ผมมั่นใจ..จึงใช้คำพูดในประโยคนี้ ผมให้อะไร..และได้อะไร พูดง่ายๆ คือผมให้ความจริงใจในการบริหารจัดการในโรงเรียนขนาดเล็กทั้งในส่วนของการเรียนการสอน การพัฒนาบุคลากร และแหล่งเรียนรู้ ในท่ามกลางปัญหาอุปสรรค ข้อจำกัดด้านโอกาส และความขาดแคลนในหลายๆด้่าน แต่ไม่นำมาเป็นข้ออ้างหรือเรียกร้องอะไรจากใคร ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ และทำให้ดีที่สุด ศึกษาและใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงอย่างเข้าใจ เข้าถึง และพัฒนาอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง
เมื่อทำงาน..ได้เรียนรู้ เมื่อมีปัญหา ได้แก้ไข ได้บทเรียนต่อยอดการพัฒนาสถานศึกษาอยู่เรื่อยๆ ได้รางวัลมากมายเป็น"กำลังใจ" ทั้งในส่วนของครูและนักเรียน ความสำเร็จฉายให้เห็นทั้งปริมาณและคุณภาพ ผมยังคงก้าวต่อและให้เวลา ให้ความรู้ความสามารถอย่างเต็มกำลัง และไม่ทำไปเพื่อความเด่นความดัง แต่เพื่อความก้าวหน้าที่ยั่งยืนและเกิดความเข้มแข็งในโรงเรียนขนาดเล็ก
จากแหล่งเรียนรู้ไม่หลากหลาย กลับกลายเป็นที่ศึกษาเรียนรู้ดูงาน ผมกับครูจึงได้ประสบการณ์ชิ้นสำคัญ นำมาซึ่งความรักความศรัทธาที่ชุมชนผู้ปกครองมอบให้และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเริ่มเข้ามามีส่วนร่วม เพิ่มงบประมาณอุดหนุนมากขึ้นเป็นลำดับ ทำให้ผมเหนื่อยน้อยลงและมีความสุขในการทำงานมากขึ้น
ด้วยหลักเกณฑ์บางประการของสพฐ. ทำให้เขตพื้นที่มิอาจดูแลโรงเรียนขนาดเล็กได้ทั่วถึงและมองเห็นแต่ประเด็นปัญหา ผมคิดตรงกันข้ามเสมอ จึงไม่รอ ไม่ง้อ และทำให้ดูอยู่ให้เห็น ในที่สุด ๒ - ๓ ปีมานี้ มูลนิธิ-องค์กรเอกชนเห็นความสำคัญในแนวคิดของการพัฒนาแบบบูรณาการ ที่ยึดกระบวนการมากกว่า"วัตถุ" โรงเรียนจึงได้รับความช่วยเหลือทั้งในด้านวัสดุอุปกรณ์และเงินสนับสนุน "เกษตรพอเพียง"แบบไม่ต้องพึ่งพางบประมาณอุดหนุน(รายหัว)เลยแม้แต่น้อย
สายธารแห่งศรัทธามาจากภายนอกมากขึ้นเป็นลำดับ ยิ่งให้จึงยิ่งได้ ยิ่งจริงจังจริงใจ ยิ่งได้บทเรียนอันล้ำค่า ที่จะมุ่งมั่นและไปต่อ นับวันจะโชคดีที่มีโอกาสได้เห็นโลกภายนอก จากความไว้วางใจของต้นสังกัด
มอบหมายให้ผมไปประเมินโรงเรียนดีๆ ที่เป็น"สถานศึกษาแบบอย่างพอเพียง" เห็นต้นแบบมากมายที่ผมสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้เลย แต่ก่อนหน้านั้นก็คิดอยู่เสมอ ว่าเราก็แค่ผู้บริหารตัวเล็กๆการศึกษาใช่ว่าจะสูงส่ง สมัครพรรคพวกใช่ว่าจะมากมาย แต่ได้รับเลือกให้ทำหน้าที่อันทรงเกียรติ ตรวจสอบ ติดตามและชี้แนะสถานศึกษาทั้งในและนอกเขตพื้นที่การศึกษา..ผมยกความดีให้กับสถานศึกษาของผม ที่ยังอยู่ในสายตาของคนที่รู้ค่าและรู้ว่านี่แหละคือ "ของจริงเชิงประจักษ์"
สองวันแล้ว ที่บริษัทมอลล์ แอ๊กเซสพอร์ทัล จำกัด แจ้งการโอนเงินบริจาคสนับสนุนเศรษฐกิจพอเพียงโรงเรียนบ้านหนองผือ ๕๐,๐๐๐ บาท ผมดีใจ เหมือนที่ดีใจที่ได้ยินเสียง kunrapee พี่พยาบาลจากโคราช ทางโทรศัพท์ขอบริจาคโต๊ะ ๓ ชุด ให้นักเรียนอ่านหนังสือ
ขอขอบพระคุณ kunrapee มา ณ โอกาสนี้ ครับ ขอบคุณทุกที่ ทุกบริษัทที่เป็นเครือข่ายกันอย่างเหนียวแน่น ส่งเสริมสนับสนุนผมให้เป็น "ผู้นำการเปลี่ยนแปลง" ขอบคุณ"คุณมะเดื่อ" นักเขียนแถวหน้าของโกทูโนว์ ที่จะช่วยซื้อโต๊ะให้โรงเรียน แต่ไม่ทันแล้ว เพราะผมปฏิเสธไป...ครูช่วยวิชาการผมมามากเหลือเกินแล้ว ครับ.
ปุ๋ยหมักใบไม้ ใส่ พด.๑ เร่งการย่อยสลาย คลุมด้วยผ้าพลาสติค
แปลนาข้าวในปัจจุบัน
สงสัย...สงสัย...ทำไม...ไม่ทันซักทีเนาะ...??
ขอแสดงความดีใจและขอชื่นชมท่านผอ.ชยันต์...ผู้นำการเปลี่ยนแปลงนะคะ
ดีใจแทนองค์กร โดยเฉพาะเด็กๆที่ได้รับการดู ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ผ่านการบริหารของคุณครู
ดีใจด้วยค่ะได้รับแต่สิ่งดีๆเข้ามาตลอดนะค่ะ
ผอ. ชยันต์ คือ ผู้นำ ...และ นำการเปลี่ยนแปลง"
ขอบคุณที่นำความเปลี่ยนแปลงที่ดีมาสู่อนาคตของชาติ และองค์กร
ขอบคุณค่ะ
มาเป็นกำลังใจและชื่นชม..."เมื่อทำงาน..ได้เรียนรู้ เมื่อมีปัญหา ได้แก้ไข ได้บทเรียนต่อยอดการพัฒนาสถานศึกษาอยู่เรื่อยๆ .."
มาร่วมชื่นชมและให้กำลังใจท่านผอ.ครับ
ผอ.สุดยอด เห็นด้วยมากค่ะ
- มาติดตาม วิถี หนทาง แนวคิด การทำงาน ของอาจารย์ นะคะ
- ขอบพระคุณ ต้นแบบ แห่งความดีงาม เมล็ดพัีนธ์ ล้ำค่า ของคนไทย อีกครั้งนะคะ
ขอบพระคุณอาจารย์ ที่ทำให้ได้มีส่วนร่วมค่ะ ^___^