ขอน้อมรำลึกบูชาพระคุณอันสูงสุดของแม่

ยามเรามีความก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในชีวิต แม่ก็พลอยยินดี ชื่นชมกับความสุขของเราอย่างแท้จริง ไม่เคยปรารถนาร้ายเราแม้แต่น้อย

สิ่งดีๆที่แม่ให้มา นับว่าเป็นความภาคภูมิใจ อย่างที่สุดตั้งแต่ลูกเกิดมา คุณแม่ได้เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมของแม่ตั้งแต่ลูกเกิดมาจากท้องแม่ จากนั้นแม่ก็ได้เฝ้าเลี้ยงดูให้อาหารที่มีประโยชน์ ดูแลลูกตั้งแต่เกิดถึงเติบโต พร้อมได้ส่งให้ลูกได้ร่ำเรียนหนังสือ ตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลจนถึงขั้นมหาวิทยาลัย และสำคัญที่สุด แม่ได้ถ่ายทอดสิ่งที่ดีงามให้แก่ลูกเป็นต้นว่าสอนให้เป็นผู้มีความวิริยะ อุตสาหะ อดทน อดออม ขยัน และให้ทำแต่ความดี ลูกยังจำคำสอนของแม่อยู่เสมอมิเสื่อมคลาย ในช่วงที่ผมจบการศึกษาวิทยาลัยเกษตรนั้น ได้ไปบรรจุเข้ารับราชการอยู่ที่สำนักงานเกษตรอำเภอไทรงาม จังหวัดกำแพงเพชรตั้งแต่ ปี พ.ศ. ๒๕๒๕ เป็นต้นมา ผมจะกลับไปกราบคุณแม่และพ่ออยู่เป็นประจำ ระยะทางจากภูมิลำเนาถึงที่ทำงานประมาณ ๔๐๐ กิโลเมตรเศษ

นับตั้งแต่คุณพ่อได้จากไป อย่างไม่สามารถที่จะหวนกลับมาได้ คือได้เสียชีวิตไป เมื่อวันที่ ๑๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๘ ขณะนั้นพ่อ สิริอายุได้ ๘๓ ปีเศษ แต่คุณแม่ยังมีจิตใจที่เข้มแข็ง มีกำลังใจดี มาโดยตลอด ยังเป็นกำลังใจให้ลูกๆทุกคนได้ดำเนินชีวิตอยู่เท่าทุกวันนี้ ปัจจุบันนี้ร่างกายของคุณแม่ยังแข็งแรงและช่วยเหลือตัวเองได้ดีอยู่ อายุของแม่ขณะนี้ ๙๒ ปีแล้ว แม่เป็นดวงใจที่เป็นศูนย์รวมของลูกๆหลานๆตราบเท่าทุกวันนี้

ปกติเมื่อถึงวันแม่ ๑๒ สิงหาคม ของทุกปี ลูกๆทุกคนต่างก็กลับไปอวยพรให้แม่ หากลูกคนไหนที่อยู่ไกลติดธุระที่สำคัญไปเยี่ยมแม่ไม่ได้ ก็จะต้องโทรศัพท์ไปอวยพรให้แม่ เพื่อให้กำลังใจแม่ แต่ก็จะลืมเสียไม่ได้ในช่วงวันประเพณีสงกรานต์ รดน้ำดำหัว ลูกๆและญาติต่างก็ต้องนำของที่ระลึก ไปมอบให้แม่พร้อมกับขอพรจากคุณแม่ เป็นประเพณีที่ลูกหลานถือปฏิบัติกันมายาวนานแล้ว พร้อมถือปฏิบัติเป็นวันรวมญาติกันในรอบปีครับ

ในช่วงที่คุณแม่เข้าสู่วัยชรามาหลายปีแล้ว ผมเองก็จะหาเวลากลับไปเยี่ยมคุณแม่ทุกเดือนๆละ๑ครั้ง บางครั้งบางโอกาสที่เหมาะและลงตัว ก็จะพาลูกสาวพร้อมครอบครัว ไปเยี่ยมคุณแม่ ผมระลึกอยู่เสมอว่า แม่เป็นครูคนแรกของลูกนะ แม่ได้สอนลูกมาตั้งแต่วันแรกคลอด นับตั้งแต่สอนให้ดูดนม สอนให้ทำอะไรทุกอย่าง สอนมาเรื่อยๆจนเติบโตเป็นทารก เป็นเด็กที่โตขึ้นมา แม่สอนลูกก่อนใครๆและสอนมากด้วย ข้อนี้ย่อมปรากฏแก่จิตใจของลูกทุกๆคน แล้วลูกละจะสนองตอบพระคุณของแม่กันอย่างไร

ขอตอบว่า ลูกขอทำหน้าที่ของลูกที่ดี คือจะทำให้แม่สบายใจ ลูกขอปฏิบัติตนเป็นคนกตัญญูกตเวที ด้วยการกระทำทุกอย่างไม่ให้เป็นที่ขุ่นข้องหมองใจใดๆ ซึ่งลูกได้ถือปฏิบัติมาตั้งแต่ลูกจำความได้ จนถึงทุกวันนี้อย่างเสมอมา ในโอกาสวันแม่แห่งชาติ จะมาถึง วันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๖ นี้ลูกขอน้อมรำลึกบูชาพระคุณอันสูงสุดของแม่ คือลูกรู้พระคุณของแม่ จะตั้งใจปฏิบัติให้ถูกต้อง เหมาะสมสมกับการเป็นคนดีของแม่ ของครอบครัว ของสังคม ประเทศโดยส่วนรวม พร้อมที่จะนำหลักธรรมมาประยุกต์ใช้ในดำรงชีวิตตั้งแต่นี้ต่อไปครับ

ผมจะขอนำคำกลอน ที่เป็นสื่อแสดงให้รู้ว่า ในโลกนี้ไม่มีใครรักเราเท่าแม่ของเรา แม่เป็นหญิงคนเดียว ที่รักเราอย่างแท้จริง ไม่เสื่อมคลาย ไม่ว่าเราจะดีหรือร้าย สุขหรือทุกข์ ท้อแท้ เหนื่อยหน่ายในเรื่องใดๆ ใจของแม่ก็ยังคงอยู่เคียงข้างตัวเราตลอดเวลา ไม่มีเสื่อมคลาย แม่คอยเป็นกำลังใจและยังคงเต็มใจที่จะช่วยเหลือแนะนำเราอย่างสุดความสามารถ ยามเรามีความก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในชีวิต แม่ก็พลอยยินดี ชื่นชมกับความสุขของเราอย่างแท้จริง ไม่เคยปรารถนาร้ายเราแม้แต่น้อย ดังคำกลอนนี้ครับ

รักใดเล่า รักแน่ เท่าแม่รัก ผูกสมัคร ลูกมั่น มิหวั่นไหว

ห่วงใดเล่า เท่าห่วง ดังดวงใจ ที่แม่ให้ กับลูก อยู่ทุกครา

ยามลูกขื่น แม่ขม ตรมหลายเท่า ยามลูกเศร้า แม่โศก วิโยคกว่า

ยามลูกหาย แม่ห่วง คอยดวงตา ยามลูกมา แม่หมด ลดห่วงใย

เขียวมรกต

๗ สค.๕๖

เขียนใน GotoKnow โดย เขียวมรกต
ใน KM วิถีชุมชนคนเกษตร

คำสำคัญ (Tags): #แม่#วันแม่#รักแม่#ครอบครัว

หมายเลขบันทึก: 544852เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2013 07:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม 2013 07:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน