ประสบการณ์ชีวิตในมหาวิทยาลัยเพื่อความฝัน

ความฝัน ที่เป็นจริง รอเราอยู่

วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2557 ฉันก็ได้เรียนวิชา การสร้างสังคมและชุมชนออนไลน์  เป็นวันสุดท้ายซึ่งก็หมายความว่าฉันก็จะใกล้ความเป็นจริงชึ้นมาอีกแล้ว ฝั่งฝันของฉันยังอยู่อีกไม่ไกล เหลือแค่อีกเอื้อมมือฉันก็จะได้ทำในสิ่งที่ฉันฝันไว้มานานสักที 

ในสมัยตอนที่ฉันเรียนมัธยม ฉันฝันอยากจะเป็นพยาบลตำรวจ เป็นตำรวจ แต่เมื่อชีวิตพลิกพลัน ทำให้ฉันต้องมาเรียนครู ซึ่งครูเป็นอาชีพที่ฉันชอบพูดกับแม่ บ่อย ๆว่า ฉันไม่อยากจะเป็นครูเลย เพราะฉันคงสอนเด็ก ๆ ไม่รู้เรื่องแน่เลย แต่พอฉันได้มาสัมผัสการเรียนครู ที่มหาวิทยาลัย และได้ใช้ชีวิตนักศึกษาครูมาตลอด  4 ปี ทำให้ฉันปรับเปลียนความคิดของตัวฉันเอง ว่า การเรียนครูและการเป็นครูอาจจะเป็นสิ่งที่ง่ายก็ได้เพียงแค่เราปรับตัวและจะต้องเข้าใจในคววมเป็นครู การเข้าใจสิ่งใดสิ่งหนึ่งอาจจะเป็นเรื่องง่ายก็ได้ ความฝันของฉันเลยเปลี่ยนจาก การที่เรียนจบมาแล้วอยากเป็นตำรวจ พยาบาลตำรวจก็เปลี่ยนไป โดยฉันก็ได้ตั้งใจว่าฉันจะต้องเป็นครู และจะต้องมองดูเด็ก ๆ ที่จะเป็นลูกศิษย์ของเราในอยนาคตเติบโต และจะต้องส่งเขาขึ้นฝั่งให้ได้ เป็นความตั้งใจที่ฉันอยากจะเห็น และจะเป็นความสำเร็จของฉันอีกขั้นหนึ่ง เมื่อฉันได้จบ และต้องพ้นออกจากสภาพการเป็นนักศึกษา ชีวิตก็จะต้องเกิดการเรียนรู้ และจะต้องพยายามทำในสิ่งที่ตนเองฝัน ซึ่งไม่ใช่คำของคนอื่นที่ให้เราอยากเป็น ชีวิตในการเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยทำให้ฉันได้เรียนร้หลาย ๆ อย่าง เพราะเด้กที่มาจากบ้านนนอก ไม่เคยไปไหน สามารถมาอยู่ในเมืองที่แสนใหญ่ และจะต้องมาปรับตัวใช้ชีวิตที่เป็นนักศึกษา และจะต้องนำความรู้ที่ได้จากการเป็นนักศึดกษามาใช้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่สอนให้เราไเ้รับประสบการณ์จริง ๆ

ซึ่งชีวิตในการเป็นนักศึกษาก็เหมือน  "นักเดินทาง" เพราะเชื่อแน่ว่านักเดินทางทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน คือ การเดินทางสู่ความสำเร็จให้ได้รับปริญญา ซึ่งบนเส้นทางที่นักเดินทางทุกคนก้าวไปเพื่อสู่ความสำเร็จนั้น มันอาจจะไม่ราบรื่น อาจจะมีทั้งสุขและทุกข์แตกต่างกันออกไป แต่นั่นก็ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์แห่งชีวิตที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ที่ไม่สามารถสัมผัสได้จากสูตรสำเร็จทั่ว ๆ ไป การเป็นนักเดินทางไม่ีใช่แค่เพียงการเดินบนเส้นทางการเรียนทางตำราอย่างเดียว นักเดินทางควรจะเลือกเดินบนเส้นทางการเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ บ้าง เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันและความเข็งแกร่งให้กับตัวเราเอง เพื่อที่จะได้ก้าวออกไปจากรั้วมหาวิทยาลัยได้อย่างภาคภูมิและมีภูมิต้านทาน 

นับแต่นี้ความฝันของฉันจะเริ่มขึ้นแล้วเมื่อเราเรียนวันสุดท้าย และจะต้องออกไปเผชิญกับโลกความเป็นจริง ฝันของฉันก็คือ จะต้องเป็นครูที่ดี และเป็นแบบอย่างให้กับเด็ก ๆ และจะต้องนำใบปริญญาที่ใฝ่ฝันไว้มานาน เพื่อทำให้พ่อกับแม่ ชื่นใจ และเป็นสิ่งสุงสุดที่ฉันอยากจะทำ

 

เหลืออีกไม่กี่ก้าวแล้ว สำหรับความฝันที่เป็นจริง