โคลงสี่สุภาพ : ดีใจ
ดีใจ
ดีใจจึงร่ำให้ น้ำตา
รินหลั่งซึมซาบมา อาบแก้ม
กาลเวลาคร่าหายหา มาห่างร้างกัน
พออยู่เห็นยิ้มแย้ม ดั่งด้วยคิดถึง
..........
มอบแด่พี่สาวในวันที่พบเจอกันในงานศพหลานชายที่บ้านชุมแพ
ด้วยเพียงแค่ทราบข่าวว่าผู้เขียนป่วย ไม่สบาย ต่างก็คิดถึง เป็นห่วง
พอเห็นหน้า พลัน พี่สาวก็ร้องไห้ ด้วยดีใจ ที่น้องสบายดี
พี่สาวพูดพลางป้ายน้ำตาเบาๆว่า
"สบายดีบ่ หล่า"
.........
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
24 ตุลาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (11)
น้ำตา..มีได้ทั้งดีใจและเสียใจจ้ะ
มีความคิดถึง...ความรักที่ผูกพัน...มีความดีให้แก่กัน...พี่น้องไม่ทอดทิ้งกันนะคะ
ขอบคุณทั้ง 2 ท่านครับ
น้ำตาแห่งความคิดถึง ความห่วงหาอาทร ของพี่สาวครับ
ร่วมเข้าใจ ความรู้สึก ของคุณพิชัย...
เป็นความ ตื้นตันใจ ระคน ดีใจ...ห่วงใย ได้พบกัน...
ความรัก ความผูกพัน พี่น้องกันไม่มีวันจางหายค่ะ
สายเลือด ความรัก ความผูกพันธ์ อยู่ในใจ อยากนักที่จะลืมเลือน ค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอให้มีความสุข
มีถั่วพู สองชนิด มารับน้อง ปอ วันไหน จะได้ฝากเมล็ดผักไปครับ
ส่ง ไปรษณีย์ก็ได้ครับ
ขอบคุณอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ครับ
จะไปส่งน้องปอที่ม. วันที่ 3 พ.ย. 56 นี้ครับ
-สวัสดีครับ..
-ชอบ ๆ
"พอเห็นหน้า พลัน พี่สาวก็ร้องไห้ ด้วยดีใจ ที่น้องสบายดี
พี่สาวพูดพลางป้ายน้ำตาเบาๆว่า
"สบายดีบ่ หล่า"
-เพียงข้อความสั้น ๆ ก็รับรู้ถึงความห่วงใย..ครับ..
-ขอบคุณครับ
คิดถึงท่านเช่นกันนะค่ะ ขอโทษด้วยที่ ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย เข้ามาอ่านบ่อยครั้ง แต่ไม่ได้ login น่ะ