าเองก็เคยเดินทางไปทัศนศึกษาทั้งในและต่างประเทศเกือบทุก ๆ ปี
เพราะตอนเรียนประถมศึกษานั้น เข้าเรียนโปรแกรมพิเศษ ESC (English Science Computer)
ตั้งแต่ ป.1-6 ซึ่งจะมีการไปทัศนศึกษาทุกปี
เท่าที่ผมพิจารณาและสอบถามลูกดู พบว่า
ครั้งนี้แปลกออกไป เพราะในการทัศนศึกษาครั้งนี้ ไม่มีเพื่อนสนิทเค้าไปด้วยเลย
พูดง่าย ๆ เค้าแทบจะไม่รู้จักใครเลย และที่สำคัญทุกคนที่ไปเป็นหัวกะทิพิเศษทั้งนั้น
ตอนแรกผมก็นึกว่า คงมีนักเรียนที่ได้รับทุนจำนวนเป็น 100 คนแน่ ๆ เพราะแต่ละชั้นมีนักเรียน
เกือบ 10 ห้อง แต่เท่าที่นับดูจำนวนเมื่อคืนนี้ ผมว่ามีไม่ถึง 30 คน
ดูบุคลิกแต่ละคนคงแก่เรียนทั้งนั้น หนอ
หลังจากที่ลูกชายขึ้นรถแล้ว ผมขับรถกลับบ้าน
จึงพิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญถึงตอนที่ผมอายุเท่าลูก
-------
เมื่อสักครู่นี้ ปิ้งแว็บ! ถึงวีดีทัศน์หนึ่งที่ทุกท่านต้องดูจนจนให้ได้นะครับ
สุดยอดมาก ๆ หนอ
ตอนที่เห็นความกังวลของลูกนั้น
ผมพยายามเลือกธรรมและวิธีการที่จะแนะนำ
แต่ด้วยวัยที่ต่างกัน และ เวลาที่จำกัดนั้น หาธรรมที่เหมาะสมไม่ทันจริง ๆ
จึงได้แต่แนะนำว่า
หายใจเข้า พุท หายใจออก โธ ทำจิตใจให้สงบ
ขอให้มีความสุขกับการท่องเที่ยว
ถือว่า ทุกอย่างเป็นการเรียนรู้ ผิดพลาดบ้างก็ไม่เป็นไร
ขอให้มีจิตอาสา มีน้ำใจ ยิ้มเข้าไว้นะลูก สู้ ๆ
...เป็นวิธีที่ไม่ตกยุคเลยนะคะ...เคยใช้ค่ะ...ขนาดหัวใจเต้นโครมครามดังมากจนกลัวคนอื่นได้ยิน ยังหยุดได้...นะคะอาจารย์
ลูกชายกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วครับ
บอกว่าสนุกสนาน และเหนื่อยมากครับ 555