พระเนื้อผงแก่ตังอิ้ว ก็ต้องมีตั้งอิ้วมาก


อีกวิธีการหนึ่งในการดูพระเนื้อผงนั้น คือ หลักข้อที่ 8 การอ่านเนื้อ

ที่จำเป็นต้องนำมาใช้ในพระเนื้อพิเศษ เช่น พระผงเนื้อเทียนชัย หรือ พระแก่ตังอิ้ว

ที่จะต้องมีลักษณะของตังอิ้ว หรือน้ำมัน ในเนื้อ และการพัฒนาการในทุกเรื่อง

เช่น

 

การงอกของผิวก็มักจะช้า และไม่สมบูรณ์ มีการสะสมของผงปูนสุกอยู่ในเนื้อ เป็นเม็ดขาวๆ

บางจุดก็อาจจะระเบิดออกมาบ้าง

เนื้อพระโดยรวมจะดูฉ่ำๆ นวลๆ เพราะแก่ตั้งอิ้ว

และที่มักมีเสมอก็คือ เส้นตังอิ้วลอยตามรอยปริ โดยเฉพาะถ้าตังอิ้วประกอบอยู่กับพระเนื้อแก่ปูนดิบนิดหน่อย

แต่ถ้าแก่ไปทางปูนสุก ก็จะมีตั้งอิ้วลอยทับซ้อนกับปูนสุก จะไม่เห็นเส้นตังอิ้วชัดเจนนัก

ลักษณะของการงอกทับซ้อนในเนื้อเทียนชัยก็จะดูนุ่มนวลมากกว่าเนื้อปูนโดยทั่วไป

จึงทำให้เนื้อพระดูนุ่มเนียน นวล ไปหมดทั้งองค์ครับ

หมายเลขบันทึก: 553657เขียนเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2013 16:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2013 16:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • มาร่วมศึกษาครับ
  • ขอบคุณครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท