ลุงเหมย
ข้าราชการครูบำนาญ นายชุมพล บุญเหมย

การฝึกจิต ตอนที่ ๑๐


ขอสัจธรรม จงตั้งมั่นในดวงจิตของท่านกัลยาณมิตรและกัลป์ยาณธรรมทุกท่าน....กราบสาธุทุกคนครับ
           
วันนี้ลุงเหมยขออนุญาตคุยต่อจากคราวก่อนนะครับ เราได้รู้แล้วว่า พละ  ๕  คือ ธรรมอันเป็นกำลัง ๕ ประการ อันมี ศรัทธา วิริยะ สติ  สมาธิ  และ ปัญญา คงจำกันได้นะครับว่า อีตาลุงเคยพูดคุยให้ทราบว่า เราได้เข้าสู่การปฏิบัติอันเป็น สติปัฎฐาน  ๔  แล้ว ซึ่งมี สติ เป็นตัวกำหนด  เมื่อสติเกิด การวิจัยในสภาวะธรรมก็เกิด เป็น  ธัมวิจจะ ( อ่านว่า ทำ – มะ – วิด – จะ เมื่อ ธัมวิจจะเกิด  ความเพียรพยายามก็เกิด  เป็น  วิริยะ  เมื่อ วิริยะ เกิด ความอิ่มใจก็เกิด เป็น ปิติ  เมื่อปิติเกิด  ความสงบก็เกิด  เป็น  ปัสสัทธิ  ( อ่านว่า  ปัด – สัด – ทิ )  เมื่อ ปัสสัทธิเกิด  ความสงบก็เกิด เป็น  สมาธิ ( อันนี้สำคัญ )  เมื่อ  สมาธิเกิด  ความปล่อยวางก็เกิด  เป็น  อุเบกขา ( สำคัญที่สุด )
         
อุเบกขา ในที่นี้ก็เช่นเดียวกันกับอุเบกขาในสังขารุเบกขาญาณ  มีสภาวะเป็นอันเดียว เหมือนแม่น้ำปิง กับแม่น้ำวัง ก็เป็นน้ำอย่างเดียวกัน แต่อยู่คนละที่กันเท่านั้น  ส่วนสภาวะนั้นเป็นอันเดียวกัน

          เมื่อมีโพชฌงค์ ๗ เกิดขึ้นแล้ว มรรคมีองค์ ๘ ก็เกิดขึ้น คือ เกิดมาตั้งแต่เริ่มปฏิบัติ อันมี ศีล สมาธิ ปัญญา  มรรค มีองค์  ๘  ท่านเปรียบสัมมาทิฏฐิ เหมือนหัวรถจักร  ส่วนมรรคที่เหลือทั้ง  ๗  เปรียบเสมือนรถไฟ  ๗  ตู้เรียงกัน เมื่อหัวรถจักรกสเคลื่อน มันก็จะดึงตู้ที่ ๑ ให้เคลื่อนาตามไป ตู้ที่ ๑ ก็จะดึงตู้ที่ ๒  ตู้ที่ ๒ ก็จะดึงตู้ที่  ๓  และจะดึงกันต่อ ๆ ไปจนถึงตู้ที่  ๗ 
          เมื่อรถไฟ  ๗  ตู้  เคลื่อนไปอย่างรวดเร็วพร้อมกัน รถไฟนั้นก็จะเป็นขบวนเดียวกัน  สามารถวิ่งไปสู่จุดหมายปลายทางได้พร้อมกัน

          ทีนี้เราก็ทราบแล้วว่า เมื่อเราปฏิบัติจนเกิดสัมมาทิฏฐิ ......  เกิดสัมมาสังกัปปะ  ...... เกิดสัมมาสมาธิ ...... เกิดสัมมาญาณะ ........ เกิดสัมมาวิมุติ  คือความหลุดพ้น นั่นคือสภาวะที่กิเลสได้ถูกประหารโดยมรรคญาณ  นั่นเอง (  ซึ่งเป็นสิ่งที่มวลมนุษย์เราต้องการ คือ หลุดพ้น ) ..... โอ้ย..กว่าจะปฏิบัติได้ตามที่อีตาลุงได้คุยให้ฟังจนมาถึงตอนนี้ มันยากเย็นแสนเข็ญ....แต่ก็ขอให้กำลังใจว่า...จงปฏิบัติต่อไป และต่อไป สักวันหนึ่งความสำเร็จจะบังเกิดขึ้นในดวงจิตของท่าน  อีตาลุงจะคอยเป็นลังใจให้ จงนึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่าน  กว่าท่านจะปฏิบัติได้จนบังเกิดเป็นความหลุดพ้นท่านทรงใช้ความเพียรพยายามสักเท่าไร อย่างน้อยแม่เราจะทำไม่ได้เหมือนพระองค์ท่าน  ก็ขอให้ทำเถิด สักวันหนึ่งความสำเร็จก็จะบังเกิด ... สาธุ ทุกท่านครับ

 

 

หมายเลขบันทึก: 548946เขียนเมื่อ 22 กันยายน 2013 09:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 กันยายน 2013 09:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท