วันอาทิตย์ทบทวนชีวิต..คิดคำนึง


ในวันอาทิตย์..ขอทบทวนชีวิต..และคิดคำนึงเท่านี้

ถามตัวเองอยู่เสมอว่าทำงานและมีชีวิตอยู่ด้วยความตั้งใจหรือเปล่า

ตอบได้เลยว่า..ด้วยความตั้งใจดี

ทั้งกับตนเองและผู้อื่น

 

พยายามเหลือเกิน ที่จะทำให้การทำงานและการมีชีวิตอยู่ ไม่เหนื่อยมาก

เพราะทุกวันนี้จะไม่รู้สึกแสวงหาอะไรมากมายและไม่บังคับตัวเองด้วย

ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียง เกียรติยศ และตำแหน่ง ไปถึงระดับ ๙ เป็นผอ.วิทยฐานะเชี่ยวชาญไม่ได้ ก็ไม่เห็นเป็นไร

 

ยิ่งแสวงหามาก ยิ่งบังคับคาดหวังตัวเองมาก ยิ่งทำไม่ได้ดังใจนึกมากขึ้น ยิ่งมีทุกข์เพิ่ม และคิดว่าคนข้างเคียงก็จะพลอยเดือดร้อนอึดอัดไปด้วย

เมื่อปล่อยตัวไปตามปกติ ไม่ดิ้นรนบีบคั้นตัวเองมาก ความอยากได้ อยากดี ที่มากเกินพอก็ลดลง ความทุกข์ก็น้อยลง ไม่เหนื่อย ไม่ทุกข์

 

ในการทำงานของผม..ยึดหลักว่า..ซื่อสัตย์ต่องาน รักลูกค้า(นักเรียน) ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้ มีความกระตือรือร้น มีความอดทน

ทำไปเต็มความสามารถ พัฒนาความสามารถไปเรื่อยๆ ไม่คาดหวังผลมากนัก ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น..

 

ไม่บังคับตัวเอง ผมจะพอใจกับชีวิตและการงานเสมอ ไม่ว่าผลจากการกระทำ

จะออกมาเป็นเช่นไรก็ตาม

เพราะผมได้ทำเต็มความสามารถของผมแล้ว

 

ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถ้าคาดหวังให้ได้ดีกว่าหรือมากกว่านี้..ก็ไม่ใช่ตัวผมแล้ว

แต่อาจเป็นคนอื่น..ก็เป็นเรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของผม ผมไม่เคยเปรียบเทียบกับ

ใคร เพราะผมจะมีความสุขกับชีวิตและการทำงานต่อไป

ในวันอาทิตย์..ขอทบทวนชีวิต..และคิดคำนึงเท่านี้

ที่จะทำงานและมีชีวิตอยู่ด้วยความตั้งใจ ไม่บังคับตัวเอง

 

 

                                                                  ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

                                                                  ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

                                                            http://bannongphue.com

 

หมายเลขบันทึก: 553080เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2013 19:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2013 13:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ส่งกำลังใจค่ะ หากผู้บริหารมีหลักการแบบนี้ "ในการทำงานของผม..ยึดหลักว่า..ซื่อสัตย์ต่องาน รักลูกค้า(นักเรียน) ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้ มีความกระตือรือร้น มีความอดทน" ลูกน้อง Happy  แล้วค่ะ

 

อาจารย์คร้บกองที่มองอยู่มันคือปัญหาของชาติหรือกองอะไรครับ เห็นหน้าอาจารย์เครียดๆ

แวะมาเยี่ยมค่ะ 

งานก้อนหินที่ท่าน ผอ. ยืนมองดูอยู่ ดิฉันก็เพิ่งทำมาสัปดาห์ที่แล้วค่ะ

แต่ทำต่างกัน

 

1.  ท่านทำเพื่อส่วนรวมมิได้มีผลกำไร ทำด้วยใจหวังให้พัฒนากับโรงเรียน ผลตอนแทน คือ โรงเรียนสะอาด เรียบร้อย เด็กๆ มีความสุข  เป็นกำไรมหาศาล.....ลึกๆ ท่านคงรู้สึกว่า " ภูมิใจนะ ทำได้สำเร็จแล้ว "

 

2. ดิฉันรับเหมาถมหิน ปิดรูงู (รอบบ้านลูกค้าดินทรุดเป็นโพรง เป็นที่อยู่อาศัยของคอบบร้า ฝุงใหญ่) ทำให้ลูกค้าคลายทุกข์

แต่หวังผลเรื่องรายได้ แต่กลับไปทำร้ายจิตใจงูทั้งฝูง .... ความรู้สึก คือ ภูมิใจที่หาสะตังค์ได้อีกแล้ว ง่ายๆ เลย แถมได้ช่วยลูกค้าด้วย .... แต่จะมีพ่องู แม่งู ลูกงู และไข่งูที่ไม่ได้เกิดอีกสักเท่าใดที่ถูกถล่มปิดปากถ้ำด้วยหินและทรายถึง 10 คิว ... งานนี้ทำบุญไปกี่ครั้งก็ยังรู้สึกว่าคิดมากค่ะ ...

 

เป็นกำลังใจค่ะ  

ทำดีๆนะคะ ให้เต็มเวลา  เต็มที่ เต็มความสามารถ  เหมา (ทั้งกองเล๊ย)  ไม่ต้องมีตัวช่วย เพราะผมได้ทำเต็มความสามารถของผมแล้ว  ผม ไม่เครียดดดดดดดดด.... (อิ  อิ)

 

ตามมายกนิ้วให้ร่วมกับเด็กๆค่ะ

 

การศึกษา คือ ความเจริญงอกงาม

ถ้ารู้สึกว่า ดี ทำเลย

ชีวิตนี้ สั้นนัก..ตามรอยพ่อ..ขอลุย

ขอบคุณทุกท่าน นะครับ

สู้ๆๆครับ ชุดทำงานเท่ห์มากๆ 555

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท