เพื่อนเงา มณีเทวา

ส่วนที่มืดเพราะมีวัตถุบังแสงทําให้แลเห็นเป็นรูปของวัตถุนั้น เรียกว่า “เงา” หรือกล่าวได้ว่าเป็นบริเวณที่แสงส่องไปไม่ถึงนั้นเอง เงาได้สะท้อนถึงความเป็นตัวตนของวัตถุนั้นๆ ในขณะที่เงานั้นว่างเปล่าและให้ความร่มรื่นแก่สิ่งอื่นจึงก่อเกิดเป็นผลประโยชน์ได้ เสน่ห์ของเงาทำให้เราทราบว่าในที่มืดย่อมเป็นที่ที่มีแสง ชีวิตคนเราก็เช่นกันไม่ต่างกับเงา ที่มีความสุขกับความทุกข์อยู่ซ้อนกันเหมือนมีอะไรบาง ๆ มาปิดบังซ่อนเร้นเอาไว้ แต่เมื่อเราหาจุดเริ่มต้นของเงาเจอเราก็จะพบกับที่มาของแสงสว่างได้เช่นเดียวกัน หลายต่อหลายครั้งที่บทกวีที่งดงามได้มาจากการสังเกต เรื่องราวความเป็นไปของชีวิต และธรรมชาติที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา ทำให้เรามิอาจมองข้ามความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติกับชีวิต ในเมื่อโลกกว้างเราเดินไปคนเดียวไม่ถึง จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องใช้สายตาของใครบางคนเข้ามาช่วยมอง ช่วยคิดและนำพาเราไปชื่นชมกับความงดงามของธรรมชาติชีวิตได้ เพื่อนเงาจึงก่อเกิดเป็นแสงสว่างที่ส่องสะท้อนมาภายใต้มิตรภาพที่ดีย่อมเป็นกระจกเงาได้ด้วย

[ตะวัน]

น่าคิดอีกแล้ว...."เงา" ขอบคุณจร้า