๑๔ เมษายน..พาครอบครัวไปนอนที่โรงเรียน


ก่อนค่ำ..เดินเล่นที่ถนนหน้าอาคารเรียน ถ่ายรูปต้นไม้ดอกไม้และวิวทิวทัศน์ ช่างสวยงามดีจริงๆ อากาศยามเย็นก็ดีนัก โล่ง โปร่ง สบายใจ วางแผนไว้ว่า เช้าพรุ่งนี้ จะตื่นขึ้นมาออกกำลังกาย เก็บกวาดถนนและรดน้ำต้นไม้ให้หายอยาก

ตอนกลางวันตรวจเวรยามตามปกติ และจัดทำข้อมูลรายงานประจำปีเสนอต้นสังกัด รปภ.ประจำโรงเรียน มาบอกว่า ค่ำคืนนี้เขาจะไม่ได้มานอนที่โรงเรียนอย่างที่เคยมาทุกคืน เพราะต้องเดินทางไปบวชหลานที่สุพรรณบุรี และต้องค้างคืนเพื่อร่วมพิธีบวชในช่วงเช้า

งานเข้าเลย..วันนี้เป็นวันครอบครัวด้วย จะพาสมาชิกในครอบครัวไปทานข้าวนอกบ้าน(บริเวณนอกชานบ้าน)และเดินเล่นกินลมชมวิวคงไม่ได้แล้ว หรือว่าจะต้องนอนที่โรงเรียนคนเดียว  ก็มั่นใจว่านอนได้สบาย แต่่เมื่อโทรกลับไปบอกที่บ้าน ทุกคนต่างพร้อมใจกันที่จะอพยพมานอนเป็นเพื่อนพ่อที่โรงเรียน ...ก็ดีเหมือนกัน

นับเป็นครั้งแรก ในรอบ ๒๘ ปี ของการรับราชการครู..ที่ต้องพักค้างคืนในอาคารเรียนหรือห้องพักครู สำหรับวันนี้..วันที่มี รปภ. ก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่ต้องเจอแบบนี้ เหมือนกัน อะไรก็เกิดขึ้นได้ ก็ต้องช่วยกันและแก้ปัญหา ให้ผ่านไปให้ได้อย่างเรียบร้อย เท่าที่เคยผมจะอยู่โรงเรียนจนมืดค่ำและมาโรงเรียนแต่เช้า..แต่วันนี้นอนค้างตลอดคืนไปเลย

ตามระเบียบของทางราชการ สถานที่ราชการ จะต้องมีเจ้าหน้าที่อยู่เวรยามกลางคืน จริงๆจะไม่มีคนอยู่เวรสักคืนเดียวก็ไม่เห็นจะต้องห่วงกังวลอะไรมาก แต่ผมรู้สึกไม่อยากปล่อยปละละเลย ยิ่งในช่วงเทศกาลแบบนี้ และภาวะเศรษฐกิจฝืดเคืองเช่นนี้ ตลอดจนคนในชุมชนก็มีแต่คนแปลกหน้าเข้ามามากมาย ยาเสพติดก็มากเหลือเกินมีข่าวลักขโมยกันอย่างต่อเนื่อง..ผมไม่อยากพบเจอปัญหาแบบนั้น จึงขอไม่ประมาทเป็นดีที่สุด

ก่อนค่ำ..เดินเล่นที่ถนนหน้าอาคารเรียน ถ่ายรูปต้นไม้ดอกไม้และวิวทิวทัศน์ ช่างสวยงามดีจริงๆ อากาศยามเย็นก็ดีนัก โล่ง โปร่ง สบายใจ วางแผนไว้ว่า เช้าพรุ่งนี้ จะตื่นขึ้นมาออกกำลังกาย เก็บกวาดถนนและรดน้ำต้นไม้ให้หายอยาก

ค่ำแล้ว..ไปเปิดไฟที่โรงอาหาร ซึ่งผมจอดรถไว้ตรงนั้นด้วย เดินเลยไปที่สวนสุขภาพ เห็นเงาดำๆ ตัวเท่าสายยาง เลื้อยช้าๆ อยู่บนลานดิน เหมือนกำลังจะหาอาหารมื้อเย็น งานนี้ ไม่ใช่งูสิงแน่ๆ แบบนี้เด็กๆในหมู่บ้านจะเห็นบ่อยๆ บอกว่าเป็นงูเห่าขี้เรื้อน กัดคนตายเหมือนกัน เห็นแล้วขนลุก ก้าวเท้าไม่ออกเลย

 

                                                                 ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

                                                                  ๑๔ เมษายน ๒๕๕๗

 

              

                          

          

                          

                                 

        

                                    

หมายเลขบันทึก: 566030เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2014 20:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน 2014 20:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

หลับฝันดีนะครับ ท่านอาจารย์ ผอ. ทุ่มเทเพื่อโรงเรียนจริงๆ ครับ

เรียนท่าน ผอ. นึกเสียว่า พาครอบครัวไปนอนรีสอร์ท โรงงเรียน

ที่บ้านผม โรงเรียนเกาะเสือโฮมสเตย์ บรรยากาศ ร่มรื่นสบาย อยู่ไกล้ทะเลสาบ

มีโอกาสมาทางใต้ จะพาไปนอนสักคืน

ชื่นชมอาจารย์มากนะครับ

และชื่นชมครอบครัวของอาจารย์ด้วยเช่นกัน

มีความสุขในทุก ๆ วันนะครับ

สุดยอดผสมผสานงานและครอบครัวทีเดียวนะคะ โรงเรียนอาจารย์สวยงาม สะอาด น่านอนเล่นเหมือนเป็น resort นะคะ

อาจารย์บริหารรัดการงานและครอบครัว ได้เยี่ยมมากค่ะ...

ส่งความสุขสวัสดีปีใหม่ไทยมาพร้อม ดอกบานบุรี หน้าบ้าน ด้วยความเคารพนะคะ

ผอ.ครับ

ดอกไม้รอบๆโรงเรียนสวยมาก

ดอกคูนออกเต็มเลย

ปกติถ้านอนโรงเรียนผมใช้มุ้งครอบครับ

มุ้งแบบผอ.ต้องทับชายให้ดี ไม่อย่างนั้น

พัดลมพัด ยุงเข้าเลยครับ

ขอบคุณมากๆครับ

ชื่นชมดุณครูและครอบครัว เป็นครอบครัวตัวอย่างและเสียสละจริง ๆ ค่ะ

ขอมาชื่นชมด้วยคน สุดยอด ผ.อ ครับ

บรรยากาศร่มรื่นและสวยงามมากครับ ขอให้ท่านผอ.และทีมงานรวมทั้งนักเรียนทุกคนมีความสุขปีใหม่ไทยนะครับ ขอบคุณมากครับผม

นอกจากชอบแย่งงานภารโรงกวาดใบไม้แล้ว ผอ.ยังนอนเฝ้าโรงเรียนอีกด้วย อิ..อิ.. นับถือค่ะ

เห็นมุ้งผอ.แล้ว นึกถึงสมัยเด็กๆ นอนมุ้งอย่างนี้ แอบจุดเทียนอ่านหนังสือ ไฟไหม้มุ้ง ต้องนั่งเย็บมุ้งจนสว่างคาตา กลัวถูกแม่ตี

ครอบครัวน่ารัก โรงเรียนน่าอยู่ ชีวิตมีคุณค่า น่านับถือมากค่ะ

ครอบครัวน่ารักจริงๆ ค่ะ ชมภาพสวย อ่านตามอย่างรื่นรมณ์ใจ

มาสะดุดเอา " ตัวสีดำๆ ตัวเท่าสายยาง เลื้อยช้าๆ " ขนพองสยองเกล้าขึ้นมาทันที บรึ๋ยยยยยยยยย

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท