ข้อสังเกต : ๘ ชื่อของกฎหมาย
จากการตรวจข้อสอบพบว่า นิสิตมักจะข้อผิดพลาดเล็กน้อยเกี่ยวกับ “ชื่อของกฎหมาย”
จึงได้เขียนข้อสังเกต เกี่ยวกับการเขียนชื่อของกฎหมาย ดังนี้
1. ในกรณีที่เป็น “รัฐธรรมนูญ” การเขียนชื่อเต็มเรามักเขียนว่า
"รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย" ไม่ควรเขียน "รัฐธรรมนูญไทย" และไม่ต้องมี พ.ศ.หรือพุทธศักราชต่อท้าย
แต่หากเป็นฉบับทีใช้ในอดีต มีความจำเป็นต้องระบุปีให้ชัดเจน ก็สามารถระบุได้ เช่น
"รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๕๐" ไม่นิยม เขียนว่า "พ.ศ.๒๕๕๐"
(ปกติจะเห็นได้ว่า อาจมีการใช้เลขอารบิก แทนเลขไทยได้ ซึ่งไม่เรื่องร้ายแรงแต่ประการใด)
โดยการเขียนชื่อเต็มของรัฐธรรมนูญนี้ ได้กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้วสำหรับการตรารัฐธรรมนูญของประเทศไทย
ที่จะใช้คำว่า "พุทธศักราช" แทนคำว่า "พ.ศ"
2. สำหรับในกรณีของกฎหมายอื่น ๆ (ในที่นี้ขอพูดแต่กฎหมายระดับพระราชบัญญัติ)
หากสังเกตดูจะพบว่า กฎหมายฉบับเก่า ๆ ก็มักนิยมใช้คำว่า "พุทธศักราช" แทนคำว่า "พ.ศ" เช่นกัน
ยกตัวอย่างเช่น พระราชบัญญัติกฎอัยการศึก พุทธศักราช ๒๔๗๕ พระราชบัญญัติศุลกากร พุทธศักราช ๒๔๖๙
พระราชบัญญัติล้างมลทินผู้กระทำผิดทางการเมือง ร.ศ.๑๓๐ พุทธศักราช ๒๔๗๕
และพระราชบัญญัติควบคุมการขอทาน พุทธศักราช ๒๔๘๒ เป็นต้น
โดยในช่วง ปี พ.ศ.๒๔๙๙ – ๒๕๐๐ เริ่มมีตราพระราชบัญญัติโดยใช้คำว่า "พ.ศ." บ้างแล้ว
แต่ยังปรากฎคำว่า "พุทธศักราช" อยู่บ้าง แต่ภายหลังปี พ.ศ.๒๕๐๐ จนถึงปัจจุบัน
การตรากฎหมายระดับพระราชบัญญัติได้หันมาใช้คำว่า "พ.ศ." ทั้งสิ้น
ยังคงเหลือแต่กรณี รัฐธรรมนูญเท่านั้น ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น
ด้วยเหตุนี้แม้การเขียนชื่อกฎหมายสำหรับการใช้โดยทั่วไป แม้จะมีการเรียกปะปนในหมู่ "คนทั่วไป"
ว่า "พุทธศักราช" บ้าง "พ.ศ" บ้าง แต่หากเป็นนักกฎหมายก็สมควรเลือกใช้ถ้อยคำ
อันเป็นการเรียกชื่อของกฎหมายให้ถูกต้องสมควรต่อไป
ความเห็น (2)
ช่วยกัน ขยายความรู้ ด้านกฎหมาย มากๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ ^_^
ขอบคุณคุณหมอมากครับ จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆ ครับ