ความเหนื่อยล้า
วันนี้มีชั่วโมงเรียนในภาคฤดูร้อนทั้งวันเลย รู้สึกเหนื่อยล้าแต่ก็ต้องอดทนเพราะ อีกแค่นิดเดียวเองเพื่อความสำเร็จในอนาคต แล้วก็พอลองมองย้อนไปดูตอนเด็กๆ ตอนที่เรียนในรั้วของโรงเรียนอยู่ที่โรงเรียนทั้งวัน เรียนก็วันละหลายวิชา ได้ใช้พลังงานเยอะได้วิ่งเล่นสนุกสนาน ถ้าเทียบกับตอนนี้ที่กำลังเรียนในมหาวิทยาลัยเรียนแค่วันละวิชาสองวิชาบางครั้งไม่ถึงครึ่งวันด้วยซ้ำแต่ทำไมมันรู้สึกเหนื่อยล้าจัง ซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่างานที่ได้รับผิดชอบอาจจะเป็นงานที่ต้องใช้เวลาในการและต้องใช้ทักษะที่เรียนมาซึ่งแตกต่างจากที่อยู่ในโรงเรียนเพราะครูสั่งงานทำแบบฝึกหัดเสร็จก็จบ ไม่ได้ใช้เวลาอะไรมากมาย แต่เราก็เดินมาไกลขนาดนี้แล้วเราก็ต้องพยายามแค่อีกนิดเดียวก็จะสำเร็จตามที่เราหวังไว้แล้ว ก็ต้องพยามต่อไปเพราะยังมีคนที่รอคอยความสำเร็จไม่น้อยไปกว่าเรานั่นก็คือพ่อและแม่ของเราเอง และวันที่พ่อและแม่ของเราจะได้มีความสุขที่สุดก็คือวันที่เราได้รับใบปริญญา ซึ่งเป็นสิ่งที่พ่อและแม่อยากเห็นเรามากที่สุด เพราะพ่อและแม่ไม่มีโอกาสที่จะได้ร่ำเรียน ในเมื่อเรามีโอกาสแล้วเราก็ต้องทำมันให้สำเร็จ
ความเห็น (2)
ครูขอ "บันทึก" ที่ยาว ๆ หน่อยครับ ;)...
สวัสดีครับอาจารย์ Ongkuleemarn
ขอบคุณครับอาจารย์ ที่ได้ให้คำแนะนำ