ความแตกต่างระหว่างการเข้าถึงแก่นธรรมของชาวไทยกับชาวตะวันตกที่สนใจในพุทธศาสนา

ประเด็นหนึ่งที่น่าสังเกต เกี่ยวกับการสนใจในพุทธศาสนา คนไทยเข้าถึงพุทธศาสนาน้อยกว่าชาวตะวันตกจึงหรือ??

คนไทยหลายคน ยังเข้าไม่ถึงพุทธศาสนา การเรียนรู้พุทธศาสนา เกิดจากการแกะรอยจากการแปลภาษาบาลี สนใจด้านภาวนา

เมื่อมาทำบุญตักบาตรที่วัด พระสงฆ์ได้บอกญาติโยมว่า เชิญร่วมนั่งสมาธิ ฟังเทศน์ แต่คนส่วนใหญ่บอกว่า มีภาระอื่นที่ต้องไปทำ หลายคนรู้สึกว่า การทำบุญนั้น เพียงพอแล้ว

ยังเข้าไม่ถึงหลักใหญ่ใจความของพุทธศาสนาเลย

ส่วนชาวตะวันตกที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาศึกษาพุทธศาสนาในประเทศไทย จะสนใจในพุทธธรรม สนใจที่จะเรียนรู้หลักใหญ่ใจความของพุทธศาสนา

คนไทยจะสนใจเรื่องของพิธีกรรม เรื่อง บุญ เป็นหลัก
คนตะวันตกจะสนใจหลักปฏิบัติ ทำอย่างไรจึงจะไม่เครียด ไม่กังวล

เมื่อมีกิจกรรมพัฒนาจิต ฝึกจิต คนตะวันตกที่มาร่วมกิจกรรม จะตั้งใจฝึกจิต อยู่เงียบๆ แต่คนไทยเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เจอหน้ากันก็จะพูดคุยทักทายกัน

..แบบนี้แสดงว่า คนตะวันตก สนใจพุทธศาสนามากกว่าคนไทยจริงหรือ

ข้อสังเกตอย่างหนึ่ง คือ คนตะวันตกที่เดินทางมาเรียนรู้พุทธศาสนา เป็นคนที่สนใจจริงๆ จึงเดิน ทางมา แต่คนไทยทั่วๆไป มีทั้งที่สนใจ และไม่สนใจมากนัก

ไม่ได้ผ่านการกลั่นกรอง หรือร่อนตะแกรง เหลือแต่คนที่สนใจอยากจะปฏิบัติจริง เข้าถึงแก่นธรรมจริงๆ จึงดูเหมือนกับว่า คนไทยเข้าถึงแก่นธรรมน้อยกว่า คนตะวันตก