๒๐๖. การไขปริศนาธรรม
มาวันนี้ ฉันเริ่มไข ปริศนาธรรม ที่ฉันเคยเขียนไปบ้างแล้วว่า...
เหตุใดที่ ณ วันนี้ฉันจึงไม่ค่อยจะมีทุกข์ (ใจ + กาย)...
สวรรค์ส่งให้ฉันเกิดมาเพื่อทำงานให้บ้านเมืองใช่หรือไม่?...
เพราะงานที่ฉันทำอยู่นี้...ไม่ใช่เฉพาะ ม. ของฉัน ม. เดียว
ฉันแก้ไขปัญหาให้กับน้อง ๆ ตาม มรภ. ทั่ว ๆ ไป...
ที่เคยมาฝึกอบรมตามที่ ม. ของฉันเคยจัดให้เขาเมื่อปี ๒๕๕๐
เสมือนเป็นเครือข่ายของ มรภ. และ ม.ราชมงคล...
...สาเหตุนี้ใช่หรือไม่...ที่ทำให้ฉันเกิดมามีทุกข์ใจ ทุกข์กาย
น้อยที่สุด เพื่อที่ฉันจะได้มีแรงกาย แรงสมองในการคิด
แก้ไขปัญหาให้กับทุกคนได้ เสมือนมีสติพร้อม ปัญญา
ในการแก้ไขปัญหาก็จะมี ทำให้งานบรรลุผลสำเร็จได้...
ในทางกลับกัน ถ้าตัวฉันมีทุกข์กาย ทุกข์ใจมากมาย
ฉันหรือจะมีสติในการตั้งรับกับปัญหาต่าง ๆ ได้...
...เหตุนี้ใช่ไหม? ที่ทำให้ฉันมีทุกข์น้อย เพื่อมีสติ
ตั้งรับกับปัญหาต่าง ๆ และแก้ไขมันให้สำเร็จ...
ข้อนี้เอง...กับปริศนาธรรม ที่สวรรค์ส่งฉันให้มาเกิด
เพื่อทำงานให้กับแผ่นดิน...
กว่าจะ Get ได้ เล่นเอาฉันสงสัยเป็นนานสองนาน...
กับปริศนาธรรมที่ฉันรับปากสวรรค์ว่า...
"งานที่รับปากว่าจะทำนั้นฉันทำสำเร็จ
แล้วหรือยัง?"...ณ ขณะนี้ ฉันกำลังปฏิบัติอยู่...
แต่ ณ เมื่อใดที่ฉันทำเสร็จแล้ว :) ฉันคงต้องกลับคืน
สู่สวรรค์...ดินแดนสุขาวดี ที่ฉันคิดและใฝ่ฝันว่า
"สักวันฉันจะได้ไปอยู่ที่นั่น" ที่ที่ปราศจาก "ความทุกข์"
ใดใดทั้งสิ้น...ดินแดนแห่งความสุขเหมือนที่ฉันมีอยู่
ณ โลกปัจจุบันนี้...ความสุขที่ใกล้ความเป็นจริงที่สุดแล้ว...
รออีกนิดหนึ่ง ให้งานที่ฉันทำนี้สำเร็จก่อนเถิด :)
ความเชื่อหรือไม่เชื่อ ขึ้นอยู่กับ บุญ - กรรม ของแต่ละคน...
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับอาจารย์..
-ตามมาให้กำลังใจและอ่านการแก้ไขปริศนาธรรมครับ.
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง 
:)
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ :)
เป็นประสบการณ์ส่วนบุคคล ที่สามารถเกิดได้กับทุกคน หากได้สะสมปารมีด้วยจิตบริสุทธิ์ต่อมวลมนุษย์ด้วยกัน..พลังปัญญา ปารมี จะเป็นพื้นฐานให้จิตดำเนินไปสู่เส้นทางธรรมของพระพุทธองค์ได้..
นับว่าพี่โชคดีที่ประสบเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ในหลักการพุทธศาสนามิได้สอนให้มนุษย์ไปติดแค่สวรรค์หรือสุคติเฉพาะเท่านั้น...มิใช่แก่นแท้หรือเป้าหมายสูงสุด
หากแต่เน้นที่ "จิตอันบริสุทธิ์จากเยื่อใยของวัฏ" ที่อริยบุคคลเกลียดกลัวภพนี้ ข้อชี้แนะคือ ให้ปฏิบัติตัวเองตามปกติ คือ ช่วยเหลือเพื่อมนุษย์ด้วยจิตแห่งพุทธบริสุทธิ์และอดทน เมื่อจิตมีความบริบูรณ์หรือเต็มเปี่ยมจิตจะพัฒนาตัวเองไปอย่างไม่รู้ตัว...แต่สำคัญต้องมีฐานปัญญา สัมมาทิฏฐิที่เหมาะสมถูกต้องที่ดีด้วย
มิฉะนั้น จะกลายเป็นหลงในสภาวะดังกล่าวได้ เมื่อเชื่อมั่นตนเองในด้วยตัวเองจนเกินไป อาจพลาดโอกาสดำเนินไปสู่พุทธวิถีอริยะได้ ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยความเป็นกัลยาณมิตรนะครับ..
ตอบเมื่อ ๒๗/๒/๕๗