1 พ่ายแพ้ แต่ไม่ยอมแพ้

พ่ายแพ้ แต่ไม่ยอมแพ้

18 ตุลาคม 2556 

     ก่อนวันปวารณาออกพรรษา

ประเมินตนเองตลอด 3 เดือน ได้ความว่า ล้มเหลว

ไม่ใช่คำตอบว่า ที่ผ่านมาล้มเหลวแค่ 3 เดือนนะ 

มันคือ ภาพสะท้อนของความล้มเหลวตลอด 4 ปี ที่เริ่มจริงจังกับตนเอง

 

เป็นคำตอบของความ "ขี้กาก" ไม่ได้เรื่อง ไม่ใช่แค่การปฏิบัติภาวนา แต่คือ ทุก ๆ เรื่อง

ไม่ต้องรอให้ใครมาบอก ทำเอง เห็นเอง ประจักษ์เอง

 

เหมือนทำงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่ตั้งสมมุติฐานไว้

แล้วคำตอบที่ออกมา ไม่เป็นไปตามสมมุติฐาน เพราะทำเหตุของความสำเร็จไม่พอ

จะว่าไปงานวิจัยชิ้นนี้ก็ตีพิมพ์ได้้ว่า

 

หากปฏิบัติตามสิ่งที่ตั้งใจไม่ได้ จาการสังเกตและเก็บข้อมูลคร่าว ๆ ตลอดระยะเวลา 3 เดือนพบว่า

หาก

ศีลไม่สะอาด 

จิตจะหมอง ไม่ตั้งมั่น สมาธิกระท่อนกระแท่น ปัญญากระปิดกระปรอย

ผีเข้าผีออก กำหนดเป้าหมายกับตนเองไม่ได้ 

เหมือนหุงข้าวแต่ไม่เติมน้ำ ข้าวมันจะสุกได้ยังไงเอ๋า

 

ถ้าหม้อชั้นดีหน่อยก็อาจจะดีดเร็วขึ้นเพราะ

กำหนดค่าการดีดที่ปริมาณน้ำ ข้าวสารที่ใส่ไม่ถึงกับเสียหาย

แต่ถ้าหุงข้าวแบบหม้อไม่ดีนัก ข้าวสารอาจจัไหม้ไปเลยใช้การไม่ได้

 

ก็ได้รู้ชักประจักแจ้งถึงคำว่า "ไม่ได้เรื่อง" "สนน"

ปล้วแก้ยังไง เอ๋า 

หุงข้าวขาดน้ำก็เติมน้ำซิ

 

ขาดการปฏิบัติข้อวัตรให้ครบก็ไปทำซะ

 

รู้ว่า ขาดอะไรก็ไปทำซะ

 

ครูสอนว่า "ตั้งสติไม่ได้อยู่ที่ท่าทาง แต่อยู่ที่ใจ"

 

ถามว่าเสียใจไหม? 

ข้างในที่เกิดขึ้น ไม่ใช่คำนี้ แต่ต้องบอกว่า

"เสียดายชิบหาย"

เหมือนเสียค่าโง่ ให้มารยังไง ยังงั้น

 

ในพรรษาทำไม่สำเร็จ

 

แต่ก็ไม่ได้หมายถึงว่า "หมดโอกาส"

 

ในพุทธกาลมีพระ ภาหิญะ ท่านเป็นเอตทัคคะในทางบรรลุเร็ว

แต่ในชาติก่อนท่านภาวนาจนตายก็ไม่บรรลุ

 

นี่แสดงว่า "ท่านทำเหตุมาก่อนแล้ว"

 

ที่ผ่านมาทำไม่ได้

ก็นำมาเป็นบทเรียน เรื่องความกระจอก ความผิดพลาด

เปลี่ยนความผิดพลาด แล้วพ่ายแพ้มาเป็นพลัง ตั้งใจใหม่

ครานี้ตั้งใจกำหนดกับตนเอง 2 เดือน 

คือตั้งแต่วันนี้ จนครบรอบวันเกิดปีที่ 33 คือวันนที่ 18 ธันวาคม 

 

แก่แล้ว

ครูเคยชี้ "นิสัยแบบนี้ ถ้าไม่เดินบนเส้นทางนี้ออกไป ก็หลายผัว"

 

เห็นจริงตามที่ท่านบอก 

เพราะจิตนี้ เจ้าชู้มาก ส่ายเเส่ ไม่แคร์สื่อ

ออกไปทางรักสนุกไม่ผูกพัน 

ชัดแจ้ง

 

โชคดี ที่มีบารมีครูบาอาจารย์คุ้มหัว

จนเร็ดรอดปลอดภัยมนจนทุกวันนี้

 

หลุดออกไป "ตายแน่ แย่แน่ จึงต้อง จัดการจิตนี้ให้ลง โค่นมันให้ได้"

 

เพราะมันโคตรชั่ว 

แล้วมันไม่ค่อยแคร์ 

 

ถึงต้องมาฝึกใหม่ เอาใหม่

 

เพียรไม่หนักมันก็ไม่เห็นทุกข์

มันคิดเก่ง โม้เก่ง อวดเก่ง

บอกมันว่า "เลิกซะแล้วไปทำ"

 

 

วันนี้ครูเมตตาชี้ทาง ทวนย้อนให้ ย้อนสิ่งที่ต้องแก้ไข

และสรุปปบทเรียนให้เรียบร้อยว่า ได้เรียนเรื่อง "ความไม่ได้เรื่อง"

ครูชี้ทางสว่างให้ลูกศิษย์และให้โอกาสในการก้าวเดินในทางที่ถูกตรงเสมอ

ครู คือ ทุกอย่างของนิยามแห่งคำว่า กัลยาณมิตร

 

สิ่งที่ต้องทวนกับตนเองคือ หนูเองเป็นกัลยาณมิตรรึยัง

ที่ผ่านมา ยังนะ 

 

ครูชี้กับหนูว่า เบื้องต้นต้องมีศีลธรรมก่อน

ด่างพร้อยตรงไหน ให้้ไข ถึงจะไปต่อได้แบบมั่นคง

 

คือวันเริ่มต้นที่เริ่ม นับหนึ่งกับตนเอง