สำนักข่าวนิวยอร์ค ไทมส์ ตีพิมพ์เรื่อง "ทำงาน (เดินทาง) ไกล___ ทำให้เราอ้วน", ผู้เขียนขอนำมาเล่าสู่กันฟังครับ
ภาพ: แสดงการรณรงค์ให้คนอเมริกันใช้รถร่วมกันมากขึ้น
คนอเมริกันส่วนใหญ่ขับรถไปทำงานแบบ 1 คน 1 คัน = single occupancy vehicle
ประเทศในอาเซียนที่มีระบบขนส่งมวลชนดี และหุ่นดีมากด้วย คงจะเป็นสิงคโปร์
.
สำนักงานสัมมโนประชากรสหรัฐฯ รายงานว่า ปี 2552 คนอเมริกันเดินทางไปกลับที่ทำงานดังนี้
เมืองที่มีขนส่งมวลชนดี เช่น นิวยอร์ค สิงคโปร์ ฯลฯ จะทำให้คนใช้รถส่วนตัวน้อยลง ใช้ขนส่งมวลชนมากขึ้น มีโอกาสเดินมากขึ้น
เช่น เดินขึ้นลงสถานีรถไฟฟ้า ฯลฯ
ทำให้มีน้ำหนักตัวต่ำกว่าคนที่ต้องเดินทางไกล ไปกลับชานเมือง = 2.7-3.2 กิโลกรัม
การศึกษาเร็วๆ นี้ ทำในชาวเท็กซัส 4,297 คน
.
ผลการศึกษาพบว่า ยิ่งต้องเดินทางไปกลับที่ทำงานไกล ยิ่งเสี่ยงปัญหาสุขภาพได้แก่
.
กลุ่มอาการเมทาโบลิค เป็นกลุ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจ-ระบบไหลเวียนเลือดได้แก่
.
การศึกษานี้พบว่า คนที่ต้องเดินทางไปกลับที่ทำงาน ไกลเกิน 16 กิโลเมตร/เที่ยว, 5 วัน/สัปดาห์ เพิ่มเสี่ยง...
การศึกษาจากสวีเดนพบว่า คนที่เดินทางไปกลับที่ทำงานเกิน 30 ไมล์/วัน = 48.3 กิโลเมตร/วัน เพิ่มเสี่ยง...
.
ถ้าเดินทางไกลกว่านั้นอีก 1 ไมล์ = 31 ไมล์/วัน = 50 กิโลเมตร/วัน เพิ่มเสี่ยงกลับบ้านเก่าเร็ว (เสียชีวิตก่อนวัยอันควร)
การศึกษาอีกรายงานหนึ่งจากสวีเดน ทำในกลุ่มตัวอย่างที่เดินทางไปกลับผ่านระบบขนส่งมวลชน อายุ 18-65 ปี มากกว่า 21,000 คน
ผลการศึกษาพบว่า คนที่เดินทางไปทำงานไกลๆ ทุกวัน เพิ่มเสี่ยง...
.
สรุป คือ คนที่บ้านอยู่ไกลที่ทำงาน ต้องเดินทางไปกลับไกลๆ เพิ่มเสี่ยง "เครียด-เศร้า-เหงา-เซง-อ้วน" รวมกัน
เรื่องนี้ทำให้เราได้แพะรับบาปตัวใหม่ คือ "บ้านไกลที่ทำงาน" ทำให้เราอ้วน
ถึงตรงนี้... ขอให้ท่านผู้อ่านมีสุขภาพดีไปนานๆ ครับ
Thank nytimes & source by nytimes > American Journal of Preventive Medicine > http://well.blogs.nytimes.com/2013/10/28/commutings-hidden-cost/?src=me
ไม่มีความเห็น