"ลมหนาว..คราวหนึ่ง"


         ต้องลมหนาว คราวใด ใจอาวรณ์

อดีตย้อน ตอนเล็กๆ เป็นเด็กน้อย

เดินลงทุ่ง มุ่งลงนา ป่าข้าวคอย

ลมหนาวดอย ค่อยๆห่ม ผสมเย็น

         ได้กรุ่นกลิ่น ดินหญ้า เวลาย่าง

มัดข้าววาง กลางนา รอน้าเข็ญ

ป้องลำฟาง พร่างพรม ลมเย็นๆ

หมอกจับเด่น เป็นเม็ดๆ เกาะเกล็ดใส

         ตะวันแดง แสงเรืองรอง ส่องสว่าง

เคลื่อนคล้อยร่าง ห่างริมต่ำ ตามยอดไม้

เห็นกลุ่มนก ผกผิน บินผ่านไป

จิ้งหรีดไพร เสียงใสแจ๋ว ตามแนวคู

         เสียงนกร้อง ก้องนา น่าชมนัก

แมงมุมยักษ์ ชักใย เป็นข่ายคู่

แมงปอ ล้อลม สีชมพู

เสียงไก่อู คู้ขัน สนั่นนา

         เป็นลมหนาว ที่ชาวทุ่ง มุ่งต่อสู้

ต้องทนอยู่ กับอู่ข้าว ทุกคราวหนา

จึงเติบโต ไปโผผิน ถิ่นนครา

กาลหนาวมา ก็บ้าคิด อดีตตน

          ----<>-----

คำสำคัญ (Tags): #หนาว#ลม#ทุ่ง#นา
หมายเลขบันทึก: 554247เขียนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2013 20:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2013 20:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

บทกลอนสวยงามอ่อนหวานคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท