คนเป็นห่วงทั้งสอง หรือสาม

1. วันก่อน เวลา 06.00 น. กว่าๆ....
มีโทรศัพท์เข้ามา แปลกใจที่ใครโทรมาแต่เช้า คิดว่าน่าจะเป็นลูกน้องโทรมาลางาน แต่ยังเช้ามากปกติจะโทรมาหลังแปดโมงโน่นล่ะ
พอหยิบโทรศัพท์มาดูก็ยิ่งรู้สึกแปลกใจมากขึ้นไปอีก เพราะชื่อที่โชว์สายโทรเข้าระบุว่าเป็น พี่นง พี่สาวที่อยู่อุดรธานี หรือว่าจะมีอะไรฉุกเฉินหรือเปล่า รีบรับสายจึงโล่งใจ ที่พี่บอกว่าลงมากรุงเทพฯรับรางวัลโรงเรียนดีเด่นด้านวิทยาศาสตร์น้อยอะไรสักอย่างที่ ไบเทค ใกล้ๆบ้าน
พี่เตรียมตัวจะเดินทางไปเยี่ยมโรงเรียนตัวอย่างสักที่ก่อนเดินทางกลับ ได้ไถ่ถามถึงสุขภาพของผู้เขียนว่าเป็นยังไงบ้าง ซึ่งก็เตือนบอกว่า
...อย่าเพิ่งโหมงานหนักมาก เคยปฏิบัติตัวอย่างไรก็ยังต้องให้เหมือนเดิม โรคนี้ถ้าเผลอไปทำงานหนัก พักผ่อนน้อย อาจจะทำให้โรคกลับมาเบียดเบียนอีก...
...อย่าแอบไปดื่มเหล้าเบียร์ เพราะลำพองใจว่าตัวเองหาย ดีใจที่กลับมาได้เป็นปกติ เดี่ยวมันจะกลับมาอีก...
อีกหลายคำเตือนแห่งความเป็นห่วงของพี่สาว ผู้ผ่านร้อนหนาวมาก่อน
ก็ขอขอบคุณพี่สาว อวยพรให้พี่เดินทางโดยสวัสดภาพ
ถือเป็นคำสอนที่ให้สติแก่ผู้เขียนก่อนเริ่มงานในวันนั้น...
................
2. วันเดียวกัน หลัง 08.00 น. ณ.ที่ทำงาน...
ระหว่างเดินไปตรวจงาน มีสายโทรเข้าอีก โชว์เบอร์ออฟฟิซใหญ่ เข้าใจว่าน่าจะเป็นคนข้างกายโทรมา อาจจะเป็นเรื่องงานตามปกติที่เธอโทรมาเวลาทำงาน
พอรับสายกลับเป็นน้องสาวคนหนึ่งชื่อ น้อง ส้ม พนักงานบริการลูกค้าโทรมาถามไถ่เรื่องงาน ซึ่งก็แปลกใจก็งานที่เธอทำทุกวันอยู่แล้ว และก็ไม่ต้องเพิ่มเติมอะไรอีก สักพักเธอก็ถามถึงเรื่องที่ผู้เขียนไม่สบาย และหยุดฉีดยาแล้ว
และช่างบังเอิญมากที่เธอพูดเหมือนที่พี่สาวโทรมาเมื่อเช้า...
...พี่อย่าทำงานมากนะคะ ทำเหมือนตอนที่พี่ฉีดยาอยู่นั่นล่ะ ได้เวลาก็เลิกกลับไปพักผ่อน ไม่มีใครเขาว่าพี่หรอก...
ผู้เขียนพูดทีเล่นทัจริงว่าว่า ...หายแล้ว ต้องทำงานสิ เดี๋ยวเขาไล่ออก...
...เขาน่าจะเข้าใจพี่นะ โรคพวกนี้ ไว้ใจไม่ได้นะพี่ ใครที่ป่วยเป้นหวัด ติดเชื้อง่ายๆ นะ พี่อย่าเข้าใกล้ ...
...ถ้าร่างกายเราอ่อนแอลง เชื้อพวกนี้ก็อาจกลับมาอีก ตอนนี้ฤทธิ์ยามันทำให้หลบอยู่นะหนูว่า..
ผู้เขียนต้องขอขอบคุณน้อง ส้ม มากๆที่แนะนำและห่วงใยมากมายขนาดนั้น
ซึ่งทำให้ผู้เขียนต้องหยุดคิดและตระหนักถึงคำเตือนทั้งสอง ของวันนี้
..................
3. เย็นวันนั้น 21.00 น. ที่บ้าน
คุยกับคนข้างกายว่า วันนี้หลังคุยกับพี่สาวเมื่อตอนเช้า แล้ว ที่ทำงาน น้องส้ม โทรมาคุยเรื่องงาน สักพักน้องก็ถามเรื่องอาการป่วย
...เหมือนกันกับที่คุยกับพี่นงเลย น่าแปลกไหม...น้องส้มรู้ได้ยังไงว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง..ผู้เขียนเล่าให้ฟัง
...ก็ฉันเป็นคนบอกน้องส้มเอง ว่าให้โทรไปเตือนหน่อย ว่าฉันเตือนไม่ไหว หรอก... คนข้างกายแทนตัวเองว่าฉัน
ทำให้ผู้เขียนอึ้ง และอยากเข้าไปกอดคนข้างกาย ณ ตอนนั้น...

...................
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม และขอให้มีความสุขสงบ
ในเย็นที่ฝนกลับมาอีกครั้ง ณ ที่ทำงาน
22 สิงหาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจ หนุ่มโรงงาน

คำสำคัญ (Tags): #ความเป็นห่วง#ไวรัสตับอักเสบ ซี#พี่นง#น้องส้ม

หมายเลขบันทึก: 546271เขียนเมื่อ 22 สิงหาคม 2013 19:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 สิงหาคม 2013 19:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน