ชีวิตใหม่ วิถีใหม่ ในวัยที่ไม่มีความหมาย
ศิลปะยึกยือโดยพลเดช
ผมเดินบนถนนสายที่ มา 12 วันแล้ว เป็นชีวิตที่ไร้กังวล อโศก และไม่มีความกดดันเลย โดยเฉพาะเรื่องงาน เป็นครั้งแรกที่ไม่ต้องตื่นโดยนาฬิกาปลุก (แต่กลับตื่นก่อนทุกครั้ง) ไม่ต้องโกนหนวด ไม่ต้องผูกเนคไท ผมมีความรู้สึกเหมือนอยู่ในช่วงของการลาพักร้อนแบบยาว อยู่กับลูกๆ ได้อย่างใกล้ชิดและอบอุ่นมาก
นี่นะหรือคือชีวิตที่หลายคนบอกว่าคือสวรรค์ที่รอคอยมานาน บางคนก็บอกว่าเป็นชีวิตที่น่ากลัวเพราะจะไม่มีอะไรทำ จะรู้สึกเหงามาก บางคน(รวมทั้งผมเอง)ก็บอกว่าเป็นชีวิตที่อิสระเสรี จะทำอะไรก็ได้ ผ่านมาแล้ว 12 วันก็ดูจะเป็นเช่นนั้น มีความสุขมาก
เป็นชีวิตใหม่กระมั้ง แน่นอน และเป็นวิถีใหม่ด้วย วิถีที่มีการเปลี่ยนแปลงสำคัญของชีวิต สิ่งหนึ่งที่ผมได้ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงอย่างมากก็คือการเลิกเล่น F เครือข่ายสังคมที่ยิ่งใหญ่ในยุคนี้ การตัดสินใจนี้เนื่องจากเห็นแล้วว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ทรงพลังและมีอิทธิพลต่อคนในสังคมมากเหลือเกิน จากประสบกาารณ์ของตัวเอง ระบบของสิ่งนี้ช่างชาญฉลาด รู้ธรรมชาติของคนและดึงดูดให้คนติดได้โดยง่ายและเลิกยาก ใครเล่นแล้วคงจะรู้ว่าติดอย่างไร ดังนั้นในโอกาสที่เริ่มชีวิตใหม่วิถีใหม่จึงจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแปลงไปจากวิถีเดิม ต้องเป็นอิสระจากสิ่งนี้ด้วย จากที่ต้องคอยเปิดดูเป็นประจำแทบทุกห้านาที จากที่เคยต้องโพสต์ภาพและข้อความทุกวัน ไม่ว่าออกไปไหนก็ต้องเปิดดู แม้ก่อนนอนตื่นนอนก็ต้องเปิดดูเสมอ วิถีใหม่จึงปราศจากสิ่งเหล่านี้ อิสระจากสิ่งนี้กลับมาสู่โกทูโนเว็บบล๊อคสีขาวเช่นเดิม ซึ่งทำให้รู้สึกดีมาก ในขณะเดียวกัน รู้สึกสงสารเด็กและเยาวชนที่พากันติดจนถอนตัวไม่ออก ก็เพราะไม่ได้ใช้เป็นเครื่องมือในการหาความรู้ ไม่ได้ใช้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาจิต ไม่ได้ใช้เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ประสบการณ์แต่กลับใช้เป็นเครื่องมือในการตามหาและล่าฝันที่ไม่ค่อยถูกทาง ปัญหาจึงเกิดขึ้นมากมายตามที่เราเห็นตามสื่อต่างๆ ตราบใดที่คนในสังคมยังไม่มีศิลและสติและความมั่นคงในจิตใจ การใช้เครื่องมือต่างๆ ในสมัยนี้ล้วนเป็นอันตรายทั้งนั้น
ขอบันทึกเพียงแค่นี้ก่อนครับ
ด้วยความปรารถนาดี
ความเห็น (5)
...มาชื่นชม..ศิลปะ..ยึกยือ..โดย พลเดช..เจ้าค่ะ..(ยายธี)
ขอบคุณครับ เป็นการวาดภาพที่ศรีลังกา และคงเป็นอดีตที่ไม่เกิดอีกแล้ว คงเป็นช่วงที่เหมาะสมและเป็นเช่นนั้นเอง
 |
ยายธี |
ศิลปะยึกยือเป็นการวาดที่ต้องการสมาธิและความตั้งใจสูง และต้องมีแรงบันดาลใจนำครับ ถ้าไม่มีก็ไม่สามารถวาดได้เลย ขอบคุณครับ
ภาพสวยมากเลยครับ
ขอให้พักผ่อนมากๆนะครับ
อันนี้ละเป็นโอกาศที่จะกลับมายอมรับการเป็นตัวของตัวเอง หัวโขนที่จำเป็นต้องใส่ บางครั้งก็ทำให้ลืมไปได้ว่าตัวตนของเราที่แท้จริงคือใคร บางคนหลงระเริงไปกับหัวโขนที่ใส่ พอต้องถูกถอดก็ทนไม่ได้ ต้องดิ้นร้นกลับไปหาหัวโขนมาใส่ใหม่.