อากาศ ธรรมชาติ มิตรภาพ รอบบ้านฉัน


ขอขอบคุณ.. * พ่อหลวงของแผ่นดิน..ที่สอนให้ฉันรู้ว่า..หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง พออยู่ พอกิน พอเพียง มีเหตุผล มีภูมิคุ้มกันที่ดี.....มีประโยชน์มากมายมหาศาลแค่ไหน.. * แม่ผู้จบป.4 ผู้หญิงที่สามีเสียและเลี้ยงลูกมาตามลำพังต้้งแต่ฉันยังเด็ก..ที่สอนให้ฉันรู้ว่า..ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน * ครูบาอาจารย์และสังคม ที่สอนให้ฉันเป็นคนดี มีความรู้ คิดเป็น แก้ปัญหาเป็น * gotoknow ที่ทำให้ฉันได้แบ่งเวลาที่ฉันอยากทำแต่ไม่มีเวลาทำมาบันทึกเรื่องราวที่น่าจดจำถึงแม้ว่าจะใช้เวลาว่างในการทำแต่มันคือความสุขและความภูมิใจที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆสำหรับตัวฉันเองและพร้อมแบ่งปันให้ผู้อื่น

ฉันจำไม่ได้ว่าการชอบต้นไม้มันเริ่มต้นมาเมื่อไหร่ มาได้ยังไง จำได้เพียงแต่ ก่อนหน้านั้นฉันเบื่อกับการปลูกต้นไม้ ดูแลต้นไม้ มือเท้าหน้าตาสกปรกมอมแมม ฉันอยากหน้าตาสะสาย สะอาดสะอ้าน ไม่เหนื่อยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ นั่งดูทีวี ขี่รถเที่ยว ขณะที่ฉันต้องเข้าไร่เข้าสวนทำงานง๊กๆ..

ฉันจึงเลือกที่จะไปเรียนไกลบ้านจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับการทำไร่ทำสวนต่อไป ฉันคิดว่าฉันคงหลีกหนีจากวิถีชีวิตในไร่ในสวนที่เเสนจะลำบากอย่างนี้พ้น

ฉันตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่ทำให้ผลการเรียนอยู่ในระดับที่ค่อนข้างดี ฉันรู้แล้วล่ะว่าที่ฉันทำได้ค่อนข้างดีในสมัยนั้นเพราะเพื่อนฉันมันไม่ค่อยสนใจเรียนต่างหาก ถ้าพวกเพื่อนๆของฉันสนใจเรียนเด็กบ้านนอกอย่างฉันคงไม่มีทางเอาชนะได้แน่

อีกอย่างหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าในสมัยนั้นฉันค่อนข้างเรียบร้อย ได้พักอยู่บ้านคุณครูผู้สอน ซึ่งชั้นบนคุณครูและครอบครัวท่านอยู่ ท่านกั้นห้องเล็กๆใต้ถุนบ้านไว้สามห้องให้ฉันกับเพื่อนๆได้อยู่กัน เมื่อถึงเวลา2 ทุ่มประตูรั้วก็จะปิด พวกเราส่วนใหญ่อยู่ห้องกันห้องละ 2 คนก็เลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนกัน

เวลาเย็นๆหรือวันหยุดเสาร์อาทิตย์เราก็จะเห็นคุณยายเจ้าของบ้านมารดน้ำต้นไม้รอบๆบ้าน ซึ่งบางครั้งเราก็จะเข้าไปช่วย รู้สึกสดชื่นดีเมื่อได้รดน้ำต้นไม้ยามเย็นๆ ท่ามกลางอากาศร้อนๆของเมืองนี้

คุณยายเจ้าของบ้านจะพร่ำพูดเสมอๆว่าต้นไม้คือสิ่งที่ช่วยฟอกปอดให้กับมนุษย์เรา บ้านเมืองเรามีอาหารการกินอุดมสมบูรณ์เพราะมีป่า มีต้นไม้ ดังนั้นอย่าลืมดูแลรักษา ช่วยกันปลูกคนละนิดละหน่อย บ้านไหนมีเนื้อที่เยอะก็ปลูกเยอะ ปลูกผัก ปลูกไม้ยืนต้นนอกจากได้กินลูกกินผลแล้วยังให้ความสดชื่น ร่มรื่น สวยงามอีก..เราฟังยิ้มๆ..ยังไม่คล้อยตามอยู่ดี

 ดอกกระดุมทอง ขี้นหน้าฝน .. มะเฟืองหวาน..

จนกระทั้่งเราเรียนจบ ทำงานมั่นคง แม่ของเราก็ยังคงยึดอาชีพเดิมถึงแม้ว่าร่างกายจะทำไร่ทำสวนไม่ไไหวแล้วหลังค่อมเพราะจับจอบจับเสียมมาตลอดชีวิต แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นแม่ของฉันทำคือ แม่มีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้าสวนรอบๆบ้าน แม่ไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ แม่อ้างว่าไปไม่ไหว แต่แม่ของฉันซึ่งอายุ 75 ปีสามารถจับจอบดายหญ้ารอบๆบ้านได้ทั้งวันตั้งแต่เช้าจนมึดขอบอก..ฮ่าๆ..

 ผักสวนครัวรอบๆบ้านฉันเองจ้า..

เพราะชีวิตที่ผูกพันกับการทำไร่ทำสวน ถึงแม้ร่างกายจะไม่ให้แล้วแต่แม่ของฉันก็อยู่นิ่งไม่ได้ ถึงแม้ว่าลูกหลานทุกคนจะมีหน้าที่การงานและอาชีพที่มั่นคงแล้วก็ตาม แม่ก็ยังคงเป็นคนไร่คนสวนอยู่ดี เเม่เคยบอกว่าอยุ่เฉยๆแล้วเหมือนจะเป็นไข้ ปวดเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด ถ้าได้เข้าสวนก็ไม่เห็นเป็นอะไร เพราะเหตุนี้กระมัง แม่ฉันจึงมีร่างกายที่แข็งแรง ถึงแม้หลังจะค่อมแต่แม่ก็ไม่เคยต้องเข้าโรงพยาบาลหรือเป็นไข้อะไรเลย

 โมก..ออกดอกเต็มต้น ส่งกลิ่นหอมชื่นใจ..

สิ่งที่ลูกหน้าตาดีอย่างฉันมองเห็นและทำได้ก็คือ หาซื้อเมล็ดผัก ปุ๋ย ฟาง ไม้ และจัดการทำโครงหลังคากันร้อน ต่อน้ำสปริงเกอร์ จ้างคนงานหรือชวนลูกหลานทำแปลงปลูกผักกัน เออหนะ..สนุกดีเเฮะ เป็นการฝึกความอดทน ฝึกให้รู้จักคุณค่าของผัก ของแรงงาน และการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ นอกเหนือจากการเล่นเกม เฟซ หรืออะไรๆ..

 เจ้าของสวนตัวจริง..นั่งเด็ดถั่วลิสง..

เสียงหัวเราะเมื่อพวกเราเข้าสวน รดน้ำผัก เสียงเอะอะ ทะเลาะกันบ้าง หัวเราะกันบ้าง กับความมอมแมม กับการเลือกซื้อต้นไม้ กับการตอนต้นไม้ กับการต่อน้ำที่หลุด กับการเก็บผักเก็บผลไม้มันคือความสุข ถึงตอนนี้ฉันเริ่มรู้แล้วล่ะว่า..ชีวิตคนที่ไม่มีการศึกษาอย่างแม่ฉัน ไม่อยากให้เป็นภาระลูกหลาน ไม่อยากทะเลาะลูกหลาน (เพราะหากวันไหนแม่ไม่เข้าสวนอยู่บ้านเฉยๆ จะทะเลาะกับหลานซึ่งกำลังย่างเข้าสู่วัยรุ่นทุกวัน) ท่านมีความสุขกับการได้ทำสวน กับการได้ปลูกผักให้ลูกหลานได้กิน

 เก็บถั่วพลูกับตำลึงทำอาหารเย็นกันจ้า...

