“หัวโขนหรือสถานะ” ในการทำงาน


“คนไทยคนหนึ่ง ที่เข้ามาทำงานในฐานะคนไทย ที่อยากเห็นพี่น้องชาวไทยด้วยกันมีความสุข”

ตั้งแต่ที่ผมได้กำเนิดเกิดขึ้นมาและเริ่มจำความได้ ในช่วงชีวิตต่าง ๆ ที่ผ่านมาเคยได้ใช้ฐานะและสถานะต่าง ๆ เพื่อใช้ในการทำงาน นับตั้งแต่ นักเรียน นักศึกษา อาจารย์ ที่ปรึกษา ตัวแทนจากองค์กรโน้น หน่วยงานนี้

แต่สิ่งที่ทำให้ผมภาคภูมิใจที่สุดเมื่อได้กล่าวแนะนำตัวว่าเราเป็นใครและสวมหัวโขนใดมาทำงาน ก็คงจะเป็นครั้งที่ผมได้มีโอกาสไปร่วมเวทีของสำนักงานสหกรณ์การเกษตรเมืองตรอน จังหวัดอุตรดิตถ์

วันนั้นผมและทีมงานจากสำนักงานสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์ นำทีมโดยท่านสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์สมัยนั้น คุณจารุวรรณ นันทพงษ์ และทีมงานอีกหลายท่าน ซึ่งวันนั้นผมรับหน้าที่ผู้สังเกตการณ์ในการทำงานของ “คุณอำนวย” และ “คุณลิขิต” ซึ่งเป็นหน่วยส่งเสริมสหกรณ์ที่เข้าไปจัดเวทีเรื่องของการรวมตัวกันเพื่อซื้อปุ๋ยให้กับสมาชิกสหกรณ์

หลังจากที่มีการอบรมในการจัดการความรู้แบบมีส่วนร่วมมาแล้วระยะหนึ่ง


ครั้นเมื่อถึงเวลาที่ต้องแนะนำตัว คนในเวทีก็ต้องแนะนำชื่อและตำแหน่งของตนเองที่แต่ละท่านนั้นรับผิดชอบอยู่ ซึ่งในขณะนั้นเองผมก็นั่งคิดอยู่ว่าผมจะแนะนำตนเองว่า “เราเป็นใครและอยู่ในสถานะไหนจึงจะเหมาะสมที่สุด” โดยตอนนั้นผมได้แนะนำตัวเองว่า


“ผมชื่อ ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ ตำแหน่ง ณ ปัจจุบันนี้ เป็นประชาชนจังหวัดอุตรดิตถ์”


ซึ่งในขณะนั้นสิ่งที่ผมคิดได้ก็มีตำแหน่งนี้เท่านั้น เพราะตอนนั้นลาออกจากมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดได้ในตอนหลังนั้น ตำแหน่งประชาชนจังหวัดอุตรดิตถ์ เป็นหัวโขนที่ภาคภูมิใจมากที่สุดเมื่อเข้าไปทำงานกับชุมชน

 

ประกอบกับในช่วงนี้ผมจะต้องเข้าไปทำงานกับพี่น้องและชุมชนอีกหลาย ๆ แห่งในจังหวัดเชียงใหม่และในภาคเหนือ ผมก็กลับมานั่งครุ่นคิดว่า


“ผมจะเข้าไปในฐานะใด?”


และสิ่งที่ผมจะใช้ ซึ่งอาจจะเรียกว่า ฐานะ สถานะ หัวโขนหรือสิ่งใด ๆ กับการทำงานวิจัยในครั้งนี้


สิ่งที่ผมจะใช้ตอบทั้งผู้บริหาร เพื่อนร่วมงาน และพี่น้องทุก ๆ คนในชุมชนก็คือ


ผมชื่อ นายปภังกร วงศ์ชิดวรรณ ไม่มีตำแหน่งใดกับหน่วยงานไหน แต่ที่มาทำงานครั้งนี้ขอใช้ตำแหน่ง “คนไทยคนหนึ่ง ที่เข้ามาทำงานในฐานะคนไทย ที่อยากเห็นพี่น้องชาวไทยด้วยกันมีความสุข”


ตำแหน่งของผมคงเป็นเช่นนี้


จะพอกับการทำงานหรือไม่พอก็ต้องใช้ใจวัดกันดูครับ


“พอไม่พอก็ต้องพอครับ เพราะผมมีและตั้งความหวังไว้แค่นี้จริง ๆ”

หมายเลขบันทึก: 55429เขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2006 23:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 08:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • ปลื้มค่ะปลื้ม
  • เจอคนที่มีอุดมการณ์เหมือนกัน (หรือเปล่า)
  • ในฐานะประชาชนหลายจังหวัด (ไม่รู้ว่าจะเป็นคนที่ไหนดี) ร่วมด้วยช่วยกันพัฒนาชาติไทยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณปภังกร

  • ดีใจที่มีความสุขกับการทำงานทุกรูปแบบทุกฐานะและสถานะ
  • นั่นหมายถึง  การทำงานที่มีประสิทธิภาพ  และแน่นอน  มีประสิทธิผลติดตามมาด้วย
  • ช่างโชคดีนะคะ  ในหน่วยงานที่บุคลากรอย่างคุณปภังกร
  • ขอบคุณค่ะที่เติมพลังใจให้ครูอ้อย

ผมในฐานะประชาชนจังหวัดแม่ฮ่องสอน ประเทศไทย

ผมขอร่วมปลื้มด้วยอีกคน

.............

ผมให้กำลังใจครับ...ตลอดเวลาครับ 

สวัสดีค่ะ มาอ่านเสมอๆ ค่ะดิฉันก็เป็นประชาชนคนสงขลาเช่นกันค่ะ ในฐานะประชาชนเราทำอะไรได้เต็มแรงเสมอ
  • ขอขอบพระคุณทุก ๆ ท่านที่มีอุดมการณ์และความหวังในการทำงานเช่นเดียวกับกระผมครับ
  • ขอขอบพระคุณแทนประเทศไทยและโลกนี้ที่จะได้รับพลังจากทุก ๆ ท่านที่จะทำให้ประเทศและโลกนี้สวยงาม
  • ขอขอบพระคุณอย่างสุดซึ้งครับ

รวงข้าวที่เต็มล้วนก้มต่ำคารวะดินค่ะ ถอดหัวโขนออกคือ สูงสุดคืนสู่สามัญ ถึงตอนนี้กระบี่อยู่ที่ใจแล้ว ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท