๑๗๔. e - meeting
วันนี้ช่วง ๑๓.๓๐ น. - ๑๖.๓๐ น. ฉันได้เข้าประชุมร่วมกับคณะกรรมการผู้บริหารมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม มีอยู่วาระหนึ่งซึ่งผู้ช่วยอธิการบดีฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ ท่านผู้ช่วยศาสตราจารย์กิตติพงษ์ สุวรรณราช ท่านได้นำเรื่อง "กระบวนการนำ Microsoft Surface RT มาอธิบายให้กับผู้บริหารทุกท่านได้ทราบถึง การนำ Microsoft Surface RT มาใช้ในการประชุม e - meeting
Microsoft Surface RT เป็น Tablet ที่มหาวิทยาลัยจะนำมาใช้ในการประชุม เพื่อให้เกิดความคล่องตัวและลดการใช้วัสดุสิ้นเปลือง เช่น การทำรูปเล่ม กระดาษในการพิมพ์เอกสาร, ผู้เข้าประชุม สามารถเรียกดูวาระการประชุมต่าง ๆ ได้ล่วงหน้าและหลังการประชุม โดยมีระบบรักษาความปลอดภัยเป็นตัวป้องกัน, ระหว่างการประชุม สามารถเรียกดูเอกสารวาระต่าง ๆ จากอุปกรณ์ Tablet เพื่อช่วยลดการสำเนากระดาษในการประชุม หลังจากประชุม อาจจะขอสำเนาวาะการประชุมต่าง ๆ โดยจัดส่งให้ผ่านทาง e - mail เพื่อใช้อ้างอิงในภายหลังได้ ซึ่งมีบุคลากรในมหาวิทยาลัยสนใจกันเกือบ ๒๐๐ คน ส่วนผู้บริหารของมหาวิทยาลัยนั้น ไม่ต้องซื้อเพราะมหาวิทยาลัยจะนำมาให้ใช้กันทุกคน ณ ขณะที่ประชุม...ในขณะที่ฉันนั่งฟังและก็สบตาอาจารย์กิตติพงษ์ไป ฉันนั่งยิ้มและฉันก็ยินดีด้วย ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ เพราะทุกวันนี้ ฉันเบื่อกับเล่มวาระการประชุมที่ต้องหอบไปหอบมา "มันมากมายเสียเหลือเกิน" และมันก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับฉันเลยที่ฉันจะต้องมานั่งเปิด Tablet...สำหรับคนรุ่นใหม่ที่สามารถเรียนรู้และเปิดใจรับเรื่องราวการเรียนรู้ต่าง ๆ ทาง Internet ได้...ได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ บนโลก "ไซเบอร์" ใบนี้...อาจเป็นเพราะฉันเป็นคนที่เปิดใจรับกับสิ่งใหม่ ๆ...ไม่ใช่ว่า "ฉันเห่อหรอก"...ฉันเรียนรู้เพื่อต้องการให้เกิดความรู้ว่ามันคืออะไร? ต่างหาก เรียกว่า "ฉันฉลาดที่จะเลือกเรียนและเปิดใจที่จะรับรู้กับเรื่องใหม่ ๆ ที่มันเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา"...
เพราะถ้าฉันไม่เรียน ฉันก็จะมีอาการงง ๆ และไม่ทันกับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นสำหรับการทำงาน ณ ปัจจุบัน...ฉันจึงบอกกับตัวเองว่า...ฉันคิดถูก ที่ฉันเลือกที่เปิดใจและยอมรับเรื่องราวของการเรียนรู้ในโลกยุคปัจจุบัน เพราะในอนาคต ฉันก็ไม่แน่ใจว่า..."จะมีเรื่องอะไรให้ฉันต้องเรียนรู้อีกกับโลก IT"...แต่เรื่องในที่ประชุมก็มีอยู่ว่า สำหรับผู้บริหารที่มีอายุมาก ๆ ท่านจะเปิดเป็นอย่างไร? นี่สิ!!! คือ ปัญหา แต่อาจารย์กิตติพงษ์ก็บอกว่า จะให้ผู้เชี่ยวชาญมาทำการสอนให้...ถึงคราวนี้ล่ะ ที่ถ้าผู้บริหารท่านใดไม่เปิดใจรับก็จะลำบากละ...แต่พอมองไปมองมาก็จะมีไม่กี่คนหรอกที่เป็นผู้บริหารยุคเก่า ก็โชคดีไป...
เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น...ทำให้ฉันคิดถึง "เจ้าฟ้าคราม" ซึ่งอายุช่วงนั้นยังไม่ถึง ๒ ขวบเลย เจ้าหล่อนกำลังเล่น i Pad หรือ Tablet อยู่ เจ้าหล่อนสามารถเล่นได้อย่างคล่องแคล่วสมกับเป็นเด็กยุคดิจิตอลเลย...ปู่เร ขอเล่นบ้าง เจ้าหล่อนก็แบ่งให้เล่น แต่ปู่เรนี่สิ!!! เล่น i Pad ไม่เป็นค่ะ...เท่านั้นเองที่ "ฟ้าคราม" เห็นแล้วเจ้าหล่อนก็พูดขึ้นมาว่า "เฉ่อ...มานี่จะฉอน"...555555...หมายถึง "เซ่อมานี่จะสอน" ปู่เรโดนหลานว่าเข้าให้แล้วว่า "เซ่อ"...ทำเอาฉันกับปู่เรหัวเราะไปกับอาการของเจ้าหลานสาวตัวน้อยไม่ได้...นี่กระมังที่เขาเรียกว่า "โลกยุคนี้มันเปลี่ยนแปลงเอาเสียมากมายเลยเชียว" แต่ถ้าคนเรายอมรับการเปลี่ยนแปลงแล้ว ฉันว่า...ก็ไม่เห็นจะยากเลย แถมเราจะสนุกกับมันเสียอีก...
ความเห็น (3)
น้องฟ้าครามน่ารักมากค่ะ
ชื่นชมความน่ารักของน้องฟ้าครามนะคะ...
ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมและให้ดอกไม้กำลังใจค่ะ
