วิถีความคิด : วิถีชีวิตของนัก (อยาก) เขียนใน Gotoknow

การเขียนทั้งหมดที่ผ่านมา ถือเป็น "การฝึกตน" ที่สำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต
ชุมชนแห่งนี้ทำให้ตัวเองได้มีโอกาสกล่อมเกลาและฝึกฝนในด้านต่าง ๆ มากมาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ความกล้าคิด" และ "ความกล้าเขียน" ในสิ่งที่ตัวเองเป็น

สิ่งที่ยึดถือมาตลอดของการเป็นนัก (อยาก) เขียนในชุึมชนแห่งนี้ คือ

๑. งานเขียนทุกชิ้นต้องเป็น "ความจริง" ไม่ใช่ "เรื่องโกหก"

๒. "หน้าตาและสถานะ" คนเขียนไม่สำคัญไปกว่า "การยอมรับ" ในงานเขียนที่เขียนออกไป

๓. นอกจากจะเขียนบันทึกเพื่อเก็บความคิดของตัวเองแล้ว ยังถือเป็นการแบ่งปันและการแลกเปลี่ยนความรู้กับสมาชิกท่านอื่นอีก

๔. งานเขียนทุกชิ้นแสดงความเป็นตัวตนทั้งสิ้น (ใครใคร่อยากรู้จักมากกว่าปัจจุบัน ควรกลับไปอ่านงานเขียนในอดีต)

๕. การสร้างแรงบันดาลใจในการทำความดี กลายเป็นสิ่งที่ปรากฎให้เห็นในงานเขียนปีหลัง ๆ

ฯลฯ

การเข้ามาเริ่มต้นเขียนบันทึก แล้วตามด้วยการเขียนอนุทินนั้น ล้วนแต่มีเป้าหมายคล้ายกัน
แต่ระยะหลัง อัตราส่วนการเขียนจะเป็น ๑๐ ต่อ ๑ (อนุทิน ต่อ บันทึก)

เหตุผลที่เขียนอนุทินมากกว่า คือ ความคิดสั้น ๆ ปิ้งแว่บมันเกิดขึ้นเร็วและหายไปเร็ว
ต้องรีบเขียน มิฉะนั้นก็จะปะติดปะต่อและลืมไปในเวลาอันรวดเ็ร็ว

อีกประการ การเขียนบันทึกในระยะหลัง ๆ โดยเฉพาะบันทึกที่ต้องการการแลกเปลี่ยนมาก ๆ ทำได้ยากขึ้น
อันเกิดจากการเปลี่ยนรูปแบบระบบการติดต่อของ Gotoknow เองที่มีทิศทางแบบใช้ภาพนำ (จึงน่าสนใจ)
คนเข้าไปน้อยมากกว่าหน้าตาเดิมเยอะ การเขียนอนุทินจะมีการแลกเปลี่ยนที่รวดเร็วกว่า

อีกทั้งพฤติกรรมส่วนตัว ชอบแบบหน้าแรกแสดงสิ่งที่ต้องการเลย แบบหมวดหมู่เดิม
การคลิกเปลี่ยนหน้าจอตามปุ่มต่าง ๆ ไม่ค่อยได้ทำเท่าไหร่

สิ่งที่ทำประจำอีกประการ คือ "การตอบความคิดเห็น"

อันนี้ถือเป็นหน้าที่เหมือนฝ่ายต้อนรับและฝ่ายแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผู้รู้ทุกท่านที่เข้ามา
ไ่ม่่ว่าจะเป็น "บันทึก" หรือ "อนุทิน" ตอบหมด
แต่ระยะหลังมานี้ "บันทึกล่าสุด" หายไปอยู่ ทำให้ตอบความคิดเห็นในบันทึกก่อนหน้านั้นไม่ได้เลย
คงต้องรอให้ Admin ปรับปรุงระบบให้เสร็จก่อน

เมื่อคืนได้คุยใครสักคนเกี่ยวกับประเด็นว่า "ผมมีคนอ่านเยอะ เพราะผมอยู่ในชุึมชนนี้มานาน"

อันนี้ก็ตอบไปว่า "ถึงแม้ว่าอยู่มานานก็จริง แต่หากไม่ค่อยเข้ามาเขียน เข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็น
เข้ามามีปฏิสัมพันธ์ใด ๆ กับสมาชิกท่านอื่น คงไม่มีใครอยากจะแวะมาอ่าน มาเป็นแฟน (ขับ) คลับ ประจำแน่นอน
ดังนั้น เหตุผลที่บอกว่าอยู่มานานจึงตกไป อีกทั้งงานเขียนทั้งหมดมันเป็นตัวตนของคนเขียนคนนี้ เขาคงชอบวิธีคิดและเขียนของเรามากกว่า (ใช่ไหมเนี่ย 555)"

อีกประเด็นที่อยากจะเล่าความในใจให้กับชุมชนแห่งนี้ได้ฟัง คือ

การที่ผมชอบอยู่ในชุมชน Gotoknow แห่งนี้ คือ การมีผู้รู้ในสาขาวิชาชีพต่าง ๆ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนมาให้ความรู้อยู่ตลอดเวลาทั้งที่ท่านไม่รู้ตัว หรือ รู้ตัวก็ตาม

การเป็นคนเรียนไม่เก่ง (ที่ถือเป็นปมเขื่องของตัวเองเนี่ย) ทำให้เราต้องค้นหาวิธีการเรียนรู้ที่ตัวเองชอบที่สุดที่จะยกระดับสติปัญญาและความรู้ของเราให้ทันโลกและสูงขึ้นกว่าเดิม

วิธีการเข้ามาแลกเปลี่ยนในชุมชนแห่งนี้ คือ วิธีการหนึ่งที่ผมเลือกใช้
นอกจากการชอบอ่านหนังสือ พูดคุยกับผู้รู้ใกล้ ๆ ตัวแล้ว

ในช่วง ๖ ปีมานี้ ผมมีความรู้สึกว่า ผมมีความรู้ที่มากขึ้น ในขณะที่คนในองค์กรของตัวเองยังต้วมเตี้ยมอยู่เท่าเดิมอย่างชัดเจน
เรามักจะมีความรู้ก่อนคนในองค์กรเสมอ

นี่แหละ ประโยชน์ที่เจ๋งมาก ๆ ของ Gotoknow

วิถีความคิดทั้งหมดทั้งมวลนี้ ถือเป็นความคิดต่อการเป็นนัก (อยาก) เขียนของตัวเองในชุมชน Gotoknow
ถูกผิดอย่างไร ก็ใช้วิจารณญาณของท่านเอง ให้เป็นตามหลักกาลามสูตรของพระพุทธองค์นะครับ

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

.....................................................................................................................................

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน วิถีความคิด

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#gotoknow#blogger#การเขียน#บล็อกเกอร์#เขียน#ความคิด

หมายเลขบันทึก: 546546เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2013 16:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม 2013 14:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (34)

ประธาน

เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2013 19:29 น. ()

ขอชื่นชมในความคิดของคุณครับ

Wasawat Deemarn