 รั้วที่ทำจากต้นชะอม โน้มกิ่งลงมาให้เลื่อยไปตามแนวรั้วลวดหนาม ต่ำๆ แค่เมตรครึ่ง ไม่เกินนั้น เก็บสะดวก ..

 ปลาในบ่อ..หลังบ้าน..ตอนนี้โตแล้ว..

 งามบ่..กำลังบานเลยนะนิ..

 แปลงผักที่เก็บกินได้ตลอดปี..

หน้าที่ลูกที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่อย่างเราคือ ไปจัดหาพันธุ์ไม้ ดอกไม้ มาไว้ ที่เหลือแม่ของฉันก็จะจัดการเอง จากตอนแรกๆที่นั่งมอง แต่คงเห็นแล้วล่ะว่า มันคงไม่มีปัญญาทำอะไรได้หรอก บ่อยครั้งที่แม่ของฉันบ่น “ กูว่าแล้วไม่พ้นมือกูร๊อก” ฮ่าๆๆ..ฉันแอบหัวเราะในใจ แม่เสร็จฉันละ ..

  หัวปลีอวบๆ .. กำลังดกเชียวหล่ะ..

 ดอกแค..แก้ไข้ลมแล้ง..

 

วันนี้เช่นกันที่ฉันจ้างช่างมาต่อน้ำให้ แต่ปรากฎว่าช่างต่อน้ำไม่ถูก เปิดอีกที่ปิดอีกที่ ฉันยืนมองแล้วพิจารณาด้วยสมองอันชาญฉลาดแล้วคิด เราน่าจะทำเองได้นะ ว่าแล้วก็ไปยืมเลื่อยเล็กพี่ชายมา เอากาวและท่อน้ำที่เหลือมานั่งลูบๆคลำๆ แล้วลองต่อ ลุงที่เราเคยจ้างมาต่อให้เคยบอกว่าถ้าต่อเสร็จแล้วอย่าเพิ่งเปิดน้ำเพราะต้องรอให้กาวแห้งก่อน ไม่งั้นท่อมันจะหลุด สมองอันฉลาดของเราจำคำได้จึงทำตาม ตอนเเรกๆก็เก้ๆกังๆ ก็ลูกผู้หญิงบอบบางอย่างเราเคยที่ไหนล่ะ แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก็เลยลองทำดู เออหนะ ทำได้แฮะ ถูกใจด้วย ผ่านไป 15 นาทีลองเปิดน้ำดู น้ำไหล ปริงเกอร์ทำงาน เด็กๆกระโดดตัวลอย เย้ๆๆๆ ปรบมือปรบไม้ส่งเสียงดีใจ แม่ทำได้แย๊ววววววๆๆๆๆๆๆ...เรายิ้มแก้มปริ เก่งจริงเก่งจังฉัน..ฮ่าๆ…

 ฉันกำลังง่วนกับการทำระบบน้ำหยดแบบประยุกต์เอาขวดน้ำที่กินแล้วมาตัดฮ่าๆ..

 เก็บดอกไม้เตรียมตัวไปวัดกันจ้า..

 หลานสาวกับชมพู่สดๆ..

กว่าปีที่เรามีเวลาว่างจะพาเด็กๆเข้าสวน พวกเราทำโน่นทำนี่กันรอบๆบ้าน จากที่เป็นพื้่นที่แห้งแล้งในช่วงหน้าแล้ง ปีนี้รอบๆบ้านเรา มีต้นไม้ใหญ่มากมาย มีผัก มีผลไม้ออกดอกเต็มต้น

 พริกนี้ปลูกเองกับมือจ้า..

ผักปลอดสารพิษที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของคนในบ้านเรา กินเมื่อไหร่ก็อร่อยทุกที สบายปาก สบายท้อง เก็บปุ๊บ กินปั็บ โอ้ยยย หวาน กรอบ อย่าบอกใครเลยค่ะ..

ชะอมปลูกไว้ทำรั้วรอบๆบ้านกำลังงามชูยอดเขียว อวบ รอคนมาเด็ด มีชาวบ้านผ่านไปผ่านมาชม พลางบอกว่า ดีจังปลูกแบบนี้เก้บง่ายดี เป้นรั่วได้ด้วย เรายิ้มอีกละ อิอิ..ความสุขเนาะ..ยิ้มสิ..ใครมีความสุขแล้วร้องไห้เล่า..เออหนะ..

 สิ่งที่ฉันต้องจัดหาไว้..

นอกจากผักชะอม ต้นหอม กุ้ยช่าย ชะพลู พริก มะเขือ มะนาว มะละกอ มะเขือเทศ มะเขือพวง มะกรูด มะระหวาน ข่า ตะไคร้ ใบบัวบก กะเพรา โหระพา ย่านาง กระชาย ขิง ผักแพว ใบเตย ไผ่ หน่อไม้ นี่ยังไม่หมดนะรอบๆบ้านฉันผักที่กินได้น่ะ..(อย่างละนิดละหน่อย..อิอิ)

 พริกแดงๆ...

 ลากฟาง..

ส่วนผลไม้ก็มีไม่กี่ชนิดหรอก ที่มากหน่อยก็น่าจะเป็นมะม่วง มีทุกชนิดเลย ทั้งแก้ว แก้มแดง เขียวเสวย สามฤดู น้ำดอกไม้ แรด เพชรบ้านลาด แม้แต่มะม่วงป่าก็ยังมีเลยนะ อย่างละต้นสองต้น ที่เหลือก็จะเป็นมะละกอ มะเฟือง มะไฟ มะกรูด มะนาว มะพร้าว รวมทั้งมะพร้าวน้ำหอม  ส้มโอ ลำใย กล้วย อะโวคาโด้ พุทรา ลิ้นจี่ก็มีนะ แต่ไม่ยอมออกลูกสักที จนกระทั่งผึ้งมาทำรังน่ะ ใกล้บริเวณทีพวกเราชอบมานั่งเล่นกันด้วยแต่มันไม่ทำอะไรคนนะมันรู้ดีมากกกกกกกกก..ถ้ามันทำอะไรคน มันคงไม่มีที่อยู่ อิอิ…

 ใครชอบบ้าง..น้อ..

เมล็ดเก็บไว้เพาะ..

  ...ฟางที่ขนถึงบ้านพร้อมเอื้องคำต้นคูณ..

นอกจากผักและผลไม้แล้วสิ่งที่ฉันโปรดปรานมากอีกอย่างก็คือ การปลูกดอกไม้ โดยเฉพาะกล้วยไม้ชอบมาก มีหลายชนิดเลย ทั้งแวนด้า กล้วยไม้ป่า เอื้องคำ เข็ม แก้ว มะลิ เล็บมือนาง เก็ดถวา หงอนไก่ ดาหลา ดอกคูณ  แต่อย่าถามเลยนะว่ามันสวยไหม มันไม่ค่อยสวยหรอก เพราะมันไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย อิอิ ส่วนหนี่งอาจเป็นเพราะ แม่ของฉันนึกอยากปลูกก็ปลูก ส่วนฉันก็รักแม่ตามใจแม่ด้วยความเป็นลูกที่ดี อยากทำอะไรก้ทำ ค่อยแก้ไขใหม่ นี่เป็นส่วนหนี่งที่รถเข้าไปไถที่รอบๆบ้านไม่ได้เพราะไม่รู้จะเข้าไปยังไง ไม่เป้นแถวเป็นแนวเลยฮ่าๆ..แม่บอกว่า ช่างมันเหอะ ขอให้มันกินได้ก็พอ..ฮ่าๆ..

 ส้มโอหวานลูกโตๆ..

 ไม่รู้อะไรต่ออะไรรกเต็มไปหมด 555..

 เผ็ดๆใครชอบบ้างคะ..

 

ถึงตอนนี้ อยากบอกว่า ความสุขจากการมีเวลาว่างตรงกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน และมีผลพลอยได้ร่วมกัน  รักสามัคคี พูดคุยกัน หัวเราะดังลั่น กินข้าวพร้อมกัน เก็บผักมาปรุงอาหาร ที่เหลือแบ่งปัน รอบๆสวนที่สงบ ร่มรื่น มีอาหารกิน เย็นๆมีเสียงนกร้อง มีกิ้งก่า มีแมงปอ มีผึ้ง มีนก บางวันมีกระแต ออกมาเพ่นพ่านให้เรายลโฉม ดึกๆมีท้องฟ้า ดวงดาว และจิ้งหรีดร้องขับกล่อมอีก..คุณว่า..มันจะมีอะไรที่ดีไปกว่านี้อีกไหมล่ะคะ..




ฉันเคยน้อยใจตัวเองที่ไม่มีคุ่หรือคนรักเหมือนคนอื่นเขา..แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว..ชีวิตและความสุขของคนเราคืออะไร..

เราควรดำเนินชีวิตอย่างไรเพื่่อให้เราและคนที่เรารัก(ครอบครัว) ได้อยู่ดีกินดี มีความสุข ร่างกายแข็งแรง..

ถึงตอนนี้..ฉันรู้แล้ว..ว่า..คนที่คิดเป็นต้องบริหารจัดการเวลาให้เป็นทั้งงานนอกและงานใน..ต้องทำควบคู่กันไป..แรกๆอาจเหนื่อยแทบน้ำตาเล็ด..วันเวลาผ่านไป พืชผลที่เราได้ทำจะทำให้ลูกหลานไม่อยากออกจากบ้านไปเที่ยวไหน กิจกรรมที่เราได้ทำร่วมกันจะสร้างเกราะป้องกันภัยให้กับพวกเขาได้ชั้นหนึ่ง ความไว้เนื้อเชื่อใจและการพูดคุยกัน..ทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้น..ตอนนี้..ครอบครัวฉัน..มีความสุขกับการปลูกผักรอบบ้าน ธรรมชาติกินได้ และอากาศสดชื่น..แล้วค่ะ..

ขอขอบคุณ..

* พ่อหลวงของแผ่นดิน..ที่สอนให้ฉันรู้ว่า..หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง พออยู่ พอกิน พอเพียง มีเหตุผล มีภูมิคุ้มกันที่ดี.....มีประโยชน์มากมายมหาศาลแค่ไหน..

* แม่ผู้จบป.4 ผู้หญิงที่สามีเสียและเลี้ยงลูกมาตามลำพังต้้งแต่ฉันยังเด็ก..ที่สอนให้ฉันรู้ว่า..ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน

* ครูบาอาจารย์และสังคม ที่สอนให้ฉันเป็นคนดี มีความรู้ คิดเป็น แก้ปัญหาเป็น

* gotoknow ที่ทำให้ฉันได้แบ่งเวลาที่ฉันอยากทำแต่ไม่มีเวลาทำมาบันทึกเรื่องราวที่น่าจดจำถึงแม้ว่าจะใช้เวลาว่างในการทำแต่มันคือความสุขและความภูมิใจที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆสำหรับตัวฉันเองและพร้อมแบ่งปันให้ผู้อื่น

* กำลังใจและผู้อ่านทุกคนที่ติดตามอ่านจนจบ..ค่ะ..

 

หมายเลขบันทึก: 565622เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2014 23:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน 2014 23:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ชื่นชมที่สุด เป็นแบบอย่างที่ดีมากค่ะ

Wonderful pictures of 'friends' in self-sufficiency ;-)

ดินดีมากเลยครับ

ปลูกผักหลายชนิด

ฝากรบกวนใส่คำสำคัญว่า ปลูกผักกินได้ นะครับ

จะได้มารวมกัน

เอามาฝากด้วย

http://www.gotoknow.org/posts/564506

ปลูกพืชผักได้หลากหลายจริง ๆ จ้ะ มีรถเข็นแห่งด่านสิงขรมาฝากจ้ะ

ขอบคุณมากๆครับ

บันทึกมารวมกันแล้ว

ลองกดคำข้างใต้ดูนะครับ

ปลูกผักกินได้

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท