ความสุขในการทำงานกับลูกศิษย์
เพิ่งเสร็จจากการให้คำปรึกษา จริง ๆ คือการพูดคุยกัน โดยนำข้อมูลที่ได้ทั้งหมดจากการตรวจศพเพื่อข้อมูลทางวิชาการ
(จริง ๆ อีกที ว่ายังไม่หมด)
นำข้อมูลเหล่านั้นมาพุดคุย ถกกัน พร้อมทั้งพลิกตำรา แล้วนั่งถามตอบกันเองในบรรยากาศที่ สนุก
มันเป็นแบบนี้มั้ย
ไม่งั้นหรือ
เอาใหม่ มันอาจเกิดจากแบบนี้นะ
...
คิดกันจนบางเรื่องคิดไม่ออก รอยโรคของบางอวัยวะ ครูยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ทำงานมาร่วมสามสิบปีแล้ว
ไป ไป ไปปรึกษาครูของครู และเพื่อนครูด้วยกัน
พร้อม ๆ กันนั้นก็ค้นหากันระวิงใน search engine
เหนื่อยแต่สนุก หันมาดูนาฬิกา โอ้โฮ เกือบสามทุ่มแล้ว
กลับ ๆ ครูไล่ลูกศิษย์ ต่างคนต่างเพลินจนลืมกินข้าว
ครูได้เปรียบเพราะนั่งกินบะหมี่สำเร็จรูประหว่างฟังลูกศิษย์นำเสนอประวัติ การตรวจร่างกายในชั่วโมงแรก ๆ ไปแล้วหนึ่งซองเล็ก
ไม่ได้เอาเปรียบ แต่เพราะหิวมาก ยังไม่ได้กินมื้อเที่ยง
...
แวะทักทายหนึ่งบันทึกก่อน เพื่อพักสายตา เก็บข้าวของ เตรียมตัวกลับไปพักผ่อน ณ ห้องพักในตึกสูง
พรุ่งนี้ถ้างานนำเสนอไม่มีอะไร อ้อ หรือ มีอะไรติดขัด น่าสนใจ จะนำมาเล่าสู่กันฟังเมื่อมีโอกาส เพราะ
เคสนี้น่าสนใจมาก ๆ ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์
ลูกศิษย์ก็เป็น "กัลยาณมิตร" ได้ใช่ไหมครับ พี่หมอเล็ก ;)...
ได้เรียนรู้พร้อมลูกศิษย์
เป็นประโยชน์มากเลยครับ
คนที่มีความสุขในระหว่างการทำงาน คือ คนที่โชคดีค่ะ