กลยุทธ์น่านน้ำสีคราม (Blue Ocean Strategy : BOS)
ปราณี ตันประยูร (2553)กล่าวว่า กลยุทธ์น่านน้ำสีคราม (Blue Ocean Strategy : BOS) พัฒนาโดย W.Chan Kimจาก สถาบัน INSEAD ที่มาของแนวคิดนี้ คือจากสถานะการณ์การแข่งขันในปัจจุบันธุรกิจส่วนใหญ่จะเน้นการเอาชนะคู่แข่งเพื่อชิงส่วนครองตลาดหรือความได้เปรียบจากคู่แข่งซึ่งมักจะลงเอยด้วยการมีสินค้าหรือบริการที่มีรูปลักษณ์ใกล้เคียงกันจะหาความแตกต่างไม่ได้และกลยุทธ์สุดท้ายที่นำมาใช้ก็คือ ราคา ซึ่งเป็นกลยุทธ์ที่เจ็บตัวกันทุกฝ่ายดังที่เรียกกันว่ากลยุทธ์ทะเลสีเลือด (Red Ocean) เพราะต่อสู้กันจนนองเลือด
ดังนั้น กลยุทธ์ใหม่ที่นำมาใช้คือการแสวงหาทะเลแห่งใหม่ที่สดใสเปรียบได้กับท้องทะเลสีคราม หลักการสำคัญของ BOS คือ 1) ไม่มุ่งการแข่งขัน 2) ไม่มุ่งเอาชนะคู่แข่งแต่มุ่งทำให้คู่แข่งล้าสมัย 3) มุ่งสร้างความต้องการใหม่ (New Demand Creation) ที่ไม่เคยมีมาก่อน และ 4) พยายามหากลุ่มลูกค้าใหม่ จะเห็นได้ว่าสิ่งที่ BOS เน้นคือการสร้างคุณค่าใหม่ (Value Innovation) ดังนั้นแนวทางสู่ BOS ประกอบด้วย 6 เส้นทาง ดังนี้
1. การมองข้ามกรอบของอุตสาหกรรม
2. การมองข้ามกลุ่มกลยุทธ์
3. การมองข้ามกลุ่มผู้ซื้อ
4. การมองออกนอกขอบข่ายของสินค้าและบริการ
5. การมองข้ามออกไปเน้นด้านอารมณ์
6. การมองข้ามกาลเวลา
ตัวอย่างเช่น - การบินไทยจัดบริการสายการบินต้นทุนต่ำโดยนกแอร์
- เครือซีเมนต์ไทยวางตำแหน่งให้กระเบื้องCOTTOเป็นสินค้าแฟชั่นและสร้างคุณค่าทางด้านอารมณ์
- i-Mobile ของ SAMART
- iPod และ I-tune Music Store
สถาบันการศึกษาหลายแห่งคงปฏิเสธไม่ได้ว่ากำลังอยู่ในทะเลสีเลือด ก็คงต้องมองหาทางออกไปสู่น่านน้ำสีคราม เช่น หลักสูตรใหม่ ๆ การเป็นพันธมิตรกับสถาบันการศึกษาอื่น การดึงผู้ประกอบการที่ยังขาดคุณวุฒิมาเป็นกลุ่มเป้าหมาย การบริการอื่น ๆ นอกจากการสอน ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ปัญหาของน่านน้ำสีครามคือไม่มีองค์กรใดที่สามารถรักษาฐานที่มั่นได้อย่างต่อเนื่อง เพราะเมื่อเวลาผ่านไปน่านน้ำสีครามย่อมถูกแปรเปลี่ยนเป็นท้องทะเลสีแดง ณ เวลานั้น คงต้องหาทะเลแห่งใหม่ที่มั่นคง ยั่งยืน เป็นท้องทะเลที่เงิน/กำไรไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เป็นท้องทะเลที่มีความเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่ต่อมนุษย์โลก ถึงเวลานั้นคงต้องหาทะเลสีขาว White Ocean ให้พบ .................
ไม่มีความเห็น