ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา


 

          หนังสือ สูง ต่ำ ไม่เท่ากัน : ทำไมระบบการศึกษาจึงสร้างความเหลื่อมล้ำบอกว่า    ในส่วนของความเหลื่อมล้ำที่วัดได้   ได้ศึกษา ๓ ประเด็น คือ (๑) ความเหลื่อมล้ำของโอกาส   (๒) ความเหลื่อมล้ำของทรัพยากรที่ลงทุนเพื่อการศึกษา   และ (๓)​ ความเหลื่อมล้ำของผลลัพธ์ทางการศึกษา

          เรื่องแรก คือความเหลื่อมล้ำของโอกาส หนังสือบอกว่าเป็นข่าวดี    คือในภาพใหญ่ ความเลื่อมล้ำลดลงมาก    คือคนไทยมีโอกาสเข้าถึงการศึกษาได้ดีขึ้นอย่างน่าชื่นใจ    ซึ่งประเด็นนี้ผมเถียงหัวชนฝาว่าไม่จริง    เพราะเราต้องมองที่โอกาสเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพ    ไม่ใช่โอกาสเข้าถึงการศึกษาเฉยๆ 

           เวลานี้คนไทยต้องดิ้นรนทุกข์ยาก เพื่อหาที่เรียนที่มีคุณภาพให้แก่ลูกหลาน ไม่ต่างจากสมัยก่อน    นี่คือข้อสังเกตของผม

หาที่เรียนยังไม่พอ ต้องจ่ายเงินค่ากวดวิชาที่แสนแพงอีกด้วย

          น้องชาย (นพ. วิโรจน์ พานิช) เล่าให้ฟังว่า    ที่สุราษฎร์ คนที่พอมีเงิน นิยมส่งลูกไปเรียนชั้นมัธยมที่มาเลเซีย    เพราะคุณภาพคุ้มค่าเงิน    และถูกกว่าให้เรียนที่เมืองไทย    เพราะเรียนที่เมืองไทยต้องรวมค่ากวดวิชา และอื่นๆ ด้วย  

          เรื่องที่สอง ความเหลื่อมล้ำของทรัพยากร ผมสนับสนุนความเห็นในรายงานนี้อย่างเต็มที่    ว่าเวลานี้เราลงเงินผิดที่    และเห็นว่าเป็นเรื่องที่กระทรวงศึกษาธิการจะต้องรับผิดชอบดำเนินการต่อไป    นักวิจัยควรเก็บข้อมูลติดตามผล    ว่าระบบของเราดีขึ้นหรือเลวลง เมื่อเวลาผ่านไป

          ความเหลื่อมล้ำและผิดพลาดในเรื่องการจัดสรรทรัพยากร    อยู่ที่จัดสรรให้แก่การศึกษาระดับปฐมวัยน้อย และค่อยๆ จัดเพิ่มขึ้น จนสูงสุดในระดับอุดมศึกษา     นี่คือแนวทางที่ผิด    เพราะผลของการศึกษาที่ดีในระดับปฐมวัย จะก่อผลดีต่อรัฐสูงสุด    ส่วนผลของการศึกษาระดับอุดมศึกษาได้แก่ตัวบุคคลมากกว่าผลต่อรัฐ

          แต่ก็มีข้อสังเกตเพิ่มในเรื่องเมื่อลงเงินไปแล้ว ต้องใช้ให้เกิดประโยชน์    จะเห็นว่า ประเด็นคุณภาพแฝงอยู่ในนโยบายการศึกษาทุกจุด    หากไม่มีคุณภาพในการใช้เงิน ยังมีคอรัปชั่นทางตรงและทางอ้อมมากมายในวงการศึกษา ใส่ทรัพยากรลงไปก็สูญเปล่า

          เรื่องที่สาม ผลลัพธ์ทางการศึกษาของผู้เรียน    มีความเหลื่อมล้ำระหว่างภูมิภาค, ระหว่างในและนอกเทศบาล และระหว่างหน่วยงานที่กำกับสถาบันการศึกษา

          ผมขอเพิ่มเติมความเหลื่อมล้ำของผลลัพธ์ทางการศึกษาระหว่างนักเรียนในชั้นเรียนเดียวกัน    ผมได้ยินมาว่าความเหลื่อมล้ำนี้สูงกว่าความเหลื่อมล้ำระหว่างโรงเรียน   เมื่อวิเคราะห์จากข้อมูลผลการสอบ PISA   ผมคิดว่า ควรมีการวิจัยเรื่องความเหลื่อมล้ำของผลลัพธ์ทางการศึกษาในชั้นเรียน    เพื่อหาทางแก้ เพราะเป็นเรื่องใหญ่ที่แสดงความผิดพลาดในการจัดการเรียนรู้    และน่าจะเป็นเรื่องที่แก้ได้ไม่ยาก ตามหลักการศึกษา

 

วิจารณ์ พานิช

๑๒ ต.ค. ๕๖

   

หมายเลขบันทึก: 553877เขียนเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2013 10:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2013 10:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ความเหลื่อมล้ำบางครั้งเกิดจากผู้เรียนที่ไม่สนใจใฝ่รู้เอง บางครั้งเกิดจากไม่มีผู้แนะนำที่ดี จึงไม่อาจต่อยอดเป็นนักการเมืองที่โกงประเทศชาติได้

  • ช่วงนี้ ตรวจคนไข้ทุกวัน เพราะ กลับมาใช้ชีวิต หลังเกษียณ ตามวิชาชีพที่ร่ำเรียนมาครับ
  • จากการสัมภาษณ์ ครูระดับพื้นฐานทุกทุกท่านมารับบริการเกือบทุกท่าน
  • ต้องเรียกว่า ครูไทยมีความสามารถสูงมากมาก เพราะ
  • คุณครู ๑ ท่าน สอนนักเรียนได้หลายชั้น และ สอนได้หลากหลายวิชา ครับ
  • เจ้ายาเม็ดที่แจกเด็ก ป.๑ หรือ ป.๒ ก็เริ่มเสื่อม และ ส่วนใหญ่ ไว้เล่น เนท ครับ

เห็นด้วยครับ การศึกษาของเรามันแย่ทุกจุด ความแตกต่างมีมากเกินไป เราเน้นแต่ธุรการ ทุกระดับ

ไม่เว้นแม้แต่มหาวิทยาลัย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท