เริ่มใหม่ได้..ถ้าหัวใจไม่ยอมแพ้

สุดท้าย..ได้ปรึกษากันกับครูนิรุต ว่าปีหน้าเรารวบรวมต้นฉบับให้ได้สัก ๑๐ เพลง ครูร้อง ผมลงทุนบันทึกซีดีให้ ออกจำหน่ายเป็นการกุศล ตั้งเป็นกองทุนเพื่อการศึกษาของโรงเรียน ชื่อชุดค่อยๆคิดกัน ปรึกษาครูมะเดื่อก่อนก็ได้ เพราะท่านตั้งใจแล้วว่าจะเป็นผู้จัดการนักร้องให้ แต่ผมลืมบอกไป เวลาครูนิรุต ร้องเพลงและออกอัลบั้มแรก จะใช้ชื่อผู้ขับร้องว่า "เพชร ปวรรุต" ติดตามชื่อนี้ไว้ให้ดีนะครับ ส่วนชื่ออัลบั้ม ผมเองก็ยังไม่ทราบเหมือนกัน

วันนี้..ผมกับครูนิรุต ดวงสูงเนิน หรือ "ผักหวานป่า" แห่งโกทูโนว์ ไปทำงานที่โรงเรียน ผมขออนุญาตครูนิรุต ขอนำเรื่องราวของครูเขียนเป็นบันทึกอีกสักครั้ง ด้วยมีแรงบันดาลใจบางสิ่งบางอย่าง เกี่ยวกับเส้นทางบนถนนของคนทำเพลง ครูนิรุตเขียนเพลงได้ แต่งเองร้องเองนับสิบเพลงแล้ว ตอนนี้ยังไม่พร้อมเข้าห้องบันทึกเสียง ติดขัดตรงสุขภาพกายใจ ทิ้งไว้สักระยะก็คงมีความพร้อมมากขึ้น

เราสนทนากัน พอได้ขำขัน ที่ผมนำเสียงอันแหบแห้งของครู ที่ร้องและบันทึกเสียงด้วยโทรศัพท์ มาลงเป็นเพลงประกอบบันทึกของผม ซึ่งอันที่จริงดนตรีกับเสียงยังเข้ากันได้ไม่สมบูรณ์นัก แต่ผมอยากฟัง ว่าคำประพันธ์ที่ผมร้อยเรียง จะสื่อสารออกมาได้แนวไหน จะว่าไปแล้ว ทุกครั้งที่ครูนิรุต ขึ้นเวทีร้องเพลงตามงานเลี้ยงต่างๆ ถ้อยคำน้ำเสียงออกทางอีสาน หวานนุ่มพอประมาณ ในทางของ "ไผ่ พงศธร" นิดๆ และเป็นตัวของตัวเองหน่อยๆ ซึ่งจัดว่าเป็นหนุ่มเสียงดีคนหนึ่ง

ผมบอกครูนิรุต.. หัวเตียงที่ผมนอนอยู่ทุกคืน จะเขียนถ้อยคำสำคัญไว้เตือนจิตเตือนใจไว้ว่า"ทุกครั้งที่มีปัญหา อย่าท้อ หรือหมดกำลังใจ" และ "เริ่มใหม่ได้ถ้าหัวใจไม่ยอมแพ้" ถ้อยคำหลัง..คิดถึงชีวิตส่วนหนึ่งของครูนิรุต แต่เป็นชีวิตทั่วไป ของคนที่ทิ้งฐานบ้านช่อง ทิ้งที่ดินทำกิน มาหางานทำในเมืองหลวง ผจญกับโชคชะตาชีวิต มีทั้งสมหวังและผิดหวัง ความสำเร็จไม่ได้เกิดขึ้นในคนทุกคน แต่สำหรับครูนิรุตประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวด

ครูนิรุตเป็นลูกชาวนา ที่ทั้งพ่อและแม่ มีที่ดินทำกินมากมาย แต่ครูนิรุตเลือกที่จะเรียนในสถาบันการศึกษาอันทรงเกียรติ เรียนด้านเกษตรกรรม และใฝ่ฝันที่จะรับราชการเป็นคนแรกและคนเดียวของครอบครัว เมื่อจบปริญญาตรี ครูนิรุต ไม่ได้มีโอกาสไปพลิกฟื้นผืนนา แต่หางานทำที่กรุงเทพ เป็นลูกจ้างชั่วคราว และเป็นพนักงานราชการ ที่ยังไม่ได้รับการบรรจุ จึงไปเรียนวิชาชีพครูเพิ่มเติม และมุมานะดูหนังสือ จนสอบเป็นข้าราชการครูได้อย่างสมศักดิ์ศรี และเลือกที่จะเป็นครูเมืองกาญจน์ ที่บ้านหนองผือ ที่ขาดแคลนบุคลากรและงบประมาณ

ขอบคุณอีกครั้ง..ที่เลือกมาเป็นเพื่อนร่วมงานกับผม และผมก็เลือกครูนิรุต..ให้เป็นผู้ถ่ายทอดบทเพลง ที่ผมประพันธ์ขึ้นมา..จากคนใกล้ชิดคนนี้ มอบให้ด้วยใจรักและนับถือ ครูจะนำไปร้องหรือไม่ จะปรับอย่างไร ก็แล้วแต่ครู..แต่สิ่งหนึ่งที่อยากบอกครูก็คือ ถ้าไม่มีครูนิรุตผมก็คงไม่อาจร้อยกรองถ้อยคำจากใจอย่างไรได้..มารับรู้ความในใจของผมพร้อมๆกันครับ

เริ่มใหม่ได้..ถ้าหัวใจไม่ยอมแพ้

ศรัทธากล้าหาญความสงสารไม่มีตัวตน เป็นผู้เป็นคนความอดทนมีไว้แนบกาย คุณค่าชีวิตลิขิตเส้นทางหลากหลาย ก้าวเดินไม่มีวันหน่าย คำว่าสายไม่ได้ต้องการ

ผิดพลาดขลาดเขลา เพราะเรายากจนหม่นหมอง ทิ้งทุ่งรวงทอง เที่ยวท่องเรียกร้องหางาน ผจญทุกที่ปวดร้าวชีวีเมื่อออกจากบ้าน ดั้นด้นจนวันพ้นผ่าน ได้พบภัยพาล ก็ไม่หวั่นใจ

บอกตัวเองต้องเก่งต้องกล้าต่อสู้ เป้าหมายรออยู่ ควรคู่อยู่ข้างยังไหว ได้ทำงานดีเป็นศรีแก่ตนเมื่อใด เท่ากับชีวิตเริ่มใหม่ เพราะหัวใจไม่เคยยอมแพ้

ศรัทธากล้าหาญซมซานจากบ้านนาเรา บางคืนเงียบเหงา ซึมเศร้าเข้าทางอ่อนแอ ทนทุกข์ระทมปรับอารมณ์ข่มใจแน่วแน่ คำสอนเตือนใจจากแม่ อย่าท้อแท้..ลูกแม่ยังจำ

.............................................

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

www.bannongphue.com

ภาพประกอบบันทึก ขอนำภาพสมัยที่ผู้เขียนเป็นนักศึกษาวิทยาลัยครู วิชาเอกภาษาไทยและได้ฝึกสอนในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่กรุงเทพ

เขียนใน GotoKnow โดย ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
ใน เรื่องเล่า....จากโรงเรียนเล็ก

คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่าเร้าพลัง#โรงเรียนขนาดเล็ก#ครูนิรุต ดวงสูงเนิน#เริ่มใหม่ได้ถ้าหัวใจไม่ยอมแพ้

หมายเลขบันทึก: 552338เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2013 19:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2013 00:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (15)

อัญชัญ ครุฑแก้ว

เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2013 20:25 น. ()

ตั้งเป็นกองทุนเพื่อการ ศึกษาของโรงเรียน ชื่อชุดค่อยๆคิดกัน เพราะท่านตั้งใจแล้วว่าจะเป็นผู้จัดการนักร้องให้ แต่ผมลืมบอกไป เวลาครูนิรุต ร้องเพลงและออกอัลบั้มแรก จะใช้ชื่อผู้ขับร้องว่า "เพชร ปวรรุต" ติดตามชื่อนี้ไว้ให้ดีนะครับ ส่วนชื่ออัลบั้ม ผมเองก็ยังไม่ทราบเหมือนกัน

-เห็นชอบ

- อนุมัติ

ลงชื่อ

(อัญชัญ ครุฑแก้ว)

หางเครื่อง