ชายคนเดียวในโลกที่ข้าพเจ้าหลงรัก

พ่อ ไม่หล่ออย่างพระเอกหนังไทย พ่อไม่ได้รวย พ่อไม่ได้มีการศึกษาที่สูง พ่อเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาๆ ที่อาจมองหาได้ทั่วๆไป แต่พ่อไม่เหมือนใครและไม่มีวันที่ใครจะเหมือนพ่อได้ พ่อเป็นเพียงชายธรรมดาๆ มีอาชีพเป็นช่างตัดผมชาย ที่ไต่เต้ามาตั้งแต่ เป็นลูกจ้างในร้าน มีรายได้จากส่วนแบ่งเบอร์เซ็นค่าตัดต่อหัว วันหนึ่งๆ มีรายได้ไม่น่าจะเกิน 500 บาท แต่พ่อไม่เหมือนใคร พ่อมีลูก 3 คนที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี แถมมีบางคน ที่จบในมหาวิทยาลัย เอกชน ที่ต้องใช้เงินสำหรับการเล่าเรียนจำนวนที่สูงมาก ซึ่งพ่อทำได้ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าพ่อทำได้อย่างไรกัน ถึงปัจจุบัน พ่อเป็นพ่อของวิศวกรไฟฟ้า 1 คน ทนายความ 1 คน และพนักงานในหน่วยงานราชการ 1 คน ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าพ่อภูมิใจในตัวพวกเราเพียงไหน

ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าคิดถึงเรื่องนี้ คำสอนของพ่อประโยคหนึ่งเข้ามาสู่ห้วงแห่งความจำของข้าพเจ้าเสมอ ครั้งหนึ่งเมื่อนานมากแล้ว ในสมัยเมื่อข้าพเจ้ายังเยาว์วัย พ่อบอกกับข้าพเจ้าว่า “พ่อไม่มีสมบัติจะให้ลูกหรอนะ มีเพียงการศึกษาเท่านั้นที่พ่อจะให้กับลูกได้” ส่วนสมบัติอื่นๆลูกไปหาเอา มาถึงวันนี้ วันที่เติบโตจนอยู่ในวัยที่ต้องรับผิดชอบชีวิตตนเอง ต้องใช้ความรู้ความสามารถ ของตน ในการเลี้ยงชีพก็ยิ่งทำให้นึกถึงบุญคุณของพ่อยิ่ง นึกยินดีที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ นึกขอบคุณบุญกุศลและสิงศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่หนุนส่งให้ข้าพเจ้าได้มาเกิดเป็นลูกพ่อ มีพ่อที่รักลูกยิ่งกว่าสิ่งใด ไม่เคยเห็นแก่ความสนุกสบายส่วนตัว ตั้งแต่จำความได้ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นพ่อข้าพเจ้าเที่ยวเตร่ ไม่เคยเห็นพ่อข้าพเจ้า มึนเมาสุราจนควบคุมสติไม่ได้ ไม่เคยได้ยินพ่อด่าทอแม้ด้วยถ้อยคำหยาบคาย แม้แต่คำเดียว

ทุกวันนี้ ข้าพเจ้าจึงเป็นทนายความที่ทำงานให้ความคุ้มครองทางกฎหมายแก่ผู้ประสบปัญหาความรุนรงในครอบครัว ที่ตัวเองไม่เคยประสบปัญหาความรุนแรงในครอบครัวเลย พ่อข้าพเจ้าไม่ใช่ชาวต่างชาติอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกแม้เพียงตัวเดียว ข้าพเจ้าเชื่อว่าพ่อไม่รู้หรอกว่าในวัฒนธรรมของชาติตะวันตกนั้น บิดา มารดา กับบุตร และคนในครอบครัวเขาแสดงความรักกันเสมอ ไม่อายที่จะกอด หอมแก้มหรือบอกรักกัน แต่พ่อข้าพเจ้ากอดไหล่และลูบหัวข้าพเจ้าเพื่อแสดงความรักและความภาคภูมิใจที่มีต่อตัวข้าพเจ้า ในวันที่ข้าพเจ้าจบการศึกษา และสอบได้ใบอนุญาตให้เป็นทนายความ จริงๆแล้ว ข้าพเจ้างง! เล็กน้อย ที่พ่อผู้ชายธรรมดาๆ สามารถแสดงอาการแห่งความรักและภาคภูมิใจต่อบุตรโดยไม่เก้อเขินได้เช่นนั้น ราวกับเคยอ่านตำราฝรั่ง และรู้ว่าจะต้องแสดงความรักความภูมิใจของตนเองที่มีต่อลูกให้ลูกทราบด้วย ตัวข้าพเจ้าไม่รู้หรอกว่าพ่อจะรู้หรือเปล่าว่าทุกครั้งที่ข้าพเจ้าเหนื่อยท้อแท้ หรือผิดหวังกับ ชีวิตที่คนในวัยผู้ใหญ่ต้องเผชิญ นั้น ภาพเหล่านั้น ความรักที่พ่อมีให้ข้าพเจ้า คือน้ำอำมฤตที่หล่อเลี้ยงให้ข้าพเจ้าต่อสู้กับทุกอุปสรรคปัญหาเพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย เหมือนอย่างพ่อ อยู่เสมอ ก็ในเมื่อข้าพเจ้ามีพ่อทีวิเศษสุดเช่นนี้แล้ว คงไม่แปลกอันใด ที่ข้าพเจ้าจะหลงรักชายธรรมดาๆ ที่ไม่ธรรมดาคนนี้เพียงคนเดียวในโลก

[พ.แจ่มจำรัส]

ช่างตัดผมที่น่ายกย่องเชิดชูมากๆเลยนะครับ

ขอชื่นชมและขอให้สุขภาพแข็งแรง

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ...

-ตามมาร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อครับ..

-อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมาก ๆครับ..

-ขอบคุณครับ

[สล่ากวาม]

ยินดีด้วยมากๆครับ และอ่านแล้วซึ้งมากด้วย เพราะคำพูดของพ่อในบรรทัดที่๘ นั้น ตรงกับของพ่อผมเลย (อาชีพหลักคือกุ๊กในร้านอาหารซึ่งยืนทำงานหน้าเตาไฟทุกวันเป็นเวลากว่าสามสิบปีครับ)