บทกวี : เสียใจครั้งสุดท้าย
เสียใจครั้งสุดท้าย
อย่าให้เสียใจมากกว่านี้ ในวันที่ความรักแปรเปลี่ยน
เพียงจดจำไว้เป็นบทเรียน จะขึดขียนบนผนังแห่งหัวใจ
เป็นจารึกปึกแผ่นแน่นหนัก ศรใดปักมิอาจแทงแกว่งไหว
แม้สะเทือนไม่สะท้อนถึงข้างใน ไม่ร้องให้สะอื้นร่ำพร่ำน้ำตา
จึงเสียใจเป็นครั้งสุดท้าย มุ่งหมายปลดปล่อยอันน้อยค่า
ด้วยจิตใจแน่วแน่เผื่อแผ่มา มีศรัทธาในพระธรรมนำชีวิต.
...............
แรงบันดาลใจจากการได้ฟังเพลงลูกทุ่งในค่ำคืนก่อนกลับบ้าน
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ
7 มกราคม 2557
พ.แจ่มจำรัส
คำสำคัญ (Tags): #บทกวี#เสียใจครั้งสุดท้าย
หมายเลขบันทึก: 558482เขียนเมื่อ 7 มกราคม 2014 19:37 น. ()ความเห็น (2)
ดีมาก ๆ จ้ะ หากจะเป็นการเสียใจครั้งสุดท้าย เพราะต่อไป ไม่มีอีกแล้ว
