สร้างเป็นตำราไว้...ในใจตน


เจ้าหอยหลอดบอกกับแม่ว่า "ตอนไปถึงสนามบินสุวรรณภูมินะ เราสองคน(น้องกับคุณครู)เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงเลยแม่...."
เจ้าตัวเล็กเด็กดีมีเรื่องเล่า... (ลิงค์)
กลับจากเมาเมืองกรุงยุ่งเหลือแสน
บินลัดฟ้ามาถึงบ้านผ่านเมืองแมน
ได้เหยียบแดนสุวรรณภูมิชุ่มชื่นบาน
    เจ้าหอยหลอด..ดอดยื่นหน้ามาบอกกล่าว
    "เขาให้เล่าวาดเรื่องงามตามโจทย์ขาน
    เรื่องหน้าที่ของเด็กไทยใจชื่นบาน
    ที่จะสานสืบงานวิทย์ติดสากล..."

ได้รางวัลที่สองรองจากเพื่อน
ไม่คลาดเคลื่อนไม่ครุ่นคิดติดฉงน
เห็นพ้องกับคำตัดสินที่ยินยล
ก็ของคนได้ที่หนึ่ง..ทึ่ง!สวยดี <ul>ลูกคิดแล้วต้องไม่แคล้วได้ที่สอง
แถมยังวางตำแหน่งรองสองสามสี่
คิดได้ตรงใจกรรมการทุกท่านดี
แหมเข้าที..รู้ฝึกตน วิพากษ์ผลงาน </ul>เห็นจุดเด่นเน้นเชิงชาญงานของเพื่อน
จำมาเตือนตนฝึกไว้ศึกษ์สาน
บันทึกภาพมาไว้ดู…อ๊ะ! รู้งาน
ทุกสิ่งผ่าน เก็บมาด้วย ช่วยเต็มเติม <ul> ลูกยังเห็นเน้นวิจารณ์งานตนด้วย
ยังลงสีไม่เรียบสวยไม่ช่วยเสริม
รายละเอียดก็น้อยไปต้องใส่เติม
ต้องฝึกเพิ่ม ต้องอดทน บ่นจดจำ</ul>ลูกประพฤติเช่นนี้ดีนักหนา
แม่ภูมิใจในปัญญาที่ก้าวล้ำ
เก็บความรู้ดูสิ่งดีมาชี้นำ
สร้างเป็นตำ-ราไว้ ในใจตน
<ul>

อนาคตต่อไปในภายหน้า
เจ้าหอยหลอดคงเก่งกล้าท้าฝึกฝน
ส่วนรางวัล(เงินสด)ที่ได้มาอย่าเปปน
เจ้าจงขนมาให้แม่...แต่โดยดี!

</ul>

หมายเลขบันทึก: 54483เขียนเมื่อ 13 ตุลาคม 2006 18:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

แวะมาหาและมาเห็นเป็นคนเก่า

พี่เม่ยเราไม่งกเงินเกินน้องพี่

นำผลงานให้ส่วนรวมร่วมยินดี

รางวัลนี้คือภูมิใจไม่เกินเลย

ท่านบวร  คะ...
  • ดีใจจังค่ะที่ได้พบกันอีก หลังจากไม่ได้ B2B กันมานานหลายเพลาแล้ว
  • หากภาระกิจของท่านไม่รัดตัวมากนัก  อย่าลืมมาเติมเต็ม คห. ที่มีคุณค่าให้พี่เม่ยอีกนะคะ.....
  • ระลึกถึงท่านอยู่เสมอค่ะ

น้องจิ้นเก่งจริงหนาน้าฝากทึ่ง
อ่านบรรยายแล้ว"อึ้ง"ซึ้งสุดแสน
คิดได้ไง..ไหมล่ะ..อย่าดูแคลน
น้องน่ะเป็นหัวแหวนแม่นแท้เทียว

รู้ข้อเด่นข้อด้อยแม้น้อยหน้า
ใจเปิดรับวิชาฉลาดเฉลียว
งานไหนๆต่อไปคงปราดเปรียว
เผลอแพล้บเดียวหนูคงเป็น..ยอดศิลปิน

เก่งจัง พูดกี่ทีน้าจิ๊บก็จะชมว่าเก่งจัง ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น   blog นี้พี่เม่ยก็แต่งสวยอีกแล้ว 1 วันที่ว่า แต่งทั้ง 2 blog ใช่มั๊ยค่ะ  ดีใจที่เจอท่านบวรที่นี่ด้วยค่ะ

ว่าจะแวะผ่านมาแล้วผ่านเลย

แต่อ่านแล้วก็นิ่งเฉยอยู่ไม่ได้

ประทับจิตทั้งเรื่องราวทั้งความนัย

ประทับใจที่บล็อกสวยด้วยเช่นกัน(ค่ะ)

อดไม่ได้ ... ขอชื่นชม น้องคนเก่ง
ฝากความเจ๋ง ให้ไว้ ที่เมืองหลวง
เปล่งประกาย สดใส ไว้เต็มทรวง
อนาคต โชติช่วง ... ประเทศไทย

... โอ๊ย กว่าจะจบ ... แต่ก็ตั้งใจ๊ ตั้งใจนะค๊า

คุณโอ๋ คุณเมตตา  อ.จันทรัตน์ และคุณหมอนนท์คนดีของพี่เม่ย....
  • น้องจิ้นมาอ่านแล้วยิ้มแก้มตุ่ยไปเลยค่ะ  แถมกำชับว่า "แม่อย่าเพิ่งไปสัญญากับป้าๆน้าๆเค้านะ ว่าจะเอารูปผลงานมาให้ชม  ต้องให้จิ้นดูรูปถ่ายก่อนว่าสวยหรือเปล่า..."
  • พี่เม่ยก็รับปากค่ะ แต่ถ้าได้รับอนุญาตก็จะนำมาให้ชมกันนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท