ปฏิบัติภารกิจ..สร้างยุวมิตรให้รัก..อ่าน

 

จำได้ว่าครั้งตัวเองอยากอ่านหนังสือมากๆ ในครั้งแรกมาจากพ่อ..พ่อรับหนังสือบางกอก ในถิ่นทุรกันดารเช่นนั้น ความอยากอ่านก็ยังเดินทางไปถึง..

แอบอ่าน..นวนิยายในนิตยสารบางกอก เป็นเรื่องประโลมโลก เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ แต่เป็นเรื่องที่เด็กอยากรู้ เพราะในขณะเราเป็นเด็กเราก็อยากเติบใหญ่โดยเร็วไว..

รู้จักวรรณกรรมครั้งแรกตอนมัธยมเพราะถูกบังคับอ่านหนังสือนอกเวลา การอ่านเพราะคะแนนก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มีโอกาสรับรู้แม้จะเป็นการจำใจ แต่คำว่าวรรณกรรมก็นำใจให้เริ่มรักที่จะอ่าน

นักเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจ มัธยมปลายรู้จักนักเขียนซีไรต์ จิระนันท์ พิตรปรีชา ใบไม้ที่หายไป อ่านแล้วดูเท่อย่างไรบอกไม่ถูก จนอยากเป็นนักเขียนเท่ๆ เช่นนั้นบ้าง และอ่านค้นคว้าเกี่ยวกับนักเขียนที่ตัวเองชอบ จนลุกลามไปอ่านงานคนอื่นๆ ที่เขียนจนนำไปสู่การอยากเขียน ฯลฯ

เรียนปริญญาตรี..เจอนักเขียนที่เป็นอาจารย์ด้วย โอยทุกอย่างถูกเปิดออกและเปิดออก

 

 

 

 

หากว่าไม่ได้พบพ่อในถิ่นทุรกันดารเช่นนั้นจะทำอย่างไร

มีโอกาสสอนหนังสือเด็ก..และอยากให้เด็กรักการอ่าน จึงเอาประสบการณ์ตัวเองมาเล่าบ้าง และนำพวกเขาไปรู้จักหนังสือดีๆ 

 

 

 

 

มีงานมหกรรมหนังสือ..จึงพาเด็กไป

เคยอ่านงานอาจารย์ศิวกานท์ ปทุมสูติ แนะนำวิธีการจูงใจให้เด็กสนใจการอ่าน ก็คือนำเขาไปสู่สิ่งเหล่านี้ ไปรู้จักนักเขียน ซึ่งก็ทำให้พวกเขายิ้มปากกว้างและตอบได้เมื่อมีคนถามว่าหนูชอบอ่านหนังสือประเภทไหนกัน

นอกจากแรงบันดาลใจในการอ่านแล้ว เรายังได้นำเด็กบ้านนอกเข้ากรุงอีกต่างหาก 

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัีสดีครัีบ

-น้องๆ คงดีใจและตื่นเต้นมากๆ นะครับ

-ชอบ ๆ "นอกจากแรงบันดาลใจในการอ่านแล้ว เรายังได้นำเด็กบ้านนอกเข้ากรุงอีกต่างหาก"

-ขอบคุณแทนเ้ด็ก ๆด้วยนะครับ..

[พ.แจ่มจำรัส]

เชียร์ ครับ กิจกรรมดีๆอย่างนี้

[อร วรรณดา]

ชื่นชม กิจกรรมดีมากค่ะคุณครู