ถึงเธอผู้เป็นดวงใจ!!!

 

แด่ลูกรักของแม่....
      ผ่านคืนวันแช่มชื่นรื่นรมย์จิต       
แม่ตามติดรักใคร่ใจห่วงหา
คือความหวังความสุขทุกเวลา           
เมื่อลูกยาสดชื่นระรื่นใจ

ย่างเข้าวันเยาววัยสดใสแล้ว             
เก็จดวงแก้วแพรวพราววาวไสว
ยิ่งกว่ารักกว่าห่วงดวงฤทัย                
จะใกล้ไกลพันผูกโอ้ลูกยา

แม่พร่ำบ่นจนลูกเบื่อเชื่อแม่เถิด          
สิ่งดีเลิศใช่งามอยู่ที่หรูหรา
อันความสวยสดใสใช่หน้าตา             
อยู่ที่ค่าความเป็นหญิงจริงแท้เทียว

รักสะอาดห้องหับอย่าอับเหม็น           
เหลือลำเค็ญแม่ว่าจนหน้าเขียว
อย่าค้อนควักขึ้นเสียงเถียงข้างเดียว     
ถูกไม้เรียวเป็นร่ำไห้จำใจตี

แม้เรียนเก่งฉกาจนักอย่ามักหลู่          
พระคุณครูอย่าบ่นว่าพาหมองศรี
แบ่งเวลาช่วยงานบ้านนานนานที         
ซักรีดมีหัดทำตามตำรา

สมัยแม่ซักมือถือแปรงขัด                 
ลูกแค่หัดเสียบปลั๊กตอนซักผ้า
อีกหุงข้าวเจียวไข่เป็นเลือกเฟ้นมา       
จงอุตส่าห์ติดตัวไว้คงได้ดี

หัดลำบากอดทนอย่าบ่นพร่ำ              
ทำหน้าง้ำขี้งอนทุกตอนที่
การบ้านเยอะเครียดไปไม่รอรี             
เฟสบุ๊คมีเปิดทุกวันจะบั่นทอน

กินอาหารที่ดีมีประโยชน์                  
สิ่งเป็นโทษไส้กรอกมันหลอกหลอน
ร้านสะดวกซื้อได้ในทุกตอน               
แม่ไหว้วอนเลี่ยงไว้อย่าไปกิน

นานนานครั้งไม่เป็นไรอย่าให้บ่อย         
เงินมีน้อยใช้น้อยยังหนี้สิน
จงอุตส่าห์ตั้งใจเรียนเพียรจากจินต์        
จะโบยบินถึงฝั่งฝันที่มั่นคง.

แด่ลูกของแม่

๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๖

 

 

มะนาวเมื่อตอนยังเล็ก

[ตันติราพันธ์]

ประทับใจค่ะ

[อ.นุ]

น่ารักอบอุ่นจุงเบยครับ

[พ.แจ่มจำรัส]

สมัยแม่ซักมือถือแปรงขัด ลูกแค่หัดเสียบปลั๊กตอนซักผ้า
เพราะมากลึกซึ้งครับวรรคนี้...เห็นภาพแห่งยุสมัยจริงๆครับ