เมื่อถูกหมิ่นประมาทออนไลน์


สองสามวันนี้มีคนหมิ่นประมาทผมออนไลน์ครับ ผมเดาว่าเขาคงไม่มีความรู้ทางกฎหมายเท่าไหร่นักเลยทำไปเช่นนั้น เพราะไม่น่าเชื่อว่าเขาจะกล้าทำสองอย่างด้วยกัน คือทำผิดใน กฎหมายฐานหมิ่นประมาท และความผิดใน พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์ ซึ่งทั้งสองความผิดนี้เป็นความผิดอาญาทั้งคู่ เรียกว่าถ้าผมฟ้องขึ้นมานี่ชีวิตของเขาในฐานะข้าราชการผู้น้อยนั้นคงต้องพบความลำบากมากทีเดียว โดยเฉพาะความผิดตาม พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์นั้นน่าจะทำให้เขาถูกพักราชการหรืออาจถูกออกจากราชการได้เลย

ผมไม่รู้ว่าเขามีลูกมีเมียหรือเปล่า แต่อายุเขาก็มากแล้ว เขาคงไม่รู้ว่าเขากำลังสร้างความลำบากให้แก่ลูกเมียอย่างมหาศาลโดยความคึกคะนองในคำพูดและการกระทำที่ไม่ยั้งคิดของเขาครับ

คนที่พอมีความรู้ทางกฎหมายอยู่บ้างแม้จะโมโหโกรธาแค่ไหนก็ไม่กล้าทำเช่นนี้ครับ

เขาคงไม่เคยขึ้นศาล ถ้าเคยขึ้นก็คงไม่เคยเป็นจำเลย ส่วนผมนั้นเคยขึ้นศาลมาแล้วสองรอบ และเรื่องการส่งข้อมูลให้หลักฐานกับทางตำรวจในคดีความผิดทางคอมพิวเตอร์นั้นผมทำมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เรียกว่าคดีหมิ่นประมาทกับคดีความผิดทางคอมพิวเตอร์นี่ผมคุ้นเคยดีทีเดียวครับ

ผมก็ปล่อยให้เขาทำเรื่อยๆ โดยเก็บหลักฐานไว้เรื่อยๆ เหมือนกัน เพื่อให้เพียงพอที่ศาลจะรับฟ้อง การที่มีคนทำความผิดต่อเราเช่นนี้นั้นเราไม่ควรโต้ตอบนะครับ แต่เราควรเก็บหลักฐานไว้ในมือให้ครบถ้วน โชคดีที่เขาทำในเครื่องแม่ข่ายและระบบคอมพิวเตอร์ที่ผมดูแล ดังนั้นผมไม่ต้องขอข้อมูลกับใครผมก็มีข้อมูลละเอียดทุกอย่างที่ระบุตัวได้ไปถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เขาใช้ในการกระทำความผิดชัดเจน ตอนนี้ผมมีหลักฐานครบถ้วนเกินพอที่ศาลจะรับฟ้องได้แล้วครับ

สมัย พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์ ออกมาใหม่ๆ นั้นผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วย แต่พอมาถึงตอนนี้แล้วผมกลับเห็นว่าเป็นกฎหมายที่ใช้ได้ฉบับหนึ่งทีเดียวครับ

ตอนนี้ผมกำลังชั่งใจอยู่ว่าจะทำอย่างไรดี ครั้นจะฟ้องก็ทำได้ไม่ยากแล้ว แต่ก็นึกสงสารลูกเมียเขาเหมือนกัน ถ้าเขาหยุดผมก็คงปล่อยไปไม่ฟ้องร้องถือว่าเป็นการทำบุญ ถือว่าเลิกแล้วต่อกันจะได้ไม่มีกรรมเวรต่อกันไปอีก แต่ถ้าเขาไม่หยุดผมก็คงต้องอาศัยกฎหมายเป็นที่พึ่ง ผมเป็นผู้ใหญ่และเป็นครูบาอาจารย์ในระดับนี้ ผมไม่ใช่คนที่จะมาถกเถียงด่าทอกับใครออนไลน์เพื่อเอาชนะกันด้วยคำพูด ถ้ามีอะไรผมก็ต้องพึ่งกฎหมายบ้านเมืองอย่างเป็นระบบเท่านั้นครับ

ตอนนี้ก็รอดูว่าเขาจะหยุดไม่หยุดเท่านั้นครับ ถ้าเขาหยุดก็ดีเพราะผมเองนั้นไม่อยากฟ้องเลย ผมไม่ชอบต่อเวรต่อกรรมกับใคร อยากอยู่อย่างสุขสงบมากกว่า แต่ถ้าเขาไม่หยุดผมก็ไม่มีทางเลือก คงได้มีเรื่องฟ้องร้องกับคนอีกแล้วครับ

คิดแล้วน่าเบื่อจริงๆ เราอยู่ของเราดีๆ ก็มีคนมีสร้างเวรสร้างกรรมต่อกันอยู่ได้ มนุษย์เรานี้ไม่รู้จักอยู่อย่างสุขสงบบ้างเลยหรือไรนะครับ

หมายเลขบันทึก: 550633เขียนเมื่อ 10 ตุลาคม 2013 11:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 ตุลาคม 2013 18:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

อ่านบันทึก ของอาจารย์ธวัชชัย...แล้วเข้าใจอย่างยิ่งเลยกับการใช้ชีวิตอย่างอดทนต่อบุคคลที่กล่าวล่วงเกิน ก้าวล้ำความเป็นมนุษย์ ... 

เลือกเอาสองเส้นทางคือ ... ยุติการก่อบุพกรรมต่อกันอีก อดทนรับต่อสิ่งที่คนกระทำว่าร้าย ให้ร้ายให้เสื่อมเสีย 

หรือ...ลุกขึ้นมาต่อกร
มันเป็นการพิจารณาสองทางภายในจิตใจของเรา อย่างที่จะหาทางยุติและสันติที่สุด

- ขอบคุณ บันทึกของอาจารย์ ได้ประโยชน์ ในการเรียนรู้ วิธีการ--เมื่อถูกรังแก--- ออนไลน์...ซึ่งวันหนึ่ง เราอาจเจอ...

- ขอบคุณอาจารย์มากมากค่ะ

เหมือนอยู่ดี ๆ รถก็วิ่งมาชนรถเราเองนะครับ อาจารย์ ;)...

เป็นกำลังใจให้ค่ะ อาจารย์...เราหยุดแล้ว และถ้าเขายังไม่หยุดละคะ...ขึ้นอยู่กับอาจารย์ตัดสินใจแล้วนะคะเพราะมีทางสองแพ่งให้อาจารย์เดิน...จะยุติแห่งกรรมหรือเราจะเริ่มกรรมใหม่...

แวะมาให้กำลังใจ สหาย ครับ

หลายปีนี้  ดิฉันก็เคยพบข้อความที่น่าอนาถใจ และที่สำคัญคือไม่ใช่ความจริง

สมัยก่อนเคยพบว่า คนมีเรื่องราวกันเพราะพลั้งปากพูดออกไปโดยไม่ได้คิด  

แต่ปัจจุบัน ในยุคเทคโนโลยี่ การเขียนเป็นจิตสำนึกที่สามารถมีเวลาคิด กลับกลายเป็นกล้าเขียนทุกอย่างแบบไม่น่าเชื่อค่ะ

เพิ่งเข้ามาค่ะ(เพราะโรงเรียนเพิ่งปิดเทอม) ไม่ทราบอะไรเลย

ขอก็เป็นกำลังใจให้ ดร.ทั้งสอง นะคะ 

ขอบคุณทุกท่านมากสำหรับกำลังใจครับ

ตอนแรกก็ งงงงงงงงงงงงงง ตอนนี้ เข้าใจ แล้ว แบบเข้าใจจริงๆ เป็นกำลังใจให้ท่านธวัชชัย ครับ

เพิ่งเข้ามา ตอนแรกไม่ทราบอะไรเลย ตอนนี้ทราบแล้วค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะอาจารย์ การทำงานที่ต้องเกี่ยวข้องกับ "คน" จำนวนมาก

มันก็เป็นเช่นนี้...

 

-สวัสดีครับอาจารย์

-ตามมาให้กำลังใจครับ

-เหนื่อยนัก..แวะพัก..เที่ยวดีกว่าครับ..

...เป็นกำลังใจค่ะดร.ธวัชชัย

   วันก่อนผมกลับไปบ้าน น้องชาย (ทำงานรับจ้าง) พูดขึ้นว่า พอเราทำตัวให้ไม่อยากมีปัญหากับใคร ก็มักจะถูกข่มเหงรังแก แต่พอแข็งกร้าวขึ้นมา ก็ถูกเกลียดชังหาว่านิสัยไม่ดี และเมื่อวานผมเข้าไปติดตามอ่านกรณีของ....ในพันทิพย์ มีคนนำเรื่องนี้ (อย่างนั้นหรือ) ไปโพสน์ ก็น่าคิดอยู่ทีเดียวครับ

   ขอเป็นกำลังใจให้ครับ / ขอให้มีความสงบสุขนะครับ

เตือนเขาสักหน่อยว่าหยุดทำเถอะ หากไม่หยุดก็รับกรรมไปอันเนื่องมาจากการกระทำนั้นๆ ส่งกำลังใจมาครับ

อย่าอายเลย ลูกผู้ชายทำอะไรแล้วต้องรับ ถ้าชี้แจงอะไรไม่ได้ก็ปล่อยไว้ให้สมาชิกศึกษา
ทำไมต้องลบบัญชีผมออกเลย เป็นการกระทำที่ถูกต้องที่ดีแล้วหรือ ชี้แจงอะไรไม่ได้เลยหรือครับ

เรื่องเดิมที่ผมแจ้งปัญหาว่า ผมแก้บันทึกเก่า พอ จัดเก็บข้อมูลเท่านั้น เนื้อหาเดิมหายไปเกินครึ่ง พยายามจะทำให้กลับคืนมาก็ไม่สำเร็จ ไม่มีสำเนาไว้ด้วย เต็มไปด้วยลิ้งค์ที่สำคัญ หมดอารมณ์เลย ( http://www.gotoknow.org/posts/481848 ) ทำไม ปัญหามากเหลือเกิน ผมไม่อยากจะแจ้งปัญหา แจ้งแล้วพวกคุณก็บอกว่ามันไม่มีปัญหา พวกคุณคงจะอยากบอกให้ผมไปใช้ที่อื่น ผมก็อยากจะย้าย แต่การย้ายเนื้อหาเก่าจำนวนมาก ๆ มันย้ายลำบาก และไม่รู้จะประชาสัมพันธ์ให้คนรู้เรื่องการย้ายให้ทั่วถึงอย่างไร ต้องทนมาเรื่อย ได้แต่นึกโกรธคนที่แนะนำให้ใช้ gotoknow.org โอย..

แต่คุณธวัชชัยตอบว่า ขอให้คุณเอกชัยใช้ Notepad ในการร่างบันทึกในเครื่องคุณนะครับ อย่าใช้ Microsoft Word โดยเฉพาะรุ่นเก่าๆ แล้วคุณก็จะไม่มีปัญหาครับ

มัน เกี่ยวกันไหมครับ คำตอบนี้มันจะแก้ปัญหาผมได้ยังไง ผมพูดถึงบันทึกเก่าที่ไม่มีสำเนาไว้ ผมแก้บันทึกเก่าโดยไม่ได้เพิ่มความยาวเลย เดิมก็ใช้ Microsoft Word รุ่นนี้แหละ พิมพ์ไว้ได้ยาวมากนานแล้ว ไม่เกี่ยวกับวิธีทำบันทึกใหม่

ถ้า วิเคราะห์ดูว่าทำไมจึงตอบไม่เป็นเหตุเป็นผล ก็คงเป็นเพราะคุณธวัชชัยตอบด้วยอารมณ์โกรธ+ทิฐิมานะ คิดจะเอาชนะ หาความผิดให้ผมว่าเป็นเพราะผมเองใช้ Microsoft Word รุ่นเก่า ๆ

ถ้าพิจารณาโดยไม่มีอารมณ์มาบดบังเหตุผล จะเห็นว่าเป็นคำตอบของคนที่มีอคติทิฐิมานะสูง ไม่ใช่คนมีการศึกษาสูง

ผมจึงบอกว่าสรุปว่าที่หายไปแล้ว ยังไง ๆ ก็เอาคืนไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ แล้วทำไมไม่บอกว่าบันทึกใน Microsoft Word ไม่ได้ คราวก่อนก็เพิ่งบอกว่าใช้กับเว็บเบราว์เซอร์ได้บางอย่าง ใครจะใช้จะอ่าน gotoknow.org ต้องใช้กูเกิ้ลโครม ทำไมข้อจำกัดเยอะจัง ที่ http://www.gotoknow.org/posts/481848 เดิมผมก็พิมพ์จาก Microsoft Word ก่อนนะ ยาวกว่านี้อีก 2 เท่า เป็นบันทึกเก่านานแล้ว แค่เข้าไปแก้เฉย ๆ พอจัดเก็บข้อมูลก็หายไปเกินครึ่ง ไม่ใช่เพิ่งจะพิมพ์จาก Microsoft Word ตอนนี้นะคุณ

ข้อความนี้แหละครับ คุณธวัชชัยบอกว่าคุณเอกชัยอารมณ์ร้อนอย่างนี้ผมและ ดร.จันทวรรณ ไม่ตอบแล้วนะครับ คุณเอกชัยแก้ปัญหาเองนะครับ

ข้อความนี้มันอารมณ์ร้อนมากเลยหรือครับ ลองอ่านดูอีกรอบซีครับ

เป็นเพราะคุณธวัชชัยมีลักษณะของ เจ้าขุนมูลนายหน้าแตก ที่ทำให้คนอื่นหน้าแตกไม่ได้จึงโกรธถึงเพียงนี้

แล้วคุณธวัชชัยยังบอกว่าถ้าคุณเอกชัยอารมณ์ร้อนอย่างนี้ ผมขอสรุปว่า GotoKnow ไม่ยินดีให้บริการคุณเอกชัยแล้วนะครับ

ทำไม เหมือนบริการของระบบราชการศักดินาไทยสมัยก่อนเลย เป็นถึงขนาดนี้เลยหรือครับ องค์กรนี้เป็นองค์กรส่วนบุคคลใช้เงินส่วนตัวกันหรือครับ

ถึง พวกคุณจะใช้นิสัยเหลิงศักดินาไล่ผมออกไป แต่ถ้าพวกคุณยังไม่หาคนรุ่นใหม่ที่เก่งจริง ๆ มาช่วย อีกไม่นานก็จะมีคนอื่นที่เป็นอย่างผมอีกหลายคน

จะหลีกหนีปัญหาไปได้อีกนานเท่าไร ความกดดันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่ศักดิ์ศรีจะลดลงเรื่อย ๆ ( ถ้ากู้ข้อมูลให้ผมไม่ได้จริง ๆ ผมก็แค่อยากได้ข้อความ ในทำนองว่าขอโทษด้วย จำกัดความยาวให้ลดลง โดยคิดไม่ถึงว่าจะมีปัญหากับการแก้ไขบันทึกเก่า ๆ ที่ยาว ๆ” )

ความเห็นด้านบนนี้ผมเก็บไว้เป็นหลักฐานนะครับ ส่วนความเห็นอื่นๆ ที่คุณเอกชัยพยายามใส่มาตลอดในบันทึกผมบ้าง บันทึก อ.จันทวรรณ บ้างนั้นผมลบไปหมด แต่ระบบเราเก็บไว้หมดนะครับ คุณเอกชัยใส่ข้อความซ้ำๆ เช่นนี้ตลอดสามสี่วันที่ผ่านมานี่เข้าข่ายมาตรา 10 ตาม พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์แน่ครับ แล้วยังในมาตราอื่นๆ อีกครับ แล้วคุณเอกชัยระบุชื่อผมแล้วเรียกผมว่าเป็นคน "อคติสูง" แล้วยังมีประโยคนี้นะครับ ฟ้องหมิ่นประมาทได้แน่นอนครับ

เป็นเพราะคุณธวัชชัยมีลักษณะของ “เจ้าขุนมูลนายหน้าแตก ที่ทำให้คนอื่นหน้าแตกไม่ได้” จึงโกรธถึงเพียงนี้

คุณเอกชัยเลิกเถอะครับ ผมไม่อยากฟ้องคุณเอกชัยเลย คุณเอกชัยจะสร้างความลำบากให้แก่ตัวเองไปทำไมครับ

สำหรับสมาชิกท่านอื่นที่สนใจในรายละเอียดของประเด็นนี้สามารถอ่านได้ที่ คำถามนี้ ครับ

หลังจากนั้นคุณเอกชัยก็โพสต์ข้อความดังด้านบนนี้ในความเห็นของบันทึกต่างๆ เป็นจำนวนมากจนผมตัดสินใจระงับบัญชีผู้ใช้ของคุณเอกชัยไปเพราะคุณเอกชัยสร้างขยะให้แก่ระบบจำนวนมาก แต่คุณเอกชัยก็ยังโพสต์ข้อความดังกล่าวต่อแบบไม่ได้เข้าระบบจนมาถึงปัจจุบันนี้ครับ

เจตนาของผมคือ

1. ให้สมาชิกที่เข้ามาอ่านตระหนักว่า ถ้าจะแก้บันทึกเก่า ๆ ที่ยาว ๆ แม้เพียงเล็กน้อย ต้องระมัดระวัง โดยสำเนาไว้ก่อน เผื่อมีปัญหา จะได้พิมพ์ใหม่ได้

2. เผื่อคุณธวัชชัย จะลดอคติทิฐิมานะลงได้ แล้วหาคนเก่งจริง ๆ มาช่วยพัฒนาให้ใกล้เคียงกับของต่างประเทศ ( แต่คงจะไม่ได้ผลนิ )

3. สิ่งสำคัญคือต้องการให้คุณธวัชชัยกู้ข้อมูลให้ผม ผมจะนำไปลงใน Blogger ( ตอนนี้ผมใช้บริการที่ Blogger แล้ว ) ถ้าไม่ได้ ก็ขอคำว่า "ขอโทษ" จากคุณธวัชชัยคำเดียว ( ผู้ดูแลระบบไม่ต้องรับผิดชอบใด ๆ เลยหรือ ) ถ้าได้ตามข้อ 3. นี้ ผมก็จะหยุดให้ข้อมูลสมาชิกต่อไป

4. เรื่องที่จะฟ้องร้องผมนั้น ผมมีญาติเป็นทนายความเขาบอกว่าจะทำคดีให้ผมโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายจากผม แต่จะเรียกเอาจากโจทย์ ผมก็ไม่แน่ใจหรอก ผมมันแค่ข้าราชการชั้นผู้น้อยต้อยต่ำ ความรู้สักนิดก็ไม่มี ต้องเชื่อเขาไป ไม่มีอะไรจะอวดอ้างแข่งกับพยานาคหรือแมลงป่อง ถ้าต้องติดคุกก็ถือว่าได้บทเรียนอีกบทหนึ่งครับ

ในฐานะผู้ดูแลระบบนะครับ เมื่อสมาชิกขอข้อมูลทั้งหมดจากระบบและพูดกับผมดีๆ อย่างที่คุณเอกชัยเขียนในความเห็นด้านบนนี้ผมก็ขอบอกว่า "ขอโทษครับ ระบบเราไม่มีส่วนที่ให้สมาชิก export data ได้ทีเดียวทั้งหมดครับ ถ้าจะทำเช่นนั้นก็คงต้องขอให้ copy-and-paste ข้อมูลออกไปเองครับ"

จบไหมครับ? จบเสียเถิดนะครับ เลิกแล้วต่อกันเสียเถิดนะครับ อย่าได้มาสร้างกรรมสร้างเวรกันเลยครับ

การฟ้องร้องคุณเอกชัยนั้นไม่ยาก แม้แต่ความเห็นด้านบนนี้เองคุณเอกชัยยังเปิดช่องให้ผมฟ้องได้อีกในข้อที่สี่ เรื่องนี้ถ้าเป็นคดีขึ้นมาโอกาสที่คุณเอกชัยจะแพ้นั้นสูงมากนะครับ

คุณเอกชัยอาจต้องพิจารณาสิ่งที่ทนายของคุณเอกชัยบอกให้ดีๆ นะครับ เท่าที่ผมทราบ การที่จำเลยจะเรียกเงินจากโจทย์ได้นั้นต้องชนะคดีที่ถูกฟ้องก่อน จากนั้นถึงฟ้องกลับและต้องชนะในคดีที่ฟ้องกลับด้วยนะครับ ใช้เวลากันเป็นปีๆ ทีเดียวครับ ผมไม่ทราบว่าทนายที่จะทำเช่นนี้นั้นได้ทราบรายละเอียดของเหตุการณ์หรือยังเพราะเขาต้องชนะถึงสองรอบนะครับ ทนายที่ไม่คิดค่าวิชาชีพทนายความกับลูกความแต่ยังไงเขาก็ต้องคิดค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดี แล้วก็ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกครับ

ปกติคดีฟ้องหมิ่นประมาทนั้นจะต้องผ่านการไกล่เกลี่ยก่อนครับ โดยทั่วไปก็จะตกลงกันได้โดยจำเลยยอมจ่ายค่าเสียหายบางส่วนให้แก่โจทย์เพื่อไม่ให้ยืดเยื้อและต้องรับภาระค่าใช้จ่ายที่โจทย์เรียกร้องครับ แต่ถ้าไกล่เกลี่ยกันไม่ได้เรื่องก็ถึงศาลครับ

ส่วนคดีตาม พรบ.ความผิดทางคอมพิวเตอร์นั้นเป็นคดีอาญาที่ศาลจะไม่ไกล่เกลี่ยครับ

ผมเป็นโจทย์นั้นผมไม่่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่ เงินทองผมก็พอมีอยู่พอประมาณไม่เดือดร้อนที่จะจ่ายในการดำเนินคดีได้ ประสบการณ์ในการมีเรื่องฟ้องร้องกับคนอื่นจนชนะผมก็ผ่านมาแล้ว แต่ผมไม่ต้องการสร้างเวรกรรมต่อกันกับคุณเอกชัยด้วยการฟ้องร้องนะครับ

ดังนั้นขอให้เลิกแล้วต่อกันเถิดครับ อย่าได้จองเวรของกรรมกันต่อไปอีกเลย คุณเอกชัยต้องการให้ผมขอโทษในฐานะผู้ดูแลระบบผมก็ขอโทษแล้ว ขอให้จบแต่เพียงนี้เถิดครับ ขอให้แต่ละฝ่ายได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสงบตามที่ควรเถิดครับ

1. ที่เคยบอก "ข้อมูลทุกอย่างที่เกิดขึ้นใน GotoKnow ไม่ว่าจะถูกลบไปแล้วหรือแก้ไขเปลี่ยนแปลงอย่างไรก็ตามสามารถเรียกคืนได้หมด ย้อนหลังไปได้มากกว่า 90 วัน" แต่ที่ไม่ให้ผมเพราะผมพูดไม่ดี นั้น ผมเข้าใจผิดไปเอง มันคนละเรื่องใช่ไหมครับ

2. เมื่อคุณธวัชชัย ยอมบอกว่า "ขอโทษครับ ระบบเราไม่มีส่วนที่ให้สมาชิก export data ได้ทีเดียวทั้งหมดครับ ถ้าจะทำเช่นนั้นก็คงต้องขอให้ copy-and-paste ข้อมูลออกไปเองครับ" ( ที่จริงผมยัง งง นะ ผมหมายถึงข้อมูลที่มันหายไปเกินครึ่งบันทึกหลังจากเข้าไปแก้เล็กน้อยแล้วกด "จัดเก็บข้อมูล" ที่ http://www.gotoknow.org/posts/481848  บันทึกเดียวเท่านั้นครับ  มันหายไปแล้ว copy ไม่ได้แล้ว

เมื่อยอมขอโทษแล้ว ผมก็ยอมจบครับ ขอนิดเดียว ขอให้ทิ้งข้อความนี้ของผมไว้ 5 วันเท่านั้นเองครับ หลังจากนั้นถ้าอายก็ลบออกได้ ถ้าลบออกก่อน 5 วัน ผมขอพิมพ์ใหม่

( ในส่วนเรื่องขึ้นศาลใครจะแพ้ใครจะชนะ จากพฤติกรรมที่ผ่านมาคุณคงรู้นะว่าผมเชื่อใคร แต่ถ้าจะให้จบก็จบตรงนี้ครับ )

ผมเป็นสมาชิก G2K มา 4 ปีถึงจะมีบันทึกไม่มากและไม่อาจเรียกว่าเป็น blogger ได้เพราะยังขาดคุณสมบัตือีกหลายประการ แต่ก็รู้สึกอบอุ่นเพราะที่นี่เป็นสังคมที่เราต่างแบ่งปันซึ่งกันและกัน คงจะไม่ผิดนักถ้าจะบอกว่าที่นี่เป็น community ที่มีเหล่าสมาชิกร่วมกันช่วยสร้างสรรค์ หลายครั้งที่ผมเขียนบันทึกไปแล้วไม่ค่อยมีใครเข้ามาอ่านแต่ก็มี อ.ธวัชชัยและ อ.จันทวรรณ ข้ามาให้กำลังใจอยู่เสมอ (แม้จะเขียนได้แย่มากๆก็ตาม)

ทุกที่มีความคิด ความเห็นที่แตกต่างกันเสมอแหละครับ เพราะบางเรื่องอาจจะมองคนละมุมกัน แต่หากบนความต่างนั้นมีเหตุผลที่รองรับได้ ผมคิดว่าทุกฝ่ายก็ย่อมที่จะยอมรับกันได้ แต่ขออย่าให้ใช้อคติและอารมณ์จนออกนอกเหตุผลเท่านั้น

ถ้าหากเรื่องนี้เป็นข้อขัดแย้ง ผมก็แอบตามมาหลายวันแล้วพอจะเข้าใจอะไรๆบ้าง หากจบลงได้ด้วยดีก็เป็นเรื่องที่ดีครับ และก็ขอแสดงความยินดีที่ท่านอาจารย์ธวัชชัยจะไม่หยิบเอา พรบ.คอมฯมาใช้เพราะผมเองก็ไม่เห้นด้วยกับกฎหมายฉบับนี้

อยากให้สมาชิกลองอ่านบทความของคุณ Sue Waters ที่เขียนไว้ที่ http://theedublogger.com/2009/01/20/why-you-shouldnt-write-your-posts-using-word/ ไม่ใช่อยากให้ดูแค่ที่เธอเขียนนะครับ แต่อยากให้ดูคอมเม้นท์ด้วยเพราะแต่ละคอมเม้นท์ทั้งที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยล้วนมีเหตุผลที่น่าสนใจมาสนับสนุนทั้งสิ้น

ที่สำคัญเป็นความเห็นที่ยอมรับซึ่งกันและกันซึ่งผมอยากให้มีมากๆที่นี่ครับ

พี่น้องทางความคิด. พี่น้องทางสัคมออนไลน์ พี่น้องร่วมชาติ. พี่น้องร่วมศรัทธา. พี่น้องร่วมสายเลือดจากมนุษย์คู่แรก. ลดการตอบโต้ ใช้การรับมือแทน. ขอพรให้กัน. ท่านไม่เข้าใจเราก็ขอพรให้ท่าน. เราไม่เข้าใจท่านก็ขอพรให้ตนเอง. ไม่ต้องเกลียดชังกัน เจตนารมณ์ของใคร ก็เป็นบัญชีของผู้นั้น. นั่นแหละ ที่สันติธรรมจะแก้ทุกๆปัญหาที่เกิดขึ้นจาก พญามาร กระซิบให้ พี่น้องวิวาทะถึงเกลียดชังกัน. สันติ สันติ. ถ้อยแถลง มิใช่ข่มขู่ต่อกันเท่านั้นที่จะไม่มีการแบ่งข้างกันของมนุษย์. จงรู้เท่าทันพญามาร พญามารนั้นใช้วรรณกรรมที่มนุษย์สร้างนั่นแหละแบ่งแยกพี่น้องมนุษย์ออกจากกันมานานแล้ว.

ขอบคุณคุณ ​Lungnoke และคุณสันติธรรมสำหรับข้อมูลและความคิดเห็นครับ

ที่จริงแล้วบันทึกที่เขียนมาจาก Microsoft Word นั้นถ้าเปิดโค๊ดดูก็จะเห็น tags ขยะเยอะมากครับ สำหรับสมาชิกที่สื่อสารกันได้ด้วยมิตรภาพนั้นเวลาเจอปัญหานี้ผมก็จะแนะนำให้ดูโค๊ตในบันทึกเป็นตัวอย่าง ที่ผ่านมาก็ได้แนะนำสมาชิกมาหลายท่านครับ

ความเห็นของคุณสันติธรรมนั้นตรงกับความคิดผมเลยครับ ในกรณีนี้ผมรู้สึกได้เลยครับ ว่าสิ่งที่ศาสดาศาสนาต่างๆ บอกไว้นั้นถ้าเราไม่สังเกตเราก็จะไม่รู้ แต่พอสังเกตกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราก็จะเห็นถึงความจริงนั้นครับ

ขออนุญาตต่อว่าคุณเอกชัยในเนื้อหาที่เขียนตรงนี้อีกครั้งว่า ไม่เหมาะสมมีนัยยะของการ"หาเรื่อง"อยู่ดี ใน 

"เมื่อยอมขอโทษแล้ว ผมก็ยอมจบครับ ขอนิดเดียว ขอให้ทิ้งข้อความนี้ของผมไว้ 5 วันเท่านั้นเองครับ หลังจากนั้นถ้าอายก็ลบออกได้ ถ้าลบออกก่อน 5 วัน ผมขอพิมพ์ใหม่

( ในส่วนเรื่องขึ้นศาลใครจะแพ้ใครจะชนะ จากพฤติกรรมที่ผ่านมาคุณคงรู้นะว่าผมเชื่อใคร แต่ถ้าจะให้จบก็จบตรงนี้ครับ )

ทำให้รู้สึกว่า การที่อ.ธวัชชัยตอบคุณเอกชัยไปนั้น คุณเอกชัยไม่ได้รับสารไปอย่างแท้จริง และขอยืนยันว่า สิ่งที่เขียนสะท้อนตัวตนของคนเขียน คุณเอกชัยควรอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนอีกครั้ง และโปรดพิจารณาอย่างไม่มีอคติดูนะคะ 

 

ขอบคุณอ.ธวัชชัยที่ให้โอกาสพวกเราได้พิจารณาเนื้อหาที่ตอบโต้กันอย่างเปิดเผยชัดเจน ทุกอย่างที่เขียนสะท้อนตัวตนของคนเขียนนั่นเองนะคะ ดีใจที่อ.ธวัชชัย อโหสิได้ค่ะ ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้นจริงๆค่ะ

ขอบคุณพี่โอ๋มากสำหรับความเห็นครับ ตอนนี้ผ่านมาได้หลายวันก็ดูเหมือนเรื่องจะจบลงได้ครับ

คุณธวัชชัย ปล่อยข้อความทั้งหมดไว้ก็ดีนะครับ ข้อความของคุณ โอ๋-อโณ ด้วย ไม่ต้องห่วงว่าผมจะเสียหายนะ ผมคิดว่าผู้มีสติปัญญาอยู่เหนืออคติทิฐิมานะจะพิจารณาได้ ขอบคุณครับ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท