เธอที่รัก
สวัสดีคะคุณ รัตนาภรณ์ ปินคำ “ที่รัก”
นี่เป็นจดหมายฉบับแรกที่ฉันเขียนถึงเธอฉันอยากจะบอกกับเธอว่าตลอดเวลา 6 เดือนที่ผ่านมาฉันทำให้ตัวเองต้องเศร้าและหดหู่กับเหตุการณที่ได้เจอมาฉันคิดว่าตัวเองควรจะเปลี่ยนพฤติกรรมนี้ตัวเองต้องกลับมาเป็นคนสดใสร่าเริงเหมือนเดิมนะ อย่าคิดมากจะทำให้ตัวเองหดหู่ ตัวเองต้องคิดว่าทุก ๆ คนต้องการเจอการจากลาพลัดพรากขึ้นอยู่จะช้าหรือเร็ว ก็ต้องเจอและยอมรับมันให้ได้ ฉันรู้ว่าตลอดเวลาทั้งชีวิตของตัวเองที่ผ่านมานั้นมียายมาตลอด จะให้ลืมกันง่าย ๆ มันก็เป็นไปไม่ได้บางครั้งฉันเห็นเธอแอบร้องไห้ ฉันรู้ว่าเธอผูกพันธ์ท่านมากและยิ่งกว่าพ่อแม่อีกยายจะอยู่ในใจเธอเสมอ
ตลอดเวลา 6 เดือนที่ผ่านมาตัวเองได้ให้สัญญากับยาย ไว้ละนะและต้องทำให้ได้ จะเป็นคนดีลดๆเรื่องเที่ยวเรื่องดื่ม ตอนนี้เวลานี้แทบจะไม่ค่อยได้ไปเลยจะตั้งใจเรียนให้จบการศึกษา ดั่งที่ตั้งใจของยายและอนาคตที่ดีของตัวเอง
หากย้อนเวลาได้อยากจะกลับไปทำตัวเป็นหลานที่ดีของยายมีเวลาให้ยาย ไม่มัวแต่เที่ยวมีเวลาให้ครอบครัวมากกว่าเพื่อน เมื่อก่อนเพื่อนจะมาก่อนตลอดเพื่อนจะสำคัญที่สุดอยากขอโทษในสิ่งที่ไม่ดีที่เคยทำไปอยากย้อนไปดูแลท่านให้ดี
ฉันคิดว่าตัวเองควรลดความใจร้อนลงซะบ้างเพราะตัวเองไม่มีแบล็กเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะจะทำตัวเป็นคนวู่วามใจร้อนทะเลาะวิวาท หัดพูดจาดีๆนะเพราะการพูดดีพูดเพราะ จะทำให้ตัวเองมีเสน่ห์มากยิ่งกว่าเดิมและข้อเสียอีกอย่างควรปรับตัวให้ได้ คือ การใช้เงินจะมาให้เงินฟุ่มเฟือยเหมือนเมื่อก่อนเป็นไม่ได้แล้ว ตัวเองควรจะช่วยทางบ้านประหยัดนะ เราจะต้องมีค่าใช้จ่ายอีกเยอะ เวลาขับรถขับราก็ให้ระมัดระวังใส่หมวกกันน็อคด้วยเพื่อความปลอดภัยของตัวเองเพราะอุบัติเหตุสามารถเกิดขึ้นกับเราได้เสมอ เพราะตัวเองเป็นความหวังเดียวของครอบครัวจะทำอะไรให้คิดหน้าคิดหลังคิดถึงครอบครัวให้มาก
อยากจะขอดทษการดื่มเหล้าเบียร์ทำให้ตัวเองเสียสุขภาพหันมากินอะไรที่มีประโยชน์ต่อตัวเองดีกว่า ชอบกินขนมของหวานมากไปนะ อ้วนขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ 555 อีกอย่างหนึ่งอย่านอนดึกให้มากนะพักผ่อนให้เพียงพอ ทาครีมบำรุงเยอะ ๆ เดี๋ยวแก่ไม่รู้ด้วย ^_^ เพลาๆเรื่องกระเป๋ากับเสื้อผ้าบ้างนะจ๊ะ
ตลอดเวลา 22 ปีที่ผ่านมาในชีวิตมีทั้งดีและร้ายพบเจอหลายสิ่งมากมายนี่แหละจะเป็นแบบทดสอบให้เราที่ดีในอนาคตได้ และสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตนเองนะ อดทน เข้มแข็ง หนักเอาเบาสู้ ไม่เกียจคร้าน ขยัน ประหยัด เท่านี้แหละตัวเองก็จะผ่านอะไรต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตตัวเองได้นะ รักมาก …………
รัตนาภรณ์ ปินคำ
23/1/57
22.38
ความเห็น (5)
อืมม เตรียมหมวกกันน็อคไว้ให้แล้ว ตามสัญญา ;)...
ขอคุณสำหรับบันทึกดีๆนะคะ
อาจารย์สาโรจน์ สอาดเอี่ยม
เก็บเกี่ยวประสบการณ์เก็บสิ่งดี ๆ ไว้เมื่อมีโอกาสหากขาดโอกาสมันก็สายเกินไปไม่มีคุณค่านะครับ...ขยันหมั่นเพียร...ตรงต่อเวลา...รับผิดชอบ...นะครับ.สู้สู้
สวัสดีครับ คุณรัตนาภรณ์ ปินคำ
สู้ สู้ นะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
สวัสดีค่ะ คุณ รัตนาภรณ์ ปินคำ
ถึงแม้จะย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ขอให้คุณทำให้ดีที่สุดในทุกๆวัน ฉันเชื่อว่ายายยังรอดูความสำเร็จของคุณอยู่ สู้ ๆ คะ
ขอบคุณมากนะคะ