ค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนวิสุทธรังษี 2556(2)


ทักษะการถามคำถามเป็นทักษะที่จะช่วยกระตุ้นให้นักเรียนหาคำตอบ การสอบในชั้นเรียน โดยเฉพาะข้อสอบปรนัย ไม่สามารถวัดว่า นักเรียนมีความรู้แค่ไหน บางครั้งวัดได้แต่ความ จำของนักเรียน การนำไปใช้ การวิเคราะห์ สังเคราะห์ ประเมินค่า บางทีเราวัดไม่ได้จาก ข้อสอบปรนัย

ผู้เขียนขอเขียนต่อจากบันทึกนี้นะครับบันทึกนี้ต้องเขียนต้องหลายอาทิตย์แล้ว ตอนนี้

พยายามจัดการกับบันทึกที่เขียนค้างไว้ครับ...หลังจากที่นักเรียนได้เรียนการพับกระดาษใน

ตอนกลางคืนมีกิจกรรมงานวัด นักเรียนได้จัดกิจกรรมเป็นซุ้มใครซุ้มมัน ออกแบบซุ้มเป็นการ

ต่อยมวยไทย แต่ใช้ภาษาอังกฤษ

ซุ้มผีไทย กำลังว่าจะวิจารณ์ว่าน่ารักหรือน่ากลัวดี แต่นักเรียนทำได้เนียบดีมาก บางตัว เอ้ยบางคนดูไกล ถ้าพบกลางคืนก็หนาวเหมือนกัน

ผู้เขียนให้นักเรียนแต่ละซุ้มนำเสนอเป็นภาษาอังกฤษ แล้วให้คนอื่นร่วมการแสดงและดู

การนำเสนอด้วย

หลังจากนั้นก็เป็นการแข่งขันกีฬาเป็นภาษาอังกฤษ มีหลายคนออกอาการหมดแรง เท่าที่ผู้

เขียนมีประสบการณ์นั้น นักเรียนค่อนข้างซน แต่ตั้งใจดี เลยต้องทำให้หมดแรง คืนแรก

นักเรียนจะได้นอนหลับ ว่ากันว่าเด็กซนเป็นเด็กฉลาด 555

เอาภาพความซนและน่ารักของนักเรียน(รุ่นน้องผู้เขียน) มาให้ดูครับ ก่อนนอนนั้น ได้ให้

นักเรียนนั่งสมาธิและเล่าเรื่องผีเคโร๊ะ ให้ฟัง 555 สนใจเรื่องนี้ไหมครับ...ไม่น่าเชื่อเนอะ

นักเรียนนิ่งเป็นเหมือนกัน 555

ในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้นมีกิจกรรม Running Dictation ให้นักเรียนไปดูข้อความแล้วมา

บอกให้เพื่อนเขียน ในตอนสุดท้าย ก็ช่วยกันสรุปว่าข้อความที่อ่านแล้วมาบอกเพื่อนเขียน

นั้นเป็นเรื่องอะไร

ผู้เขียนให้นักเรียนฟังเพลงภาษาอังกฤษ แล้วช่วยกันเรียงประโยคเพลงที่ฟังด้วย ไม่ได้ใช้

กิจกรรมนี้นานมาก ผู้เขียนพบว่านักเรียนช่วยเหลือกันได้ดี

กิจกรรมต่อมาคือการวาดภาพสัตว์ประหลาด(Monster) ตามจินตนาการของนักเรียนว่าจะ

วาดตัวอะไร แต่ต้องช่วยกันบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ


ในแต่ละกลุ่มออกมานำเสนอสัตว์ประหลาดของตัวเองได้ ผู้เขียนเองนั้น ชอบดูความคิด

สร้างสรรค์ของนักเรียน ยิ่งนักเรียนให้เหตุผลมากเท่าไร ก็จะทราบว่านักเรียนมีความคิด

สร้างสรรค์มากเท่าใด ผู้เขียนใช้คำถามเป็นภาษาอังกฤษ นักเรียนก็ตอบได้ไม่แพ้ภาษา

ไทย

ทักษะการถามคำถามเป็นทักษะที่จะช่วยกระตุ้นให้นักเรียนหาคำตอบ การสอบในชั้นเรียน

โดยเฉพาะข้อสอบปรนัย ไม่สามารถวัดว่า นักเรียนมีความรู้แค่ไหน บางครั้งวัดได้แต่ความ

จำของนักเรียน การนำไปใช้ การวิเคราะห์ สังเคราะห์ ประเมินค่า บางทีเราวัดไม่ได้จาก

ข้อสอบปรนัย

ก่อนจากกันได้ถ่ายรูปรวมกัน ดูแล้ว มีความสุขนะครับ ผู้เขียนดีใจ ได้รับใช้และตอบแทน

โรงเรียนเดิมที่เราเรียนมาในสมัยยังเป็นนักเรียนมัธยมศึกษา ขอบคุณทุกๆๆท่านครับที่เข้า

มาอ่าน...

หมายเลขบันทึก: 549651เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2013 14:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2013 21:03 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

แหม !!!!  สัตว์ประหลาดจัดฟันด้วย

จัดฟันด้วยทันตแพทย์นะค้า  อย่าไปจัดฟันแฟชั่น .... เหงือกเยิน  อันตรายมาก

 

ขอบคุณคุรหมอมากครับ 

เด้กๆๆเข้าใจออกแบบนะครับ

สนใจการจัดฟันแบบทันตแพทย์ครับ

อยากให้คุณหมอเขียนให้อ่านจังเลยครับ

* มาร่วมสนุกกับกิจกรรมดีๆมีประโยชน์นี้...เห็นด้วยที่ "ข้อสอบข้อสอบปรนัย ไม่สามารถวัดว่า นักเรียนมีความรู้แค่ไหน..."   ในยุคของพี่ใหญ่ เราถูกทดสอบด้วย ข้อสอบอัตนัย..ได้คิดวิเคราะห์โจทย์อย่างเต็มที่

 

 

- เมื่อ ต้อง คุยเรื่อง การออกข้อสอบ เพื่อการวัด ประเมิน.... มีเรื่องราวมากมาย ในสยามประเทศ....อีกหลายตำนาน...

- เห็น อาจารย์ ทุ่มเททำงานแล้ว  มีความสุข ไปด้วยค่ะ

ขอบคุณพี่ใหญ่มากครับ

สมัยผมก็มีแต่อัตนัย

ต้องคิดก่อนเขียนเลยครับ

ขอบคุณคุณจอยมากครับ

ทำทุกๆๆอย่างที่ทำได้ ทำแล้วมีความสุขดีครับ

เรื่องผีเคโร๊ะ เป็นยังไงหนอ ไม่รู้จักมาก่อนเลยค่ะ

กล้วยไข่สนใจนะซิ 555

ไม่บอก...

-สวัสดีครับอาจารย์...

-เรื่องผี  ๆก็ได้สาระ 5555

-ผีที่นี่ไม่น่ากลับอย่างที่คิด....

-น่ารักอีกตะหาก 555

-ขอบคุณครับ...

ผีน่ารักมากๆครับ

เข้าใจทำ

  • เห็นด้วยค่ะที่ว่าเด็กซนเป็นเด็กฉลาด และต้องรวมถึงหัวหน้าเด็ก ทำให้ได้รับทักษะและประสบการณ์ดีๆ
  • ทำงานอย่างสนุกเสมอเลยนะคะ เชียร์ๆๆค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท