อบอุ่นหนุนไอรัก

แดดแย้มอรุณยิ้ม

ยอดหญ้าปริ่มหยาดน้ำค้าง

หมาอกอวลอาบนวลปราง

พรายสะพร่างปลุกกลางวัน

 

คืนผ่านบรรดาลพบ

คบไฟผิงในความฝัน

หนาวนักในรักนั้น

เธอมุ่งมั่นออกดูดาว

 

พริบพริบระยิบแพร้ว

พรายแสงพลิ้วระยิบพราว

กายเนื้อแม้เหน็บหนาว

ใจกลับอุ่นกรุ่นอายใจ

 

เธอนั่งนับดวงดาว

ดาวก็พร่างสว่างไสว

เธอยิ้มขอบคุณไป

ดาวก็ให้ฝันใฝ่มา

 

ลาก่อนนะคนดี

พริ้มราตรีหรี่ดวงตา

เก็บวันที่ฟันฝ่า

เพื่อพาฝันในวันอรุณ

 

เรื่อเรืองเห็นรำไร

ลมหายใจกับไออุ่น

อุ่น หนาว กาย ใจ กรุ่น

ละมุนนักยิ้มทักตะวัน

 

ประพันธ์โดย – สิเนหา  ทิพย์รักษ์