ใจพาไป
วันหยุด สุดสัปดาห์ ที่ผ่านมา .. ผู้เขียน... มักจะตื่นนอน แต่เช้า ...เพื่อ มาดื่มด่ำ กับบรรยากาศ ยามเช้า "ที่บ้าน" ซึ่งในวันปกติ ไม่ค่อย ได้ สัมผัส บรรยากาศ ในยามเช้า ที่บ้านมากนัก.....
หลังจาก ปฏิบัติภารกิจ ...งานบ้าน...ด้วยตนเอง หลายประการแล้ว ....ฤกษ์งามยามดี...สะดวก กาย - สะดวกใจ...จึง ชักชวน "คุณแม่" ... ไปผักผ่อน ...
...แม่... เล่า ขับขาน ให้ฟังว่า ....เมื่อใด ที่แม่ แต่งตัวเดินออกจากบ้าน...ชาวบ้าน ในระแวก ใกล้เคียง จะถามว่า " ยาย....ไปไหน ".....
...แม่... ตอบ ติดตลก ... จากชีวิตจริง คือ .....ชีวิตบั้นปลายนี้ ไปได้เพียง สองแห่ง คือ
ไปโรงพยาบาล ( เพราะไปพบแพทย์ ตามนัด ประมาณ 2 เดือน ต่อ 1 ครั้ง โรคเบาหวาน ความดัน หัวใจ)
แห่งที่สอง คือ ไปวัด (แม่จะเตรียม ข้าว ปลา อาหาร ไปทำบุญที่วัด "ทุกวันพระ" ตลอดช่วงฤดู เข้าพรรษา) .....
.... การพูดคุย นัดหมาย กับแม่ เป็นไปโดยไม่ได้ นัดหมาย ล่วงหน้า... ( ผู้เขียน ตั้งใจไว้ ระยะหนึ่งแล้ว )..... ได้เวลา พาแม่ไป สักที ....
ใช้เวลาขับรถ ประมาณ 40 นาที สบาย ๆ จากบ้านรังสิต ออกถนนมอเตอร์เวย์ จุดหมายคือ ถนนรามคำแหง และ ที่นั่นคือ "ตลาดน้ำขวัญ-เรียม"........
แม่ พูด คุย อย่าง มีความสุข (นินทา พ่อ..555) ... ตลอดทาง .. แต่งตัวทะมัดทะแมง พร้อม "ตะกร้าใส่ของ คู่ใจ ใบเดิม" .....
... "ตลาดน้ำ ขวัญ-เรียม" เป็นสถานที่ ผักผ่อน ท่องเที่ยว ในกรุงเทพฯ จับจ่าย ซื้อของ อุปโภค - บริโภค ครบครัน....ดูรายละเอียดเพิ่มเติม ที่นี่
.....อาหารกลางวัน มื้อ นี้ " หอยทอด ทะเล" ..... ตั้งใจ พาแม่ ไปลิ้มลอง...."อร่อย" สมคำร่ำลือ.... จานละ 70.- บาท X 2 จาน 140.- บาท น้ำดื่ม 2 แก้ว 40.- บาท รวม 180.- บาท ..... ผู้เขียน อาจ จะคุ้น ชิน กับ การใช้ชีวิต ในเมืองหลวง มาเกือบทั้งชีวิต... ในขณะที่ แม่.....บ่น ว่า "แพงจังเลย" ...../// ทำไงได้ "คนกรุง" ไม่มีทางเลือก.....
นานาทรรศนะ....แล้วแต่ "กำลัง" การจับจ่าย ใช้ชีวิต ของแต่ละคน.......
... จูง มือ แม่ เดิน ซื้อ ขนม - นมเนย กับข้าว- กับปลา กระจุ๊ก กระจิ๊ก / / ฝากพ่อ และ ลูก ๆ หลานๆ ที่บ้าน...จนพอใจ....
...สิ่งที่สังเกตุได้.... คือ ของทุกสิ่งที่แม่ ซื้อ ... ไม่มี ของแม่เองเลย สักชิ้นเดียว .... นี่ของลูก คนนี้ // นั่น ฝากลูกคนนั้น ...//// นี่ ฝาก พี่สะใภ้ คนนี้.....// โน้น ฝากพ่อ.....
... ตลอดการเดิน ซื้อของ และ นั่งทานอาหาร....แม่จะพูด ถึง ลูกชาย อีก คน (พี่ชายของผู้เขียน) อยู่เสมอ ว่า...อยากชวนให้มาด้วย.....
ชีวิต "แม่" ไม่เคย มีตัวเอง อยู่ในสมองแม่เลย........มีแต่ คนที่แม่รัก มีแต่คนที่แม่จะดูแล.......มีแต่คนที่แม่ อยากจะให้.....อย่างไร้เงื่อนไข.......
ผู้เขียนเชื่อว่า " แม่ " เกือบ ทุกคน คงเป็นเช่นนี้ กระมัง.......
.....สังเกตุว่า แม่ มีความสุข สบายใจ ในเวลาเพียง 3 ชั่วโมง...... ขากลับ... "หลับตลอดทาง"....คงจะเพลีย......
ฉัน ขับรถ มองผ่าน กระจกส่องหลัง เห็น แม่เอนหลัง หลับอยู่กับเบาะ ในขณะที่สองมือ อุ้ม เกาะ ข้าว ของ นำไปฝากลูก........
....บันทึกนี้....ผู้เขียน อยาก จารึก ไว้ในภาพความทรงจำ...... และจะพยาม กระทำ ...ให้แม่ ...ตลอดไป.... ขอบคุณแม่ที่อยู่เคียงข้างลูกตลอดมา .......
ขอบคุณที่ให้เกียรติ มาร่วมความทรงจำ ทุกท่านค่ะ
๘ กันยายน ๒๕๕๖
ความเห็น (6)
ดีใจจังเลยครับที่อาจารย์พาแม่ไปทานข้าว
คุณแม่ดูมีความสุขและแข็งแรงมาก
ผมเอามาผมมาให้อาจารย์ดูด้วยครับ
คุณแม่มหัศจรรย์
vอ่านแล้วคิดถึงแม่ครับ
ขอบคุณครับ
อ่านแล้วมีความสุขมากครับ...
...อ่านแล้วมีความสุขค่ะ...
ขอชื่นชม แห่งความดีและมีความสุขครับ
ครูหยินอ่านแล้วมีความสุขมากตามไปกับน้องจอยด้วย
น้องจอยเป็นลูกที่ดี...มองเห็นความงดงามของคุณธรรมมีความละเอียดอ่อน
มีความกตัญญูซึ่งครูหยินเชื่อว่า...สิ่งเหล่านี้จะช่วยนำพาชีวิตน้องจอย
ให้พบแต่สิ่งดีงามและประสบความสำเร็จ
อ่านแล้วอบอุ่น...พี่ดีใจด้วยน่ะ และขอให้ทำบ่อย ๆ
ความสุขของชีวจะเกิดขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ เพราะแม่ คือพระในบ้าน