ตรึงใจมากมายนัก เมื่อศิษย์รักทำงานเป็น
เขียนอ่านคิดเช้าเย็น เรียนปนเล่นเน้นทำจริง
วันนี้ชวนเด็กมา ร่วมโยนกล้าทั้งชายหญิง
แม่ร่วมเป็นขวัญมิ่ง สุขใจจริงทำนาโยน
วันเดือนเลื่อนไหลผ่าน สวยตระการข้าวเอนโอน
ออกรวงสวยงามล้น เด็กทุกคนอิ่มเอมใจ
วันนี้ใกล้ได้เกี่ยว รวงเคยเขียวเหลืองสดใส
พ่อจ๋าอย่าไปไหน ลูกชวนไปเกี่ยวข้าวเอย...
เพราะครูที่นำหน้า ให้ต้นกล้าได้เดินตาม
อนาคตจึงงดงาม เมื่อเติบในทางดี
อ้าว...วรรคสุดท้ายหายไป 1 คำ เอาใหม่นะ
ขอบคุณดอกไม้ทุกดอกที่มอบให้ครับ ขอบคุณทุกความคิดเห็นและถ้อยคำที่ไพเราะครับผม
ชื่นชมและเป็นกำลังใจนะคะ
..นั่นแหน่..ดู คุ้นๆ..หน้า..(มาชื่นชม..เจ้าค่ะ..ยายธี)