"ความอึด" ... (รอยเท้าเล็ก ๆ ของเราเอง เวอร์ชั่น ๒ : วินทร์ เลียววาริณ)


 

ความอึด

 

ธอมัส เอดิสัน อาจเป็นที่รู้จักกันในฐานะนักประดิษฐ์อัจฉริยะคนหนึ่งของโลก
เขามีงานที่จดทะเบียนลิขสิทธิ์มากกว่าหนึ่งพันชิ้น
สิ่งประดิษฐ์หลายอย่างของเขามีเพียงแต่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา หรือประเทศที่เขาอาศัย
หากคือทั้งโลก

เขาย่อมเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน

 

แต่หลายคนอาจไม่เคยได้ยินเอดิสันบอกว่า

"Genius is one percent inspiration and ninety-nine percent perspiration."

(อัจฉริยภาพ คือ หนึ่งเปอร์เซ็นต์ของแรงบันดาลใจ และอีกเ้ก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นของการทำงานอย่างหนักหน่วง)

 

เบื้องหลังความสำเร็จและงานสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่ใช่ อัจฉริยภาพ หรือ พรสวรรค์
หากคือความอึด

อุปสรรคเกิดขึ้นเสมอ เกิดขึ้นทุกวัน และเกิดขึ้นกับทุกคน คนชนะคือคนที่อดทนกับมันได้

มิใช่ความคิดหรือที่ทำให้ สตีเฟน ฮอว์กิง กลายเป็นนักฟิสิกส์ชั้นเยี่ยมของโลก ทั้งที่พิการ ช่วยตัวเองไม่ได้

มิใช่ความอึดหรือที่ทำให้นักเขียนชาวฝรั่งเศสผู้เป็นอัมพาตทั้งร่าง เขียนหนังสือโดยการกะพริบตาทีละอักษร
เช่นเดียวกับคนตาบอดที่ไต่ถึงยอดเขาเอเวอเรสต์

 

ความอึดเป็นเพียงคำคำเดียวที่อธิบายว่า ทำไมคนที่ดูเหมือนจะไร้ค่า (ที่ควรไปตายและเกิดใหม่)
สามารถทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จนคนทั้งโลกคารวะ

 

หากใช้คำพูดของเอดิสันอีกครั้ง

"Just because something doesn't do what you planned it to do doen't mean it's useless."

(เพียงเพราะว่าบางสิ่งไม่ได้เป็นไปตามแผนที่ท่านวางไว้ มิได้หมายความว่ามันจะไร้ประโยชน์เอาเสียเลย)

 

งานยิ่งยาก ผลสำเร็จยิ่งน่าภาคภูมิใจ

ขำขันเรื่องหนึ่งเล่าว่า ชายคนหนึ่งตั้งใจว่ายน้ำข้ามแม่น้ำสายใหญ่ เมื่อว่ายไปถึงกลางน้ำ
เขาเกิดท้อใจ และว่ายน้ำกลับมาที่จุดตั้งต้นอย่างปลอดภัย

คนจำนวนมากไปไม่ถึงความฝัน มิใช่เพราะพวกเขาอ่อนด้อยกว่าคนอื่น
หากเพราะพวกเขาทิ้งความอดทนไว้กลางทางต่างหาก

 

 

.............................................................................................................................................

 

ไม่มีสิ่งใดที่เราทำไม่ได้ หากหัวใจเราต้องการที่จะทำ

 

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

 

..............................................................................................................................................

ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...

วินทร์ เลียววาริณ.  รอยเท้าเล็ก ๆ ของเราเอง เวอร์ชั่น ๒.  กรุงเทพฯ : ๑๑๓, ๒๕๕๖.

 

หมายเลขบันทึก: 547203เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2013 09:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 2 กันยายน 2013 14:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

สวัสดีค่ะ

- ขอบคุณ  บันทึกคุณภาพ กระทัดรัด ชัดเจน

- ไม่มี  "สิ่งมีคุณค่า" ใดๆ  ได้มาโดยง่าย ....

ชอบมากค่ะ..ไม่มีสิ่งใดที่เราทำไม่ได้ หากหัวใจเราต้องการที่จะทำ

แต่ตอนนี้มีแต่ความอืด..อิ อิ..^_^

 

ขอบคุณบันทึกดีๆครับอาจารย์

 

 

      ความอึด .... เท่านั้น สร้างสรรค์ ผลงาน นะคะ  

     คนชนะ คือ  คนที่อดทน กับปัญหา 

      ความอึด.... คนอึด .... ที่สู้โลกได้เสมอ นะคะ 

 

ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ นะคะ ขอบคุณท่าน Was มากค่ะ

 

..อึด..จริงๆ..คือ..เอดิสัน.."โลก..สว่างไสว..มาจน..ทุกๆ..วันนี้"..แต่..จิตใจคน..กลับ..มืดมิดลง..ทุกๆวัน..๕๕๕๕.คงเป็นเพราะ..อีกหน่อย..คงจ่ายไม่ไหว..มันแพง..จะว่ายน้ำกลับก็คงตายก่อน.อิอิ..(.แอบคิด..ตามประสา..ยายธี)

ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ คุณ Joy ;)...

ว่ายน้ำกลับมาเจอกันครับ คุณ ยายธี 555

ได้แรงบัลดาลใจเยอะมากๆ เลย ขอบคุณครับ

ได้หนังสือแนะนำมาอ่านอีกแล้ว ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท