สวนสวย ๆ ของยาย ณ ปางกอตัน

บันทึกก่อนหน้าเล่าว่า เดินทางกลับบ้านที่ลำพูน ดิฉันเป็นเด็กจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ชื่อ ปางกอตัน ที่มาของชื่อหมู่บ้านก็ง่าย ๆ ค่ะ เกิดจากที่บริเวณหมู่บ้านเป็นสถานที่พักของคนเดินทาง แล้วหมู่บ้านมีต้นพุทราเยอะ คนเมืองเรียกพุทราว่า บ่าตัน เรียกไปเรียกมาก็เลยกลายเป็น ปางกอตัน แต่เป็นเรื่องเล่านะคะ จริงๆ ไม่ทราบว่ามีที่มาอย่างไร แต่ก็คิดว่าใกล้เคียง เพราะตอนเด็กเคยไปเก็บพุทรากินประจำ แต่พอโตมาหากินไม่ได้แล้ว ไม่ทราบหายไป

กลับบ้านก็ต้องมาหายายค่ะ ตอนเด็กๆ แม่บอกว่า ดิฉันติดยายมาก ^_^

ยายอายุ 83 ปีแล้วค่ะ แต่ยายเก่งมาก ยังถักผ้าถูพื้นได้ ยายบอกจะเอาไปขายตลาดนัดแถวบ้าน

ระหว่างคุยกันไปตาก็เหลือบไปเห็นกุหลาบหน้าบ้าน ต้นสูงใหญ่ ดอกสีชมพู สวยมาก ออกปากชมว่า "กุหลาบยายสวยจัง" ยายยิ้มๆ แล้วบอกว่า "ลองไปดูข้างบ้านสิ"

ตะลึงเลยค่ะ แปลงกุหลาบสูงท่วมหัว

กุหลาบพันธ์พื้นบ้านเรา ทรงพุ่มสูง ต้นสูงเร็วมาก ออกดอกเป็นพวง กลิ่นหอมอ่อน ไม่ทราบสายพันธุ์ ยายบอกว่า เป็นกุหลาบเมือง

ดูแบบใกล้ ๆ สวยมากค่ะ

นอกจากทำแปลงกุหลาบ ยายยังจัดสวนหย่อมเล็ก ๆ ไว้หน้าบ้าน ให้ลูกหลานได้มีความสุขเวลามาเยี่ยมท่าน

ร

รู้แล้วว่า ทำไมดิฉันจึงชอบกุหลาบมากๆ มันอยู่ในสายเลือดนี่เอง มาครั้งนี้รู้สึกมีความสุขมากๆ ^_^ ได้แรงบันดาลใจจะไปทำแปลงกุหลาบที่บ้านแล้วตอนนี้ ขนาดยายอายุ 83 ยังทำได้เลย

เขียนใน GotoKnow โดย พิทยา
ใน Roses

คำสำคัญ (Tags): #กุหลาบ#กิจกรรมบำบัด#ความสุข

หมายเลขบันทึก: 556386เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2013 16:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2013 18:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน