กว่าจะมีวันนี้...มิตรภาพแห่ง Gotoknow


 

ครูหยินได้มีโอกาสสัมผัสกับกัลยาณ มิตร Gotoknow เป็นครั้งที่  3

ไม่ค่อยได้มีโอกกาสบันทึกกะเค้า...สักเท่าไหร่ด้วยมีกิจกรรมมาตลอด หลากหลายรูปแบบ

ถือเป็นบุญตาวาสนาจริง ๆ ที่มีมิตรภาพมากมายที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน

แต่ได้มีโอกาสสัมผัสกันบ่อยครั้ง มากหน้าหลายตาด้วยกิจกรรมเรื่องราวด้านต่าง ๆ คือ

1.เรื่องของชนเผ่าซาไก  เช่น มหาวิทยาลัยมหิดล

2.เรื่องราวของพันธุ์ไม้ที่หลากหลาย ในบล๊อกของ Biogang ม.วลัยลักษณ์   ม.อ.

3.เพื่อนฝูงที่พบปะจากการอบรมสัมนา จากหลากหลายจังหวัด

4.และสุดท้ายเพื่อจาก Gotoknow

     ทั้งมาศึกษาซาไก มาขอพันธุ์ไม้ มาอาศัยที่พัก มาท่องเที่ยว เมืองตรัง

จึงมีมิตรภาพไม่ขาดสาย หลากหลายรูปแบบ

      เรื่องราวมิตรภาพของ Gotoknow คนแรกคือลุงวอญ่าน่าแปลกดีแท้

เราได้พูดคุยกันในบล๊อกแล้วเกิดถูกชะตา...ลุงวอจึงขอมาเยี่ยมค่ายที่บ้านสวน

ครูหยินพยายามติดต่อเพื่อให้บริการ แต่ลุงวอ  ขอช่วยเหลือตัวเองไม่อยากรบ

กวนครูหยิน.....

แล้ววันนัดก็มาถึง....ในยามเช้าของวันที่เข้าค่าย...

เรากำลังรับประทานอาหารเช้า.... เสียงรถมอเตอร์ไซต์เข้ามาในบ้านสวน

ครูหยินก็ไม่แยแสแต่ประการใด..เพราะมีผู้คนแวะเวียนเข้ามาหาครูหยิน

บ่อยมากเป็นเรื่องธรรมดา...จึงไม่ลุกออกไปต้อนรับ....ครูเสริมผู้เป็นสามี

จึงอดไม่ได้ลุกขึ้นไปต้อนรับ..จึงได้ยินเสียงว่า...มาหาครูนิทรา...........

ครูหยินจึงรู้สึกผิดมาก...รีบออกไปต้อนรับ...ชาย(เกือบชรา)ผู้สะพายเป้..

แบบนักเดินทางผู้คร่ำหวอดในวงการ...จึงจัดการต้อนรับ

โดยรับประทานอาหารเช้าไปพร้อมกัน...คุยกันดูแล้วท่านเป็นคนเรียบง่าย

ไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย...ครูหยินก็ไม่เครียด ไม่อึดอัด

หลังจากนั้นได้แนะนำท่านให้รู้จักกับสมาชิกชาวค่าย...

ลุงวอจึงเป็นที่ประทับใจของทุกคน...และได้ร่วมกิจกรรมค่ายตลอด  2  วัน

เสร็จภาระกิจค่าย...สร้างความสุข ความสนิทสนม

กลายเป็นผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกัน..เป็นเสมือนคนในครอบครัวเดียวกัน

เมื่อถึงค่ายที่ 2 ลุงวอก็ไม่รีรอ..ไม่พลาดโอกาส เป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณค่า

ตีบทกิจกรรมทุกบทแตก...ให้ความรู้แก่นักเรียนได้อย่างยอดเยี่ยม

ช่วยเติมเต็มชีวิตครูหยิน และชาวค่ายอย่างลึกซึ้ง  เรามีความสุขที่จะ

ทำงานด้วยกัน...ไม่มีเงินเป็นตัวตั้ง...แต่พลังแห่งความดี...

ที่เราได้ทำ ได้ค้นพบ ได้สัมผัส กับผลผลิตที่เกิดขึ้น..จึงหนุนนำให้เกิดพลัง

อันยิ่งใหญ่..ช่วยเติมแรงใจให้ครูหยินได้สานต่อ..ในด้านการพัฒนาเยาวชน

ให้เติบโตอย่างมีคุณค่า....นั่นคือความปรารถนาเหนือสิ่งอื่นใด

เพราะมันยิ่งใหญ่กว่ายศฐา บรรดาศักดิ์ หรือเงินตราใด ๆ ด้วยใจดวงเดียวกัน

เราจึงมีพลังที่จะสานฝันต่อไป...โดยสายใยของเครือข่าย Gotoknow

 

 




หมายเลขบันทึก: 564716เขียนเมื่อ 26 มีนาคม 2014 14:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม 2014 15:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

มิตรภาพเกืดจากใจใช่ซิ้ิอหา.....

วิ้นปีนี้...น่าจะมีโอกาศ..พบกันนะเจ้าคะ...(สิ้น...ค่ะ..ลบไม่ออก..ไม่ทราบว่าเป็นอะไร..เขียนจากแทป..อ้ะ) ยายธี

ยินดีต้อนรับคุณยายธี ท่องเขาบรรทัดแล้ว ล่องทะเลสาบ ตามรอยพระพุทเจ้าหลวง

สักวันคงได้ไปร่วมด้วยนะครับ

คุณลุงวอญ่ากับครูหยิน เป็นคนหน้ารัก และน่าคบหาด้วยกันทั้งคู่เลยค่ะ

รู้สึกอบอุ่นกับมิตรภาพอันซาบซึ้งด้วยคนค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท