ชีวิตที่พอเพียง : ๑๙๙๙. สัมผัสความไพเราะของเสียงคลื่นซัดฝั่ง
โชคดีจริงๆ ที่เขาเปลี่ยนห้องพักที่ iTara Resort & Spa ให้ผมเป็นบังกะโล หมายเลข ๔๑๐๑ อยู่ติดริมทะเล คืนวันที่ ๒๓ ส.ค. ๕๖ ผมจึงได้นอนฟังความไพเราะของเสียงคลื่นซัดฝั่ง ในห้องนอนที่ปิดแอร์ เพื่อลดความเย็นและเพื่อฟังเสียงคลื่นซัดฝั่งชัดขึ้น จนหลับไป
ผมบอกตัวเองว่า ผมพ้นวัยฟังเสียงคลื่นซัดฝั่ง เป็นเสียงกระซิบสั่งรักของรวงทอง ทองลั่นทมเสียแล้ว
เช้าวันที่ ๒๔ ผมตื่นขึ้นมาฟังเสียงคลื่นยามเช้าตั้งแต่ตีห้า และเขียนบันทึกนี้ เพื่อจารความรู้สึกแห่งความสุขจากการได้รับรู้เสียงคลื่นอันไพเราะทางโสตประสาท ได้รับรู้ลมเย็นสบายทางประสาทสัมผัส และรอรับรู้ท้องฟ้างามยามรุ่งอรุณผ่านจักษุประสาท และอิเล็กทรอนิกส์ประสาท คือกล้องถ่ายรูป แถมด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ ของพลับพลึงดอกแดง
สามทุ่ม คืนวันที่ ๒๓ ผมออกไปดูท้องฟ้า (นานๆ ครั้งจะได้มีโอกาส) พบว่ามืดมิด ไม่มีทั้งเดือนและดาว คงเพราะเมฆฝนบดบัง แต่เช้าวันนี้ ดูท้องฟ้าโปร่งขึ้นบ้าง ผมจึงได้สัมผัสท้องฟ้ายามเช้าที่ให้ความสดชื่นยิ่ง
ได้มีโอกาสสัมผัสแสงอรุณที่ค่อยๆ เพิ่มความสว่างทีละน้อยๆ เป็นโอกาสสังเกตความรู้สึกของตนเอง ที่นานๆ จึงจะได้ทำสักครั้ง
เมื่อคืน(วันที่ ๒๓)หลังอาหารเย็น ทีมผู้บริหารร้องเพลงและเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน ผมนั่งสัมผัสความสุขจากความสนุกนั้นจนสองทุ่มก็หลบกลับมาที่ห้อง เพื่อสัมผัสความสุขต่างแบบ...ความสุขจากธรรมชาติ จากการอยู่กับธรรมชาติ ซึ่งต่างจากความสุขจาก socialization ...ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
ผมมีนิสัย introvert ชอบอยู่กับตัวเอง และอยู่กับธรรมชาติ โดยเฉพาะที่โล่ง ไม่ชอบอยู่ในที่คนมากๆ ชอบความเงียบมากกว่าเสียงอึกทึก
เสียงคลื่นซัดฝั่งเป็นเสียงอึกทึก ยิ่งที่ชายหาดของ ไอธารารีสอร์ทยิ่งอึกทึก เพราะมันซัดกำแพงหินที่ชายหาด ตามปกติเสียงเช่นนี้ไม่รื่นรมย์สำหรับผม
แต่คราวนี้ผมบอกตัวเองว่า ไม่ได้นอนฟังเสียงคลื่นมานานแล้ว โอกาสพักที่ห้องที่อยู่ติดชายหาดเช่นนี้หายาก ผมจึงควรใช้โอกาสนี้เพ่งสัมผัส และเรียนรู้ความไพเราะงดงาม ของเสียงคลื่นซัดฝั่ง เมื่อตั้งใจเช่นนี้ ความรู้สึกว่าเป็นเสียงอึกทึกก็หายไป กลายเป็นเสียงธรรมชาติ ที่นานๆ จะมีโอกาสได้รับ
วิจารณ์ พานิช
๒๔ ส.ค. ๕๖
ระหว่างทางนั่งรถยนต์กลับบ้าน
|
คลื่นซัดฝั่งที่หน้าห้องพักเย็นวันที่ ๒๓
|
|
คลื่นซัดกัดเซาะชายฝั่งจนเจ้าของที่ต้องทำกำแพงหินป้องกันการกัดเซาะ
|
|
คลื่นยามเช้าวันที่ ๒๔
|
|
ซัดกำแพงหินอย่างรุนแรง
|
|
สาดกระเซ็น
|
|
ชายหาดยามเช้า
|
|
ห้องพักที่ผมนอนฟังเสียงคลื่นอยู่ทางขวาสุด
|
|
คลื่นกระซิบสั่งมายังบังกะโลขวามือ
|
|
พลับพลึงดอกแดงที่หน้าห้องให้กลิ่นหอมอ่อนๆ |
ความเห็น (5)
อ่านแล้วเหมือนได้ยินคลื่นด้วยเลยครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณภาพธรรมชาติที่สวยงามมากนะคะ...
...อรรถรส...ครบครัน ค่ะอาจารย์
ทะเลมีความเคลื่อนไหวให้ผู้คนสัมผัสได้เสมอ
แต่ธรรมชาติของทะเลวันนี้ มีมากเกินไป กระแสคลื่นหลายแห่งพัดเข้าฝั่ง
ทำให้ชายฝั่งถูกกัดเซาะ เข้าไปเรื่อย ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งชายหาดวอนนภาที่ บางแสน ครับ(ข่าว TV)