เพราะเชื่อในเรื่องการทำดี และเวรกรรมที่ได้ทำมา
เท่าที่ปฎิบัติราชการครูมา 20 กว่า ปีได้ทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์
ที่นอกเหนือจากครูคนอื่น คือ แคร์ความรู้สึกของ นักเรียนที่เป็นผลผลิตของเรา
เพราะเชื่อมั่นว่าคุณภาพของชีวิตมิได้ตัดสินกันที่เกรด
จึงเป็นที่ได้ปฏิวัฒน์ กระบวนการจัดการเรียนรู้มาตลอดในอาชีพ
อาจมีผลพลอยได้ให้ได้รับการคัดเลือก
เป็นครูสอน ครูแสน ครูดีในดวงใจ และครูอะไรก็ไม่รู้มากมายจนจำรางวัลไม่ได้ เพราะรู้สึกว่า
รางวัลที่ได้รับเป็นเครื่องประดับชีวิต ถ่้าหลงติดกัลมันจะทำให้ชีวิตเสียสมดุล
----------------------------------
บทบาทหนึ่ง ที่ให้คุณค่ากับการศึกษา คือการติด 0 เพราะไม่เชื่อว่า ไม่มีใครเรียนแล้วไม่ได้อะไรเลย
จึงได้จัดให้มีระบบ upgrade ขึ้นมาจนโรงเรียนยอมรับและได้จัดโครง
การนี้ขึ้นมา...ให้โอกาส...นักเรียน..ได้พัฒนาตนเองได้อย่างเต็มศักยภาพ
ได้มีโอกาสในการก้าวต่อไป อย่างมั่นคง
จะตัดเกรด 0 สักครั้ง ต้องเรียกเขามาคุยจนสุดวิสัยจึงให้ใข่ต้มไปกิน
-----------------------------------
อีกบทบาทหนึ่งที่ไม่ค่อยมีใครทำ คือ คอยตามตัวนักเรียนที่ตัดสินใจออกจากโรงเรียนหรือมีปัญหา
จนเขากลับมาเรียนต่อจนจบ ม.6 บ้านนักเรียนอยู่ไกลแค่ไหน ครูหยินกับครูเสริม คู่ชีวิต
จะเกาะติดตามไปลุยถึงบ้าน เพื่อให้เขายอมที่จะกลับมาเรียนต่อ
นักเรียนบางคนเปราะบางมาก จึงต้องของคุยกับครู เพื่อให้ชีวิตลงตัวได้
เสียอะไรไปบ้าง....เสียเวลา เสียค่าน้ำมันที่คอยไปติดตามที่บ้านเด็ก
แต่ไม่เคยเสียความรู้สึก
ได้อะไรบ้าง ...อย่างแรกคือความสุข ความปลื้มปิติที่เบ่งบานอยู่ในหัวใจ
ที่ได้ทำให้นักเรียนคนหนึ่งได้ประสบความสำเร็จ
ได้ชุมชน แรงศรัทธาจากผู้ปกครอง ได้ของเยี่ยมของฝาก ..
เพราะนักได้บันทึกเรื่องราวของความเร็จไว้ในสมอง ..
จากคำที่ว่า..เพราะมีครูในวันนั้น..หนูจึงได้ดีในวันนี้
เมื่อเขาประสบความสำเร็จเขาก็ไม่เคยลืมผู้ให้โอกาสกับเขา
นี่แหละคือความภาคภูมิใจในชีวิตของครูหยิน มิใช่ โลห์รางวัล มิใช่เกียรติบัตรที่สวยหรู
--------------------------------
ถึงวันนี้ ลูกสาว..ตนเองเกิดติด F ขึ้นมา รู้สึกว่าแม่ทำความดีมาตลอด และมุ่งเน้นในเรื่องนี้มาก
ทำไมจึงต้องมาเกิดเหตุการณ์อย่างนี้..ที่ดูแล้วไม่สมเหตุสมผลเท่าที่ควร จึงรู้สึกแย่ ท้อแท้บ้าง
มันสวนทางกับสิ่งที่ได้ทำดีมาตลอด ทำไมกรรมดีที่ได้ทำจึงไม่ตอบสนองให้กับครูหยินบ้าง
พร่ำเพ้อ..ในวันที่เจอทางตัน 11 เม.ย.57
เป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวค่ะ....พยายามๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆและสู้ๆค่ะ
ทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ 3 น่าจะเป็นวิชาที่ยากลูกอาจารย์จึงพลั้งพลาด ถือว่าเป็นโอกาสให้ได้พัฒนา คราวหน้าอาจได้ A ก็ได้นะคะ อย่าเสียกำลังใจค่ะ
..... ผิดเป็นครู .... ล้มแล้วลุกเดินได้ใหม่ .... ครั้งคอไป ... จะเดินได้ มั่นคงและไม่ลัมอีก นะคะ .... ทุกอย่างแก้ไขได้เสมอค่ะ .... ขอเพียงเราไม่ท้อนะคะ
มาให้กำลังใจครับ
สู้ๆๆครับ
สามสิบกว่าที่ที่คุณมะเดื่ออยู่บนถนนสายการศึกษา เจออะไรมากมาย ทั้งเรื่องงาน เรื่องครอบครัว เรื่อง
รอบตัว...บ่อยครั้งที่ท้อสุด ๆ จนอยากจะหนี บ่อยครั้งที่หลงโทษเวรโทษกรรม โทษเทวดาฟ้าดิน...แต่ก็ไม่มี
อะไรดีขึ้น ,,, นอกจากความเครียด จนในที่สุด ก็มาจบที่คำตอบนี้......อะไรจะเกิดมันต้องเกิด...ห้าม หรือ
หยุดไม่ได้ ถ้าเราแก้ปัญหาเองไม่ได้ ...เวลาจะเป็นผู้แก้ไขให้เราเอง.....ยิ้มรับปัญหาจ้ะ เข้มแข็งไว้
ถ้าไม่ติด F ใยจะรู้ถึงคุณค่าของ A ...ในวันที่เราเจอทางตัน...ย่อมมีทางออกเสมอ...อย่างน้อยเรายังมีทางเข้า...ให้กำลังใจน้อง และคุณครูนะครับ...
คุณครูหยินที่รัก
ใครบอกคะว่าความสำเร็จของคุณแม่จะตกทอดเป็นมรดกให้ลูก ใครบอกคะว่าบุญของคุณแม่จะแผ่อานิสงฆ์ถึงคุณลูก แต่คุณครูหยินเพิ่งบอกเองนะคะว่า "รางวัลที่ได้รับเป็นเครื่องประดับชีวิต ถ้าหลงติดกับมัน จะทำให้ชีวิตเสียสมดุล" ดิฉันมีความเห็นว่าทั้งคุณแม่และคุณลูกกำลัง 'ติดกับ' นะคะ .. ไม่ห่วงคุณแม่หรอก โตแล้ว มีประสบการณ์ชีวิตมาก การผิดหวัง แล้วยอมรับไม่ได้ เป็นขั้นตอนที่เกิดขึ้นปกติ(ตามทฤษฎีการรับทราบข่าวร้าย) เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้ ดิฉันห่วงคุณลูกมากกว่าค่ะ เพราะความสำเร็จของคุณแม่เป็นแรงกดดันคุณลูกอย่างมาก เมื่อกดดันมาก ก็สูญเสียพลังและความมั่นใจได้มาก .. พูดคุยกันนะคะคุณแม่-คุณลูก restart ใหม่ได้ค่ะ ขอให้เข้าใจกันและศรัทธาต่อกันเหมือนเดิมนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ.
มาร่วม รับความรู้สึกของครูหยินด้วยนะคะ...
เป็นอีกประสบการณ์ ของหลานสาว ที่จะเรียนรู้ว่า F หรือ A ...B....C.....ไม่ใช่ปัจจัยแห่งความ
สำเร็จและมีสุข...ของชีวิต ค่ะ....
ฝากส่ง กำลังใจ ให้หลานด้วยนะคะ