จดหมายจากเด็กน้อย เติบโตในโลกกว้าง

วันที่มีความสุขและรู้สึกดีกับการทำงาน “กิจกรรมบำบัด”

คลินิกกิจกรรมบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล

999 ถนนพุทธมณฑลสายสี่ ต.ศาลายา

อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม 73170

                     21 พฤศจิกายน 2556

สวัสดีค่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย สบายดีหรือเปล่าค่ะ บันทึกนี้ขอมาในรูปแบบของจดหมายเพราะอยากจะบอกว่าวันนี้มีความสุขและรู้สึกดีกับการทำงาน “กิจกรรมบำบัด”  มากๆเลยค่ะ เนื่องจากเพิ่งจะส่งจดหมายให้หนุ่มน้อยสุดหล่อไปเมื่อช่วงเช้านี้ค่ะ

ก็ไม่น่าประทับใจหรือมีความสุขอะไรมากมายหากการส่งจดหมายนี้เป็นการส่งจดหมายทั่วๆ ไป  แต่ที่พิเศษก็คือ หนุ่มน้อยคนนี้เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เพิ่มเข้าเรียนโรงเรียนประจำที่มีชื่อเมื่อเทอมที่ผ่านมา ซึ่งหนุ่มน้อยคนนี้มาพบนักกิจกรรมบำบัดเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว เนื่องจากมีภาวะเอ็นและข้อหย่อน หรือ hypermobility of joint ซึ่งส่งผลต่อเอ็นและข้อ ความทนทานในการทำกิจกรรม ทำให้เด็กไม่ชอบการเขียนหนังสือ ขาดแรงจูงใจในการวาดรูป หรือเขียนเป็นเวลานานๆ ซึ่งส่งผลให้เด็กดูเหมือนเป็นเด็กไม่มีความรับผิดชอบ และทำงานไม่สำเร็จ หากคุณครูและผู้ปกครองไม่เข้าใจก็มักตำหนิและบอกว่าเด็กขี้เกียจ แต่แท้จริงแล้วเด็กมีปัญหาองค์ประกอบทางกายมากกว่าพฤติกรรม ซึ่งหากแก้ปัญหาได้ตรงจุดก็จะสามารถพัฒนาทักษะและสามารถทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตต่างๆ ได้ตามมา

กลับมาที่หนุ่มน้อยของเราดีกว่า เมื่อ 2 ปีที่แล้วเด็กได้เข้ารับบริการกิจกรรมบำบัดเพื่อช่วยในการพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหว เพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนและมือ  เพิ่มความทนทานในการทำกิจกรรมให้นานเพิ่มขึ้น โดยจากการประเมินและเข้ารับบริการทางกิจกรรมบำบัดพบว่า เด็กสามารถเขียนได้ แต่ต้องใช้เวลานาน ปฏิเสธการเขียนจำนวนมากๆ เมื่อเด็กเข้ารับบริการสัปดาห์ละ 1 ครั้ง เป็นเวลา 1 ปี พบว่า เด็กสามารถพัฒนาการเขียน มีความเชื่อมั่นในการทำกิจกรรมมากขึ้น และปฏิเสธการเขียนน้อยลง จนกระทั้งเมื่อกลางปีที่ผ่านมา เด็กได้สอบเข้าเรียนในโรงเรียนประจำ และเข้ารับบริการทางกิจกรรมบำบัด 2-3 สัปดาห์/ครั้ง ผู้ปกครองแจ้งให้ทราบว่า เด็กสามารถปรับตัวในโรงเรียนใหม่ได้ดี และสามารถทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆ ได้ โดยล่าสุดเมื่อ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา เด็กได้เข้ามารับบริการทางกิจกรรมบำบัดอีกครั้ง และได้แจ้งให้ทราบว่าการติดต่อสื่อสารระหว่างเด็กและผู้ปกครองคือ การเขียนจดหมาย ดังนั้น นักกิจกรรมบำบัดจึงถามหนุ่มน้อยของเราว่า ลองเขียนจดหมายมาหานักกิจกรรมบำบัดบ้างได้? หนุ่มน้อยไม่รีรอ รีบขอที่อยู่ และแล้วในสัปดาห์ที่ผ่านมาก็ได้รับจดหมายจากนุ่มน้อยจริงๆ จดหมายนั้นยาวประมาณ 1 หน้ากระดาษ ลายมือสวยพอใช้ได้ แต่ดูจากความตั้งใจให้คะแนนเต็ม 100 ค่ะ ซึ่งจะเห็นได้ว่า การเขียนจดหมายส่งมานั้นก็ถือได้ว่าเป็นการทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตจริงๆ  ซึ่งนับว่าเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของนักกิจกรรมบำบัดเลยก็ว่าได้ โดยการเขียนจดหมายเป็น  Instrumental Activities of Daily Living ในส่วนCommunication device use ซึ่งรวมถึงการใช้โทรศัพท์ การใช้คอมพิวเตอร์ การอ่านและการเขียนจดหมาย และ e-mails

จะเห็นได้ว่า จากเด็กชายที่ไม่ชอบการเขียน สามารถเรียนในโรงเรียนประจำที่ต้องมีความรับผิดชอบตนเองสูง สามารถเขียนจดหมาย จดงาน และทำงานงานที่ได้รับมอบหมายสำเร็จ ก็ถือว่าเป็นความสุขเล็กๆที่สามารถเกิดขึ้นได้แล้วค่ะ 

จดหมายจากชายหนุ่มตัวน้อย และ นักกิจกรรมบำบัด ค่ะ 

[OTann_supansa]

ไม่มีเวลาเหงาแล้วนะคะครูติ๊ก...... ^ ^

[ขจิต ฝอยทอง]

ชอบทั้งภาพและข้อความน่ารักมากเลยครับอาจารย์

[T-Tikk]

จันทวรรณ ขจิต ฝอยทอง ทิมดาบ ดร. พจนา แย้มนัยนา OTann_supansa

ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ

[T-Tikk]

ขอบคุณค่ะ อ.แยม OT_Uthaikan ขอบคุณที่มาช่วยกันที่ OT-MU ด้วยค่ะ