ชีวิตต้องสู้ ตอนหมดโปรโมชัน อย่าหมดใจรัก (2)

สามสิบปีผ่านไป ไม่เคยจะคิดพาภรรยาไปเที่ยวไหนเลย เพราะคิดแต่จะเก็บวันหยุดไว้ไปเที่ยวเมืองไทย

เพราะเวลากลับเมืองไทย ส่วนมากจะกลับไปหนึ่งเดือนเต็มๆ เพราคิดแค่เวลาเดินทางไปกลับ ก็กินเวลาไปสองวันแล้ว

ไหนเลยจะต้องพักผ่อน เพราะเวลาเปลี่ยนจากกลางวันเป็นกลางคืน กว่าจะปรับตัวได้ใช้เวลาประมาณสองอาทิตย์ เวลาอยู่เมืองไทยตอนเที่ยงวันถึงบ่ายสองโมง ตามันหลับให้ได้ เพราะมันเป็นเที่ยงคืนถึงตีสองของที่อเมริกา ต้องแอบไปหลับ

เวลากลางคืนก็นอนไม่หลับ ตี่สามตีสี่ตอนตื่นขึ้นมาแล้ว ชาวบ้านเขายังนอนอยู่เลย

ลูกสาววางแผนไปเที่ยวทะเล ขึ้นเรือสำราญไปกันห้าวัน เพราะลูกสาวไม่มีใครเคยไปเที่ยวแบบนี้เลย คิดว่าคงจะไม่สนุก เพราะอยู่แต่บนเรือ ยิ่งให้ลูกสาวมาอยู่ด้วยกัน นอนด้วยกันในห้องเล็กๆ คงจะทะเลาะกันเสียจะมากกว่า

แต่พอไปจริงๆ ทุกคนสนุกๆมากๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ทั้งๆที่อยู่บนเรือเกือบจะตลอดเวลา ยิ่งภรรยาชอบมากๆ บอกว่าจะไปอีก

ผมสันนิษฐานว่าที่ภรรยาชอบนั้นคงจะเป็นเหตุผลเดิม เหมือนเมื่องสามสิบก่อน

อ่าน หมดโปรโมชัน อย่าหมดใจรัก ตอนแรก

เพราะว่าภรรยาไม่ต้องลุกขึ้นหุงข้าว ทำกับข้าว ล้่างจาน อย่างที่คนใช้บ้านเราทำ ก็คืองานประจำวันขงอภรรยาที่อยู่อเมริกา สาเหตุเพราะอยู่ที่นี้ เกือบจะไม่ใคนมีคนใชั เพราะแพงมากๆหนึ่งๆ หายยากๆหนึ่ง เลยต้องทำเอาเอง

เงินไม่ใช่ทุกอย่าง แต่ทุกอย่างเริ่มต้นที่เงิน

ตอนไปฮันนีมูนที่ฮาวายเมื่อสามสิบปีที่แล้ว ยังจนมากๆ เพราะกำลังอยู่ในเวลาก่อนร่างสร้างตัว แหวนหมั้นให้ภรรยาก็เม็ดเล็กนิดเดียว เศษหนึ่งส่วนสี่ของกระรัต ไม่รู้ว่าภรรยายอมรับได้อย่างไร ไปฮันนีมูนก็เช่าโรงแรมถูกๆวันหนึ่งไม่ถึงร้อยเหรียญ์

ที่พักห่างจากทะเลเกือบกิโล แต่ความรักทำให้ตาบอด ไกลอย่างไรก็เดินได้ มาตอนนี้ลูกสาวสปอร์เซอร์ให้ เช่าโรงแรมสี่ดาวติดกับทะเลเลย จริงครับ ในวลีที่ว่า เงินไม่ใช่ทุกอย่าง แต่ทุกอย่างเริ่มต้นที่เงิน ตอนนี้มีเงินแล้วก็ใช้เสียบ้าง เพราะคนส่วนมากมีเงินแล้วไม่มีความสุข เพราะเหตุว่าไม่ค่อยจะได้ใช้นั้นเอง เอาไว้ดูตัวเลขในธนาคารเฉยๆ ยิ่งผมดูเป็นประจำ

ความสุขที่ได้จากการใช้เงินมันประณีตขึ้น เพราะความสดวกสบายมันดีขึ้น ความสะอาดก็ดีขึ้น ห้องอาบน้ำอาบท่า เห็นแล้วมันน่าใช้

อ่างอาบน้ำมองออกไปเห็นทะเลอยู่ใกล้ๆ อาหารก็อร่อย กินแล้วไม่มีไขมันมาติดหัวใจให้รำคาญในอนาคต เดินมาตามชายหาดก็ไม่มีร้านขายปลาหมึกปิ้งมาให้เห็นไปเรื่องกวนใจ ชายหาดที่นี้ไม่มีร้านขายของครับ เขาช่วยกันอนุรักษ์ธรรมชาติให้ดูแล้ว ให้เป็นธรรมชาติมากที่สุด

ออกจากโรงแรมที่ติดกลับชายหาดไปขึ้นเรือสำราญ เรือมันใหญ่จริงๆ ขนาดเท่าสนามฟุตบอลเห็นจะได้ ลูกสาวเริ่มตื่นเต้นเพราะไม่เคยเห็น พอขึ้นมาบนเรือ เพราะเขาบอกว่ากินได้ไม่จำกัดจำนวน และกินได้ไม่จำกัดเวลา ทุกคนก็ได้แต่กิน จะกินตามโรงอาหารเลือกตักเอง หรือจะกินแบบหรูหรา มีคนมาบริการก็ได้ กินแล้วไม่ต้อนจ่ายเงิน ไม่ต้องให้ทริป เพราะทุกอย่างรวมหมดแล้ว ก็ประมาณคนละหนึ่งพันเหรียญ์ต่อหัว คุ้มไหมครับ ก็ต้องบอกว่าเกินคุ้ม เพราะลูกสาวถึงกลับบอกว่า ตั้งแต่อยู่บนเรือไม่มีคำว่าหิว

สวรรค์มันเป็นอย่างนี้เอง

เขียนใน GotoKnow
โดย คนบ้านไกล
ใน เล่าสู่กันฟัง

คำสำคัญ (Tags): #วันหยุด#ครอบครัว

หมายเลขบันทึก: 560638เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2014 07:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2014 07:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (13)

ไอดิน-กลิ่นไม้

เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2014 09:09 น. ()

จะตามเที่ยวต่อนะคะ สาวในภาพคือดรุณีนางไหนเอ่ย อยากเห็นภาพของทั้ง 5 คนรวมทั้งภาพเรือสำราญด้วย มีไหมคะ

ช่วงเดือนธันวาฯ ที่ผ่านมา ลูกชายพี่ก็เป็นสปอนเซอร์พาแม่ไปเที่ยวในช่วงวันเกิดแม่ เป็น Trip ที่วิเศษที่สุดตั้งแต่ที่พี่เคยเที่ยวมา ฝากภาพหาดหน้าที่พักมาให้ชมด้วยนะคะ

เป็นที่ท่องเที่ยวใน จ.กระบี่ค่ะ อ่านได้ที่ http://www.gotoknow.org/posts/557438 นะคะเผื่อจะสนใจไปเที่ยวบ้าง