อมยิ้ม อิ่มสุข
อมยิ้ม อิ่มสุข
เกศินี จุฑาวิจิตร
ชุมชน 100 เล่มเกวียนเปลี่ยนชีวิต
ฉันได้รับการติดต่อให้เขียน “คำนิยม” ลงในหนังสือ “อมยิ้ม อิ่มสุข” ด้วยหลายๆ เหตุผล และฉันก็ตอบรับในทันทีแบบ “ไม่มีเหตุผล” !!
“อมยิ้ม อิ่มสุข” เป็นหนังสือของ “ธรรมะอารมณ์ดี” เครือข่ายพระวิทยากรที่เดินสายเผยแผ่ธรรมะไปทั่วประเทศด้วยสโลแกน “สนุก สุข ซึ้ง กินใจ”
“ความสุขแท้” เป็นเรื่องดีๆ ที่อยู่ใกล้ตัวเรา แต่เรามักมองข้ามสุขแท้ ออกไปดิ้นรนไขว่คว้าหา “ความสุขเทียม” ที่อยู่ห่างไกล
พระมหาวีรพล วีรญาโณ และเครือข่ายธรรมะอารมณ์ดี เป็นพระรุ่นใหม่ที่มีวาทะฉาดฉานเฉพาะตัว
คมทั้งคำ คมทั้งความคิดและอารมณ์ขัน
หากที่สำคัญที่สุด อารมณ์ขันเหล่านั้นเป็นอารมณ์ขันอันเกิดขึ้นจากมุมมองและวิธีคิดของท่าน มิใช่มุมมองที่ตั้งใจจะให้ขัน
ดังนั้นเมื่ออ่านงานเขียนของธรรมอารมณ์ดีครั้งใด จึงอดไม่ได้ที่จะต้อง “อมยิ้ม” และ “อิ่มสุข”
...
ความทุกข์หรือความสุขของเรา ใครเป็นคนกำหนด
ในตอนที่ชื่อว่า “หลวงปู่บุดดาสอนธรรม” วีร์ วาที หรือ พระมหาวีรพล ได้บันทึกไว้ใน อมยิ้ม อิ่มสุข ว่า
ความทุกข์ในชีวิตของคนเรา เป็นความทุกข์ที่เกิดจากตัวเราแท้ๆ เพียงร้อยละ 40 ส่วนอีกร้อยละ 60 เป็นความทุกข์ที่มีสาเหตุมาจากคนอื่น พร้อมกับเล่า “ธรรมะ” ที่หลวงปู่บุดดาแสดงไว้ในครั้งหนึ่งว่า
ในครั้งนั้น หลวงปู่บุดดา ได้รับนิมนต์ให้ไปฉันเพลที่บ้านของอุบาสิกาท่านหนึ่งที่กรุงเทพฯ พอฉันเสร็จ หลวงปู่ก็เอนกายพักผ่อนอิริยาบถอย่างสบาย ทันใดนั้นเอง ทุกคนที่มาร่วมทำบุญก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงดังมาจากห้องข้างๆ ที่อยู่ติดกัน
กึงๆ กึงๆ กระทบพื้นอยู่อย่างนั้น
หลวงปู่ยังคงนอนหลับตาพริ้มอย่างสบาย ในขณะที่ลูกศิษย์คนหนึ่งทนรำคาญไม่ไหวจึงโวยวายขึ้น หลวงปู่จึงบอกกับเขาและทุกคนในห้องว่า
“เขาเดินของเขาอยู่ดีๆ โยมเอาหูไปรองส้นรองเท้าของเขาทำไม”
ใช่จริงๆ นั่นแหละ บางเรื่องที่เราทุกข์เพราะเราชอบเอาหูไปฟัง ไปรอรับคำพูดที่ไม่ดีจากคนอื่น หลวงปูมั่น ภูริทตฺโต เคยสอนว่า
“คนที่เขาด่าเรา เขาคายสิ่งโสโครกออกจากปากเขามาแล้ว เรายังจะไปเก็บของโสโครกของเขามากลืนกินอีกทำไม”
นั่นสินะ หลายๆ ครั้ง แม้ฉันจะ “ฟัง” แต่ก็กลับไม่เคย “ได้ยิน” ในเรื่องที่ไม่ควรจะได้ยิน
ความเห็น (1)
เล่นนี้ก็น่าสนใจนะครับ
ของพระมหาวีรพล วีรญาโณ และเครือข่ายธรรมะอารมณ์ดี เป็นพระรุ่นใหม่ที่มีวาทะฉาดฉานเฉพาะตัว
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